บทที่ 155 : ตรอกมืด
ในเวลากลางดึก หลังจากได้ยินเสียงกรนเบาๆ ของเด็กสาวที่กำลังหลับสนิท เจ้าหมาป่าตัวน้อยก็เริ่มค่อยๆ ย้ายตัวเองออกจากอ้อมแขนของวิเวียน เขากระโดดลงจากเตียงอย่างว่องไวและเปิดประตูอย่างเงียบ ๆ แสงจากเทียนในทางเดินก็เริ่มส่องเข้ามาในห้องผ่านช่องที่เปิดเล็กน้อย แต่ในวินาทีถัดไป เมื่อหมาป่าตัวน้อยก็หายตัวไปใน...