บทที่ 111 อย่ามาแตะตัวฉัน!
มู่หยุนเลี่ยจับมือเธอแล้วจูบที่ริมฝีปากของเธอ “คิดถึงเธอจัง” เหยียนเชียนอี้ตัวสะท้าน รีบมองซ้ายขวา จับมือเขาแล้วรีบเดินออกจากอาคารที่พักทหาร หลบกล้องวงจรปิดไปเรื่อยๆ จนในที่สุดพาเขามาหยุดที่ต้นไม้ใหญ่ที่เธอเคยแอบขี้เกียจอยู่ที่นี่ ก่อนหน้านี้เธอยังไม่รู้ว่านี่คือจุดอับสัญญาณ เมื่อเห็นรอบๆว่าไม่มีใคร...