ตอนที่ 14 วีเบิ้ล!

ในช่วงครึ่งแรกของแกรนด์ไลน์ จากจุดสูงสุดของเรดไลน์ สถานที่ที่ใกล้ที่สุดก็คือหมู่เกาะชาบอนดี้และศูนย์ใหญ่กองทัพเรือมารีนฟอร์ด

แน่นอนว่าหลิงไป๋ยังไปไม่ถึงเกาะชาบอนดี้

ในเวลานี้ ที่ไหนสักแห่งในทะเล บนเรือโจรสลัด มีเหล่าโจรสลัดกำลังฆ่าฟันกันเอง

มีชายร่างสูง อ้วนและดูไม่ค่อยสมส่วนคนหนึ่งถือง้าวคล้ายกับอาวุธประจำตัวของหนวดขาว เขากวาดง้าวในมือของเขาไปจนสุดทาง และโจรสลัดที่รับการโจมตีบนดาดฟ้าก็ปลิวไปอย่างไร้จุดหมาย พวกมันอ่อนแอเกินกว่าจะต้านทานการโจมตีอันน่าสะพรึงกลัวของชายผู้นั้นได้

ในไม่ช้า ดาดฟ้าก็เต็มไปด้วยซากศพและเศษเนื้อหนัง แน่นอนว่าโจรสลัดที่ไม่ตายก็ได้แต่ส่งเสียงร้องโหยหวนและรอนอนรอความตายที่กำลังคืบคลายเข้ามา

ผู้ที่โจมตีพวกเขาคือสัตว์ประหลาดจากครึ่งแรกของแกรนด์ไลน์ เอ็ดเวิร์ด วีเบิ้ล!

เขามีพลังอันน่ากลัวและเป็นที่รู้จักในฐานะผู้ที่มีพลังแบบเดียวกันกับหนวดขาวในวัยหนุ่ม แม้แต่กองทัพเรือก็จนปัญญาที่จัดการกับเขา ตอนนี้วีเบิ้ลได้สร้างวีรกรรมและก่อวินาศกรรมมาแล้วมากมาย และยังคงลอยนวลอยู่

"วีเบิ้ลของฉันเก่งที่สุด! วีเบิ้ลเด็กดีของแม่!"

ด้านหลังวีเบิ้ล มีหญิงชราร่างเตี้ยท่าทางน่าเกลียดพูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มที่ดูจะเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก แต่ดวงตาของเธอกลับเต็มไปด้วยความโลภ (ไม่ใช่ว่าบัคกิ้นมันใส่แว่นดำเรอะ?)

เธอคือมิสบัคกิ้น หญิงสาวผู้ชั่วร้ายจากยุคสมัยก่อน เธอเป็นหญิงเจ้าเล่ห์ที่ทำให้เหล่าโจรสลัดและทหารเรือปวดหัวอยู่เสมอ ตอนนี้เธออยู่กับวีเบิ้ลและได้อ้างว่าเป็นแม่แท้ๆของวีเบิ้ล และวีเบิ้ลก็เชื่อว่ามิสบัคกิ้นเป็นแม่ที่แท้จริงของเขา

ต้องบอกว่าแม้วีเบิ้ลจะมีความแข็งแกร่งดุจสัตว์ประหลาด แต่ไอคิวของเขาช่างต่ำเตี้ยเรี่ยดิน

“แม่ครับ ผมเป็นเด็กดีของแม่ครับ!”

วีเบิ้ลแสดงท่าทีมีความสุขเหมือนเด็กน้อยที่ได้รับขนมเมื่อได้รับคำชมจากมิสบัคกิ้น

แต่เขากลับถือดาบยาวที่มีเลือดสีแดงสดและเศษเนื้อติดอยู่บนนั้น เมื่อรวมกับร่างกายที่ใหญ่โตของเขาแล้ว ในเวลานี้เขาดูเหมือนปีศาจมากกว่าเด็กน้อย

มีโจรสลัดมากกว่าร้อยคนบนเรือโจรสลัดลำนี้ แต่ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของวีเบิ้ลเลย

แม้แต่กองทัพเรือเองถ้าต้องการจะจับกุมวีเบิ้ลแบบจริงจังก็ต้องส่งอย่างน้อยทหารเรือยศพลเรือโทหลายนาย แน่นอนว่าพลเรือโทการ์ปเป็นข้อยกเว้น

ความแข็งแกร่งของวีเบิ้ลนั้นไม่อาจจินตนาการได้

"วีเบิ้ลเป็นเด็กดีที่สุดเลยจ่ะ"

มิสบัคกิ้นยังคงชมเชย เธอมีรอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าของเธอ แน่นอนว่าด้วยสติปัญญาของวีเบิ้ล เขาคงไม่สามารถเข้าใจการแสดงออกของมิสบัคกิ้นได้เลย

เขาไม่สามารถแยกแยะระหว่างความดีและความชั่วได้ และแน่นอนว่าตัวเขาเองโคตรจะชั่วร้ายเลย

ส่วนมิสบัคกิ้น แน่นอนว่าชั่วร้ายกว่าเยอะ

“วีเบิ้ล ฆ่าทุกคนที่ยังมีชีวิตอยู่ซะ!”

มิสบัคกิ้นสั่ง ยังมีคนอีกมากบนเรือลำนี้ที่ยังมีชีวิตอยู่หรือซ่อนตัวอยู่ มิสบัคกิ้นจะไม่ปล่อยพวกเขาไปอย่างแน่นอน

เธอเป็นคนโลภมาก และเรือลำนี้ก็คือเป้าหมายของเธอโดยธรรมชาติ

วีเบิ้ลเป็นเพียงเครื่องมือที่เธอใช้เพื่อหาเงินเท่านั้น เธอไม่คิดว่าวีเบิ้ลจะถูกหลอกได้ง่ายขนาดนี้!

สิ้นเสียงของมิสบัคกิ้น วีเบิ้ลก็เริ่มลงมือทันที โจรสลัดที่ยังมีชีวิตอยู่บนเรือไม่สามารถหนีรอดจากเงื้อมมือของเขาได้ แม้แต่โจรสลัดที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมมืดของห้องโดยสารก็ไม่สามารถหนีจากวีเบิ้ลได้

เพราะถึงยังไงวีเบิ้ลเองก็มีฮาคิสังเกตุที่ค่อนข้างทรงพลังเช่นกัน

ต่อให้ซ่อนตัวดีแค่ไหนก็ไม่สามารถเล็ดรอดจากคมง้าวของเขาได้!

เสียงกรีดร้องและเสียงคร่ำครวญบนเรือก็ค่อยๆหยุดลงในไม่ช้า เมื่อเสียงกรีดร้องครั้งสุดท้ายสิ้นสุดลง นั่นหมายความว่าโจรสลัดทั้งหมดบนเรือโจรสลัดลำนี้ตายหมดแล้ว

การฆ่าโจรสลัดในระดับนี้เป็นเรื่องง่ายสำหรับวีเบิ้ล มันเหมือนกับการตัดหญ้า แน่นอนว่าถึงเขาจะสังหารหมู่ไปเป็นร้อยคน แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกแย่หรือมีภาระทางจิตใจเลยแม้แต่น้อย

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงมิสบัคกิ้น!

“แม่ พวกมันตายหมดแล้ว แม่ต้องการให้ฉันทำอะไรอีกไหม”

ใบหน้าของวีเบิ้ลว่างเปล่า เขาดูเหมือนคนโง่ ไม่แปลกใจเลยที่เขาถูกมิสบัคกิ้นหลอกได้ง่ายขนาดนั้น

ในขณะนี้ไม่ว่ามิสบัคกิ้นต้องการให้เขาทำอะไร เขาก็จะทำโดยไม่ลังเล

“วีเบิ้ลของฉัน แม่อยากค้นหาสมบัติทั้งหมดบนเรือลำนี้ แต่แม่แก่แล้ว วีเบิ้ลช่วยแม่หาหน่อยได้ไหมจ๊ะ?”

มิสบัคกิ้นพูดด้วยท่าทีทำอะไรไม่ถูก แต่อันที่จริงแล้ว ร่างกายของเธอมีความยืดหยุ่นและคล่องตัวมากกว่าคนหนุ่มสาวหลายๆ คนเสียอีก!

แม้ว่าภายนอกเธอจะดูเหมือนหญิงชราที่กำลังจะตายก็ตาม

อีกด้านหนึ่งทางทิศตะวันออกของเรือโจรสลัด ห่างออกไปประมาณ 300 เมตร

หลิงไป๋และแวนออก้าอยู่ที่นี่

ในฐานะมือปืน แวนออก้าใช้กล้องของลำกล้องปืนของเขา มองไปยังทิศทางเรือที่วีเบิ้ลอยู่อตนนี้

“สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง? แวนออก้า”

หลิงไป๋เองก็จ้องมองไปที่เรือเช่นกัน พวกเขายังไม่ได้มีเรือลำใหญ่ และเรือที่อยู่ไม่ไกลตรงนั้นก็ค่อนข้างเหมาะ

“มีคนตัวใหญ่คนหนึ่งอยู่ที่นั่น ดูแล้วน่าจะเป็นโจรสลัดตัวปัญหา…”

“น่าจะเป็น เอ็ดเวิร์ด … วีเบิ้ล?”

แวนออก้าพูดออกมา

"วีเบิ้ล?"

หลิงไป๋รู้สึกประหลาดใจ ระยะทางนั้นไกลเกินไป และมีเพียงแวนโอคาเท่านั้นที่มองเห็นสถานการณ์บนเรือได้