บทที่ 92: ต้นซังเถิงกลายเป็นวิญญาณ
ในป่าเขา กู่อันกำลังนำหยางหนี่ปลูกพืช เขาฝังดินไปพลางมองสมุนไพรข้างๆ ไปพลาง พูดว่า "นั่นคือต้นเกอซิวเฉ่า ใบของมันม้วนงอได้ง่าย เมื่อลมพัดผ่านจะเกิดเสียงคล้ายเพลงแปลกๆ เวลาแบบนี้เจ้าต้องช่วยกางใบมันออก เพื่อไม่ให้กระทบการเจริญเติบโต..." หยางหนี่นั่งยองๆ อยู่ข้างๆ ตั้งใจฟังด้วยแววตาเต็มไปด้วยความอยากร...
