บทที่ 58 : กลับบ้านเปียกโชกเหมือนไก่ตกน้ำ
หลินซิ่วชิงใช้ห้านิ้วปิดหน้าเขา ผลักเขาออก คนไม่รู้จักอาย เพิ่งจะจริงจังได้แป๊บเดียว ก็กลับมาไม่เป็นโล้เป็นพายอีกแล้ว เย่ว์เหยาตงคว้าข้อมือเธอไว้ ขมวดคิ้ว "มือก็ถลอกด้วยเหรอ?" เธอดึงมือกลับ "อืม ไม่เป็นไร แค่ถลอกนิดหน่อย" "งั้นกลับไปล้างแผลกันเถอะ อย่าหาแล้ว เดี๋ยวโดนน้ำทะเลจะยิ่งแสบ" "ไม่เป็นไร ไม่...
