บทที่ 508: เทพบุรุษ
"เฮ้ นายมองอะไรเพลินขนาดนั้น?" เห็นลู่อี้หมิงจ้องออกไปนอกหน้าต่าง สายตาเหม่อลอย ลี่อี้เหวินก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย ในสายตาเขา ลู่อี้หมิงเป็นแบบนี้เสมอ บางทีก็เหม่อไปครู่หนึ่ง แต่ทุกครั้งหลังจากเหม่อ ก็มักจะทำเรื่องใหญ่ๆ ที่สั่นสะเทือนวงการ จนเขาที่เคยผ่านโลกมามากยังทนไม่ไหว ความดันพุ่งทุกที ...