บทที่ 456 เป็นแฟนฉันเถอะ (ตอนที่ 7)
บทที่ 456 เป็นแฟนฉันเถอะ (ตอนที่ 7) เมื่อเดินออกจากห้อง เฉินเฉิงก็ยิ้มพร้อมส่ายหัวเบาๆ “เจ้าเด็กคนนี้...” หากเจียงลู่ซีต้องการตบมือของเขาเพื่อลงโทษจริงๆ เธอคงไม่ใช้มือตัวเองอย่างแน่นอน หากเปลี่ยนมาใช้อะไรอื่นแทน เขาอาจรู้สึกเจ็บจริงๆ เฉินเฉิงไม่ได้ไปซื้อของมากมาย แค่ลงไปที่ร้านอาหารเล็กๆ ใกล้โรงแรมเ...