บทที่ 40 ไร้เทียมทาน

บนยอดเขามังกรฟ้า ทะเลเมฆหมุนวนไปทั่วท้องฟ้า

ร่างของนักพรตสวมชุดนักพรต สวมมงกุฎดอกบัว เดินลงมาอย่างช้าๆ

ใช้สวรรค์และโลกเป็น “ขั้นบันได”

ใช้ทะเลเมฆเป็น “บันได”

ฉากนี้ปรากฏแก่สายตาของทุกคน ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายธรรมะหรือฝ่ายอธรรม ทุกคนต่างสั่นสะท้านด้วยความเคารพราวกับเทพเจ้า

“ปรมาจารย์สวรรค์ ปรมาจารย์สวรรค์ของสำนักเทียนซือของเรา!”

นักพรตสูงอายุของสำนักเทียนซือเห็นดังนั้น น้ำตาไหลอาบแก้ม ริมฝีปากสั่นเทา

นอกจากปรมาจารย์สวรรค์ผู้ไร้เทียมทานแล้ว ใครกันจะมีความสามารถเช่นนี้?

เหยียบทะเลเมฆ ลอยลงมาจากฟ้า?

ผู้แข็งแกร่งในโลกนี้ แม้แข็งแกร่งเช่นขอบเขตสวรรค์ แม้แข็งแกร่งเช่นผู้ที่ก้าวข้ามขอบเขตสวรรค์ไปกว่าครึ่งก้าว ก็ไม่สามารถทำเช่นนี้ได้

มีเพียงปรมาจารย์สวรรค์ผู้ควบคุมไท่จันทราไร้ขีดจำกัดหรือไท่สุริยะไร้ขีดจำกัดเท่านั้น ที่จะมีวิธีการเช่นนี้

“ปรมาจารย์สวรรค์?”

“ปรมาจารย์สวรรค์!”

“ศิษย์รุ่นที่หนึ่งร้อยแปดสิบสามของสำนักเทียนซือคารวะปรมาจารย์สวรรค์!”

“คารวะปรมาจารย์สวรรค์!”

ศิษย์ของสำนักเทียนซือจำนวนมากคุกเข่าลง ก้มศีรษะคารวะ

ศิษย์ของฝ่ายธรรมะอื่นๆ ก็คุกเข่าลงเช่นกัน ปรมาจารย์สวรรค์ของสำนักเทียนซือมีความหมายพิเศษต่อเขามังกรฟ้า ต่อโลกทั้งใบ การถือกำเนิดของปรมาจารย์สวรรค์ ประมุขและผู้นำของฝ่ายธรรมะต่างๆ ต้องมาคารวะด้วยตนเอง

“ปรมาจารย์สวรรค์”

นักพรตผิงหยางมองอย่างเหม่อลอย แตกต่างจากศิษย์คนอื่นๆ และฝ่ายธรรมะอื่นๆ

คนในครอบครัวรู้เรื่องในครอบครัว รุ่นปัจจุบันของสำนักเทียนซือมีศิษย์ที่ได้รับการยอมรับจากกระบี่เจินหวู่จริงๆ

แต่นั่นเพิ่งจะเกิดขึ้นไม่นานนี้เอง ยังไม่ถึงสิบปีด้วยซ้ำ แม้ว่าจะมีศักยภาพที่จะก้าวขึ้นเป็นปรมาจารย์สวรรค์จริงๆ ก็ต้องใช้เวลาสี่ถึงห้าสิบปี

ตอนนี้เป็นปรมาจารย์สวรรค์แล้ว?

“ปรมาจารย์สวรรค์”

เจ้าสำนักชางชิงเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า มองไปยังร่างที่เหยียบทะเลเมฆ

เมื่อระยะทางใกล้เข้ามา เขาก็เห็นใบหน้าของร่างนั้นชัดเจน เป็นจางซานเฟิงที่เขาเคยละทิ้ง

“หรือว่าข้าคิดผิดจริงๆ การเดินเส้นทางไท่จันทราไร้ขีดจำกัดและไท่สุริยะไร้ขีดจำกัดก็เป็นเส้นทางสู่สวรรค์ สามารถก้าวเข้าสู่ระดับปรมาจารย์สวรรค์ได้?”

ความคิดของเจ้าสำนักชางชิงสับสน ใช้เวลาหลายลมหายใจกว่าจะสงบลง

ไม่แปลกที่เขาจะเสียกิริยา คนอื่นๆ เพียงเห็นว่าสำนักเทียนซือมีปรมาจารย์สวรรค์เกิดขึ้นอีกคน

ไม่ได้คิดเลยว่าปรมาจารย์สวรรค์คนนี้เดินเส้นทางไหน นั่นคือเส้นทางที่ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์ของปรมาจารย์สวรรค์ เป็นเส้นทางที่รวมไท่จันทราไร้ขีดจำกัดและไท่สุริยะไร้ขีดจำกัด

หากหลินหยวนไม่ได้เป็นปรมาจารย์สวรรค์ก็ไม่เป็นไร

เมื่อบรรลุตำแหน่งปรมาจารย์สวรรค์ด้วยไท่จันทราไร้ขีดจำกัดและไท่สุริยะไร้ขีดจำกัด เขาจะเป็นปรมาจารย์สวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุดในรอบหกพันแปดร้อยปีของสำนักเทียนซือ แม้แต่ปรมาจารย์สวรรค์รุ่นแรกที่ก่อตั้งสำนักเทียนซือก็เทียบไม่ได้

ทุกคนรู้ว่าเส้นทางที่รวมไท่จันทราไร้ขีดจำกัดและไท่สุริยะไร้ขีดจำกัดนั้นแข็งแกร่ง เจ้าสำนักชางชิงจะไม่รู้ได้อย่างไร

แต่การรู้ว่าแข็งแกร่งกับการที่ไม่มีใครทำได้นั้นเป็นคนละเรื่อง

ทุกคนรู้ดีว่าการเข้าใจเส้นทางแห่งสวรรค์และโลกจะกลายเป็นเหมือนเซียน แต่มีกี่คนที่สามารถเข้าใจเส้นทางแห่งสวรรค์และโลกได้จริงๆ?

ไท่จันทราไร้ขีดจำกัดและไท่สุริยะไร้ขีดจำกัดก็เช่นกัน พลังที่ตรงกันข้าม หากสัมผัสโดยประมาท ร่างกายจะระเบิดในทันที

แต่ตอนนี้

ใบหน้าของเจ้าสำนักชางชิงเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ ความซับซ้อน รอยยิ้มขมขื่น ความตื่นเต้น และความกลัว

เขาเกือบ เกือบจะทำลายหลินหยวน เกือบจะทำลายสำนักเทียนซือทั้งหมด

หากไม่ใช่เพราะหลินหยวนยืนกรานที่จะเดินเส้นทางไท่จันทราและไท่สุริยะ แต่ทำตามที่เขาขอให้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่งระหว่างไท่จันทราไร้ขีดจำกัดและไท่สุริยะไร้ขีดจำกัด

แม้ว่าสุดท้ายจะกลายเป็นปรมาจารย์สวรรค์ ก็จะเป็นปรมาจารย์สวรรค์ที่ธรรมดาที่สุดในบรรดาปรมาจารย์สวรรค์รุ่นก่อนๆ ของสำนักเทียนซือ

หรือแม้กระทั่งอาจเป็นเหมือนปรมาจารย์สวรรค์รุ่นก่อนๆ ที่ต้องรอจนถึงอายุห้าถึงหกสิบปีจึงจะกลายเป็นปรมาจารย์สวรรค์ เมื่อถึงเวลานั้น สำนักเทียนซือทั้งหมดก็คงถูกพรรคมารหมื่นอสูรเหยียบย่ำราบคาบแล้ว

เจ้าสำนักชางชิงสูดหายใจเข้าลึกๆ

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม สำนักเทียนซือก็มีปรมาจารย์สวรรค์เกิดขึ้นอีกครั้งในรอบห้าร้อยปี

และมีโอกาสสูงที่จะเป็นปรมาจารย์สวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์

ส่วนเรื่องอื่นๆ?

แล้วจะอย่างไรถ้าเขา เจ้าสำนักชางชิง จะตาบอด? แม้ว่าเขาจะถูกสั่งให้ตายเพื่อชดใช้ความผิด ไรถ้าเขา เจ้าสำนักชางชิง ก็จะไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย

การได้เห็นปรมาจารย์สวรรค์ของสำนักเทียนซือก่อนตายก็คุ้มค่าแล้ว

“ปรมาจารย์สวรรค์?”

“บ้าเอ๊ย ทำไมถึงมีปรมาจารย์สวรรค์เกิดขึ้นในเวลานี้?”

ประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรรู้สึกเสียวสันหลัง

ในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมา ขณะที่เขาสะสมพลัง เขาก็แอบทดสอบสำนักเทียนซือ

จนกระทั่งมั่นใจว่าสำนักเทียนซือรุ่นนี้ยังไม่มีปรมาจารย์สวรรค์เกิดขึ้น จึงกล้ารวบรวมฝ่ายอธรรมเพื่อต่อสู้กับพวกเขา

จนกระทั่งมารล้อมภูเขา ประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรจึงมั่นใจได้อย่างสมบูรณ์ว่าสำนักเทียนซือไม่มีปรมาจารย์สวรรค์นั่งบัญชาการ

มิฉะนั้น ด้วยพลังที่ไร้เทียมทานของปรมาจารย์สวรรค์ จะปล่อยให้พวกมันล้อมเขามังกรฟ้าได้อย่างไร?

เพียงแต่ประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรไม่เคยคิดเลยว่า ในวินาทีสุดท้าย สำนักเทียนซือจะมีปรมาจารย์สวรรค์ถือกำเนิดขึ้น

ด้วยสายตาของประมุขของพรรคมารหมื่นอสูร แน่นอนว่าเขาสามารถมองออกได้ว่าปรมาจารย์สวรรค์คนนี้พึ่งจะบุกเบิก มิฉะนั้นเจ้าสำนักชางชิงคงไม่แสดงสีหน้าประหลาดใจและตกใจเช่นนี้

ทะเลเมฆจมลง

หลินหยวนลงสู่พื้น มองไปยังประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรอย่างสงบนิ่ง

หวื่อ!

กระบี่เจินหวู่ที่ปักอยู่บนพื้นบินขึ้นอีกครั้ง หมุนรอบหลินหยวน และสุดท้ายก็ลอยอยู่ข้างกายเขา

“ปรมาจารย์สวรรค์”

หัวใจของประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรสั่นสะท้าน

“กลับ!”

ประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรไม่ลังเล ถอยหลังทันที

แม้ว่าเขายังมีไพ่ตายอีกมาก แม้แต่ไพ่ตายที่แข็งแกร่งที่สุดที่นำมาจากดินแดนแห่งมรดกของพรรคมารหมื่นอสูรดั้งเดิม

หากใช้ไพ่ตายเหล่านี้ เจ้าสำนักชางชิงคงตายไปนานแล้ว จะต่อสู้กับเขามาได้นานขนาดนี้ได้อย่างไร

แต่ประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรรู้ดีว่า ต่อหน้าปรมาจารย์สวรรค์ตัวจริง ไพ่ตายเหล่านี้เป็นเพียงการยืดเวลาแห่งความตายเท่านั้น

อย่างมากก็แค่เปลี่ยนจากการถูกปรมาจารย์สวรรค์ตบตายด้วยฝ่ามือเดียว เป็นสองฝ่ามือ หรือสามฝ่ามือ

มีชีวิตอยู่เพิ่มอีกไม่กี่ลมหายใจ แต่ผลลัพธ์จะไม่เปลี่ยนแปลง

ดังนั้น ประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรจึงรู้ว่าควรเลือกอย่างไร

จริงๆ แล้ว เมื่อกระบี่เจินหวู่ปรากฏขึ้น ประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรก็เดาได้อย่างเลือนรางว่าเกี่ยวข้องกับปรมาจารย์สวรรค์

แต่ความไม่ยอมแพ้ในใจทำให้เขารอจนเห็นหลินหยวนด้วยตาตนเอง และยืนยันว่าเป็นปรมาจารย์สวรรค์จริงๆ จึงตัดสินใจถอยทัพ

แกร๊ก

ร่างของประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรระเบิดออก กลายเป็นเงาปีศาจหกสาย วิ่งไปทุกทิศทุกทาง

นี่คือเคล็ดวิชาเอาตัวรอดของฝ่ายอธรรม ด้วยความแข็งแกร่งของประมุขของพรรคมารหมื่นอสูร การใช้เคล็ดวิชานี้อย่างกะทันหัน แม้แต่ปรมาจารย์สวรรค์ก็อาจไม่สามารถไล่ตามได้

ยิ่งไปกว่านั้น หลินหยวนพึ่งจะบุกเบิก ความเข้าใจในพลังของระดับปรมาจารย์สวรรค์ยังไม่สูง

“อยากหนีรึ?”

หลินหยวนยิ้มเล็กน้อย

“ขึ้น”

ความคิดของหลินหยวนเคลื่อนไหวเล็กน้อย

โดยมีเขาเป็นศูนย์กลาง ในรัศมีร้อยเมตร พันเมตร ก่อตัวเป็นวงกลมขนาดใหญ่

ภายในวงกลมเต็มไปด้วยพลังของไท่จันทราไร้ขีดจำกัดและไท่สุริยะไร้ขีดจำกัด กลายเป็นสีดำและสีขาว ก่อตัวเป็นหยินหยางร่างปลา หมุนวน หลอมรวม แปรเปลี่ยน และปะทะกันอย่างต่อเนื่อง

ตูม!!!

ภายในขอบเขต

เงาปีศาจห้าสายสลายไปอย่างเงียบๆ

เหลือเพียงประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรที่มีสีหน้าหวาดกลัว

“ไม่!”

“นี่มันวิธีการอะไร?”

“เจ้าไม่ใช่ปรมาจารย์สวรรค์!!!”

ประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง ระหว่างคิ้วของเขามีเปลวไฟปีศาจสีดำลุกโชน อยากจะต้านทานบางสิ่ง แต่กลับกลายเป็นผุยผงในคลื่นสีดำและสีขาว

ประมุขของพรรคมารหมื่นอสูร ผู้ที่สร้างความวุ่นวายไปทั่วทั้งโลกในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมา และนำอสูรล้อมเขามังกรฟ้า

ตาย

ความเงียบปกคลุมไปทั่ว

ผู้เชี่ยวชาญฝ่ายธรรมะรู้สึกมึนงง เหมือนฝันไป

แม้ว่าในใจจะคาดเดาไว้แล้วว่าปรมาจารย์สวรรค์จะกวาดล้างพรรคมารหมื่นอสูร แต่เมื่อได้เห็นฉากนี้จริงๆ ก็ยังคงมีความรู้สึกมากมาย

ประมุขของพรรคมารหมื่นอสูรที่กดดันพวกเขามาก ต่อหน้าปรมาจารย์สวรรค์กลับเหมือนมดข้างทาง

เหยียบเพียงครั้งเดียวก็ตาย

เมื่อเทียบกับความคิดที่ซับซ้อนของฝ่ายธรรมะ

ฝ่ายอธรรมนั้นเรียบง่ายและบริสุทธิ์กว่ามาก

ความกลัว ความหวาดหวั่น ความหวาดผวา ความสั่นสะท้าน หลั่งไหลเข้าสู่หัวใจของปีศาจทุกตน

“หนีเร็ว”

“สำนักเทียนซือมีปรมาจารย์สวรรค์เกิดขึ้นอีกคน ยังจะรออะไรอีก”

“ประมุขตายแล้ว หนีไปเถอะ ไม่งั้นก็ต้องตาย”

รองประมุขขอบเขตสวรรค์ทั้งเก้าตน ผู้คุ้มกันและผู้นำต่างๆ ต่างตื่นตระหนกและหนีออกจากเขามังกรฟ้า

“ฟัน”

ความคิดของหลินหยวนเคลื่อนไหวเล็กน้อย

แผนภาพไท่เก๊กขยายตัวอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ชักกระบี่เจินหวู่ออก ฟันเบาๆ

ฉึก!

ตอนที่แสงดาบพึ่งบินออกมามีขนาดเพียงสามฉื่อ แต่ยิ่งนานยิ่งใหญ่ขึ้น ยิ่งหนักขึ้น และคมขึ้นอย่างยิ่ง

เพียงดาบเดียว รองประมุขทั้งเก้าตนก็ถูกฟันขาดเป็นสองท่อนถึงเจ็ดตน ปีศาจที่เหลือบาดเจ็บล้มตายหลายร้อยตน

หลินหยวนฟันอีกไม่กี่ครั้ง

ศพของอสูรหลายพันตนนอนเกลื่อนกลาด เลือดของอสูรเกือบจะย้อมพื้นแผ่นดินเป็นสีแดง….

(จบตอน)

……

หนึ่งฉื่อ ≈ 33.3 เซนติเมตร

กระบี่ที่ยาวสามฉื่อ จะมีความยาวประมาณ 1 เมตร

1 จั้ง ≈ 3.33 เมตร

ร้อยจั้ง จะเท่ากับระยะทางประมาณ 333 เมตร