บทที่ 396 ปัญหาใหญ่ของรายการเทศกาลตรุษจีน (วันนี้อ่านฟรี)

ระดับความแย่ของรายการก็พอๆ กัน

โดยทั่วไปแล้วทีมผู้กำกับรายการเทศกาลตรุษจีนจะเริ่มวางแผนการจัดเวทีและจัดลำดับรายการตั้งแต่เดือนมิถุนายน-กรกฎาคม พร้อมทั้งส่งจดหมายเชิญศิลปินมาร่วมแสดง

นอกเหนือจากศิลปินประจำที่ต้องมีทุกปีแล้ว รายการและแขกรับเชิญที่เหลือล้วนมีโควต้าทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นนักแสดงกี่คน นักร้องกี่คน ฮ่องกง-ไต้หวันได้กี่รายการ แม้แต่แต่ละมณฑลจะมีผู้แสดงได้กี่คน... ทุกอย่างถูกจัดสรรไว้อย่างชัดเจน

ภายใต้ระบบโควต้านี้ คุณภาพรายการไม่ใช่ปัจจัยเดียวที่จะได้ขึ้นเวที ทำให้คุณภาพโดยรวมตกต่ำลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

หลังจากเข้าสู่ทศวรรษ 2010 ชื่อเสียงของรายการเทศกาลตรุษจีนก็แย่ลงเรื่อยๆ ทุกคืนสิ้นปีมีคนนับร้อยล้านที่ดูไปด่าไป แล้วก็กลับไปนอนด้วยความผิดหวัง

อาจเป็นเพราะต้องการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ ปีนี้รายการจึงแต่งตั้งผู้กำกับที่ค่อนข้างอายุน้อยอย่างคงหลิน หวังว่าจะนำความสดใหม่มาสู่น้ำนิ่งนี้

และผู้กำกับคงคนนี้ก็ทำเรื่องที่น่าตกใจหลายอย่างจริงๆ เริ่มจากการปลดศิลปินประจำที่ไม่พัฒนาตัวเองออกไป

ขออภัยด้วย การมีอาวุโสไม่ใช่ใบเบิกทางให้คุณเอาของเก่ามารีไซเคิลซ้ำๆ ได้ คนดูอยากเห็นรายการที่สนุก ไม่ใช่ประวัติการทำงานของคุณ!

แค่การกระทำนี้ก็สร้างความฮือฮาอย่างมาก จนโดนวิพากษ์วิจารณ์และด่าไม่น้อย

ตามมาด้วยกฎข้อที่สอง - เปิดเวทีให้ดาราที่มีแฟนคลับเยอะเป็นครั้งแรก

ก่อนหน้านี้ก็มีดาราดังๆ ขึ้นเวทีมาบ้าง แต่ส่วนใหญ่เป็นบทรองเพื่อมาอาศัยเวที แต่ครั้งนี้ต่างออกไป พวกเขาได้รับอนุญาตให้เป็นนักแสดงนำได้

แต่มีข้อแม้ว่า รายการของคุณต้องมีคุณภาพ!

เวทีรายการตรุษจีนไม่ใช่ที่อวดหน้าตาหรือรูปร่าง คุณต้องมีรายการที่น่าภูมิใจพอที่จะยืนบนเวทีนี้!

กฎข้อที่สาม - ใช้คุณภาพรายการเป็นมาตรฐานหลักในการคัดเลือกอย่างเคร่งครัด อย่ามาพูดเรื่องระบบโควต้า คนดูสนใจรายการไม่ใช่ทะเบียนบ้าน!

การประกาศกฎสามข้อนี้ทำให้วงการบันเทิงโวยวาย "ศิลปินอาวุโส" มากมายออกมาด่าคงหลินว่าทำผิดจารีต ใช้เวทีรายการตรุษจีนเป็นตลาดแลกเปลี่ยนน้ำใจและเส้นสาย...

อย่างไรก็ตาม ผู้ชมกลับสนใจกฎสามข้อนี้ไม่น้อย ถ้าผู้กำกับคงคนนี้ทำได้ตามนี้จริง รายการปีนี้จะต้องมีลักษณะใหม่แน่นอน!

แต่ในความเป็นจริง อุดมคติอาจสวยหรู แต่ความจริงนั้นโหดร้าย

แม้กฎสามข้อนี้จะกำจัดกลิ่นอับเก่าๆ ได้บ้าง แต่ก็นำปัญหามาให้คงหลินไม่น้อย - วงการศิลปะแบบดั้งเดิมนั้นถือเรื่องอาวุโสมาก คุณกล้าไปขัดใจรุ่นใหญ่แล้วจะให้ลูกศิษย์พวกเขามาแสดงได้อย่างไร?

"ศิลปินอาวุโส" หลายคนมีเส้นสายลึกซึ้งเกินคาด...

ดังนั้นในการคัดเลือกรายการรอบแรก คงหลินก็พบว่ามีบางอย่างผิดปกติ - รายการให้เลือกน้อยจนน่าตกใจ

ทุกปีที่ผ่านมา แค่ผู้กำกับโยนแครอทออกไปหนึ่งหัว ศิลปินก็จะวิ่งกรูเข้ามาแย่งชิง การแข่งขันรายการถือว่าดุเดือดมาก

แต่ปีนี้รายการที่เข้าร่วมการคัดเลือกมีจำนวนไม่ถึงครึ่งของปีก่อนๆ ด้วยซ้ำ!

ไม่เพียงแต่จำนวนน้อย คุณภาพรายการก็ไม่สม่ำเสมอ...

ตอนนี้เหลือเวลาอีกแค่สองเดือนก่อนถึงเทศกาลตรุษจีน ตามกำหนดการเดิม รายการควรจะจัดเรียงเสร็จและเข้าสู่ช่วงซ้อมแล้ว แต่ตอนนี้ คงหลินยังรวบรวมรายการไม่ครบด้วยซ้ำ

ไม่มีทางเลือก บางรายการคุณภาพแย่มาก เขาไม่กล้าเอาขึ้นเวทีเลย

ไม่งั้นต้องโดนด่าแน่!

มาถึงตอนนี้เขาถึงเข้าใจว่าทำไมรายการตรุษจีนถึงแย่ลงเรื่อยๆ ผู้กำกับพวกนั้นรู้ว่าปัญหาอยู่ตรงไหนแต่เลือกที่จะไม่แตกแถว... จริงๆ ก็ไม่มีทางเลือก แรงต้านแบบนี้มันอันตรายเกินไป

พลาดนิดเดียว ผู้กำกับก็เกษียณคาที่ และถูกด่าไปชั่วกัลปาวสาน

แต่ตอนนี้คงหลินถอยไม่ได้แล้ว ได้แต่พยายามหาทางอุดรูรั่วทั้งหมดในเวลาที่จำกัด

...

ในห้องประชุมที่เต็มไปด้วยควันบุหรี่ เงียบจนแทบหายใจไม่ออก

คงหลินที่ช่วงนี้ผมร่วงหนักนั่งอยู่ที่ประธาน สูบบุหรี่ติดๆ กัน แต่ก็ไม่สามารถบรรเทาความกดดันในใจได้

บางรายการที่ยังไม่คล่อง ก็ฝึกซ้อมต่อได้

บางรายการที่มีข้อบกพร่อง ก็ปรับแก้ต่อได้

แต่บางรายการแย่จนช่วยไม่ได้ ยกขึ้นกำแพงยังไม่อยู่

ต้องเปลี่ยน

แต่ตอนนี้เหลือเวลาอีกแค่สองเดือนก่อนตรุษจีน หาคนมาช่วยกู้สถานการณ์ตอนนี้ยากมาก

"พี่คง รายการเต้นร้องหมายเลขเจ็ดนี่ขึ้นเวทีไม่ได้เด็ดขาด" ชายร่างผอมดับบุหรี่ทำลายความเงียบ "แย่เกินไปแล้ว ซ้อมสองรอบแล้วไม่มีพัฒนาการเลย ให้เขาขึ้นไปต้องพังแน่"

คงหลินพยักหน้า "แล้วคุณคิดว่าจะเปลี่ยนเป็นใครดี?"

ชายร่างผอมเงียบ นึกไม่ออก

"หรือลองติดต่อเฉินอายหลุนดู" ผู้ช่วยหญิงพูดเบาๆ "เพลง 'ลูกหลานมังกร' ของเขาตอนนี้ฮิตมาก และธีมของเพลงก็เหมาะกับรายการตรุษจีนด้วย"

"แต่โควต้าฮ่องกงหมดแล้วนะ"

"ผู้กำกับคงบอกว่าไม่สนใจเรื่องโควต้าไง" ผู้ช่วยหญิงยืนกราน "อีกอย่าง เฉินอายหลุนร้องเพลงนี้ก็เหมือนเป็นการแสดงความจงรักภักดีอยู่แล้ว เรายังจะมาปฏิบัติกับเขาเหมือนคนนอกแบบนี้ มันไม่เหมาะนะคะ"

"พูดง่ายๆ เรื่องในโลกไม่ได้กลัวน้อยแต่กลัวไม่เท่าเทียม ถ้าทางไต้หวันไม่พอใจขึ้นมาจะทำยังไง?"

"ช่างพวกเขาสิว่าจะพอใจหรือไม่..."

"พอๆ กันก่อน" คงหลินดับบุหรี่ "เพลงนี้ฉันเคยฟัง เหมาะจริงๆ เสี่ยวซวี่ ลองติดต่อเขาดูก่อน ดูท่าทีเขาเป็นยังไง ถ้าเงื่อนไขมากเกินไปก็ช่างมัน เราเชิญองค์ชายไม่ไหวหรอก"

"ได้ค่ะผู้กำกับ" ผู้ช่วยหญิงพยักหน้า

"เหลืออีกสองรายการ" คงหลินสะบัดรายชื่อ "หนึ่งละครตลก และหนึ่งรายการท่องบทกวีแบบกลุ่ม จะทำยังไงดี?"

ทุกคนมองหน้ากันไปมา ไม่กล้าพูดอะไร ถ้าเป็นเมื่อหลายเดือนก่อน พวกเขาอาจจะแนะนำให้เปลี่ยนรายการไปเลย แต่ตอนนี้เป็นไปไม่ได้แล้ว

ฉากและเอฟเฟกต์กำหนดไว้หมดแล้ว ถ้าตอนนี้จะเปลี่ยนประเภทรายการมันจะยิ่งยุ่งยาก ตอนนี้ทำได้แค่ "แกะรอยเรือหาดาบ" เท่านั้น

หลังจากเงียบไปพักใหญ่ จู่ๆ ก็มีคนพูดเบาๆ ว่า "ผู้กำกับคง ลองเชิญโจวฮ่าวมาดูไหมครับ?"

คงหลินกระตุกเปลือกตา "โจว...ฮ่าว?"

"ใช่ครับ คุณอาจจะไม่ค่อยรู้ เขาไม่ใช่แค่เขียนนิยาย บทละคร และเพลงเก่ง แต่เขียนกวีและความเรียงก็เยี่ยมมาก ผลงานหลายชิ้นของเขาถูกสื่อกลางนำไปอ้างอิง บทความ 'ทะเลทรายอันกว้างใหญ่ตุนหวง' ของเขาว่ากันว่าจะได้เข้าตำราเรียนด้วย!"

"ถ้าเราเชิญเขามาได้ ปัญหาเรื่องการท่องบทกวีก็น่าจะแก้ได้นะครับ"

"ใช่!" รองผู้กำกับอีกคนตบขาดังปัง "ไอ้หนูนั่นมันอัจฉริยะ เขียนบทละครเหมือนดื่มน้ำ ไม่แน่อาจจะช่วยแก้ปัญหาละครตลกไปด้วยในตัวเลย!"

(จบบท)

วันนี้มา 5 ตอนนะคะ ฟรีทั้งหมดดด!!