บทที่ 31 ในที่สุด ก็ได้พบเจอ เจินหวู่

หลังจากที่นักพรคผิงหยางจากไป หลินหยวนก็กลับไปที่สำนักของตน

"สุสานกระบี่" หลินหยวนครุ่นคิด

สุสานกระบี่ของภูเขามังกรฟ้า เป็นสถานที่เก็บรักษากระบี่ของบรรพบุรุษแห่งสำนักเทียนซือ

สำนักเทียนซือบูชาเทพเจินหวู่ มีความเชี่ยวชาญด้านกระบี่เป็นอย่างมาก กระบี่เจ็ดท่าเจินหวู่ ถือเป็นวิชาขั้นสูงสุดของยุคนี้

"ถ้าจำไม่ผิด"

"ตำแหน่งของสุสานกระบี่ น่าจะอยู่ในหนึ่งในไม่กี่แห่งนั้น"

หลินหยวนคิด

ที่เรียกว่า 'ไม่กี่แห่งนั้น' ก็คือสถานที่ที่ซ่อนพลังที่เหนือกว่าขอบเขตสวรรค์

เป็นสถานที่ที่หลินหยวนหวาดกลัวอยู่บ้าง

"เรือถึงสะพานย่อมตรงเอง"

"อีกครึ่งเดือนก็รู้เอง"

หลินหยวนสงบสติอารมณ์ หลับตาลงเริ่มฝึกฝน

ยอดเขาภูเขามังกรฟ้า

วิหารเจินหวู่

เจ้าสำนักเทียนซือ ชางชิง ยืนหันหลัง มือประสานกัน เงยหน้ามอง "รูปปั้นเทพเจินหวู่" ที่สูงตระหง่านเบื้องหน้า

"อีกครึ่งเดือนก็ถึงเวลาเดินทางไปสุสานกระบี่แล้ว"

"ไม่รู้ว่าศิษย์รุ่นนี้ของสำนักเทียนซือ จะได้รับเลือกจากกระบี่เจินหวู่หรือไม่"

ชางชิงถอนหายใจ

สุสานกระบี่ของภูเขามังกรฟ้า มีกระบี่เก็บรักษาไว้มากมาย

มีทั้งกระบี่ของศิษย์รุ่นก่อนๆ กระบี่ของนักพรต กระบี่ของเจ้าสำนัก และแม้กระทั่งกระบี่ของปรมาจารย์สวรรค์ทั้งสามสิบหกคน

แน่นอนว่ายังมี "กระบี่เจินหวู่" ที่สำคัญที่สุดอีกด้วย

ว่ากันว่ากระบี่เจินหวู่ เป็นของปรมาจารย์สวรรค์คนแรกของสำนักเทียนซือ เกี่ยวข้องกับเทพเจินหวู่ที่สำนักเทียนซือบูชา จึงถูกเรียกว่ากระบี่เจินหวู่

มีเพียงผู้ที่ได้รับเลือกจากกระบี่เจินหวู่เท่านั้น ที่จะสามารถก้าวไปสู่ขั้นต่อไป กลายเป็นปรมาจารย์สวรรค์คนใหม่ของสำนักเทียนซือ

ห้าร้อยปี

ยี่สิบห้าครั้งที่เดินทางไปยังสุสานกระบี่

สำนักเทียนซือไม่มีศิษย์คนใดได้รับเลือกจากกระบี่เจินหวู่อีกเลย

ส่งผลให้ตำแหน่งปรมาจารย์สวรรค์ว่างลงมาห้าร้อยปี

ถึงแม้ว่าจะไม่มีปรมาจารย์สวรรค์ สำนักเทียนซือก็ยังคงเป็นสำนักหลักของลัทธินักพรต ไม่มีใครกล้าดูถูก

แต่ในแง่ของอำนาจการต่อสู้ระดับสูง ก็ยังคงด้อยกว่าอยู่บ้าง หลายสิบปีที่ผ่านมา พรรคมารหมื่นอสูรกลับมาอีกครั้ง ไม่รู้ว่าได้ก่อการสังหารไปเท่าไหร่

ถ้าสำนักเทียนซือมีปรมาจารย์สวรรค์ประจำการอยู่ พรรคมารหมื่นอสูรจะมีความกล้าแบบนี้หรือ?

"เจ้าสำนักไม่ต้องกังวล"

นักพรตอ้วนๆ ข้างๆ พูดขึ้น

นักพรตอ้วนๆ คนนี้ดูเหมือนจะไม่มีพลังใดๆ ปรากฏออกมา แต่กลับเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ หนึ่งในสามผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ของสำนักเทียนซือ

เวลาผ่านไป

ครึ่งเดือนผ่านไปในพริบตา

วันนี้

หลินหยวนเพิ่งออกจากสำนัก

ก็มีนักพรตจากยอดเขารีบเดินเข้ามา

"นักพรตฝึกหัดอายุต่ำกว่ายี่สิบปี ตามข้ามา"

นักพรตคนนี้ดูเหมือนอายุสามถึงสี่สิบปี แต่กลับเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสี่

ระบบการฝึกฝนของโลกนี้แบ่งออกเป็นระดับ 9 ถึง ระดับ 1 ผู้เชี่ยวชาญระดับสี่ถือว่าอยู่จุดสูงสุดของระดับกลาง ถือว่าเป็นจอมยุทธ์ที่เก่งกาจ

"การเดินทางไปสุสานกระบี่ใกล้จะมาถึงแล้วเหรอ?"

หลินหยวนคิด ยืนอยู่ที่เดิมตามคำสั่งของนักพรตอย่างเชื่อฟัง

ไม่นาน

นักพรตฝึกหัดทุกคนที่ตรงตามเงื่อนไขของสำนักนี้ก็มารวมตัวกัน

หลินหยวนกวาดตามองคร่าวๆ มีประมาณร้อยกว่าคน

"ตามข้ามา"

"อย่าหลง อย่าวิ่งพล่าน"

นักพรตพูดขึ้น

เสียงของเขาแอบแฝงด้วยพลังคล้ายคลื่นเสียง นักพรตฝึกหัดทุกคนรู้สึกหูอื้อ ใครจะกล้าซุกซน

ครึ่งวันต่อมา

ภายใต้การนำทางของนักพรต

หลินหยวนและนักพรตฝึกหัดคนอื่นๆ มาถึงหุบเขาแห่งหนึ่งที่อยู่หลังภูเขามังกรฟ้า

ที่นี่มีนักพรตฝึกหัดจำนวนมากมารวมตัวกันแล้ว น่าจะเป็นนักพรตฝึกหัดจากสำนักอื่นๆ อีกเจ็ดแห่ง

"คนเยอะจัง..."

นักพรตฝึกหัดร่างเล็กข้างๆ หลินหยวนอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา

"พี่ซานเฟิง พวกนักพรตนำพวกเรามาที่นี่ทำไม?"

นักพรตฝึกหัดร่างเล็กเข้ามาใกล้หลินหยวน กระซิบถาม

"ข้าก็ไม่รู้"

หลินหยวนส่ายหน้า

นักพรตฝึกหัดร่างเล็กชื่อชิงผิง มีความสัมพันธ์ที่ดีกับหลินหยวน หรือจะพูดให้ถูกก็คือ ยอมให้หลินหยวนเป็นผู้นำ

เพราะท่านนักพรตฉางชิง หลินหยวนจึงถือว่ามีเส้นสายในภูเขามังกรฟ้า ไม่ถูกกลั่นแกล้ง จึงมีนักพรตฝึกหัดกลุ่มเล็กๆ มารวมตัวกันรอบๆ เขาเป็นธรรมดา

แม้แต่ในภูเขามังกรฟ้า สำนักหลักของลัทธินักพรต ก็ยังมีการแบ่งพรรคแบ่งพวก นักพรตฝึกหัดจะรวมกลุ่มกันเป็นธรรมชาติเพื่อปกป้องซึ่งกันและกัน

เวลาผ่านไปอีกครึ่งชั่วยาม

มีนักพรตรีบเดินเข้ามา ถือหนังสือหลายเล่มในมือ

หลังจากแจกหนังสือให้นักพรตฝึกหัดทุกคนแล้ว นักพรตจึงพูด

"ในหนังสือ บันทึกวิชาสัมผัสจิต"

"ทุกคนเริ่มฝึกฝนตามวิชาสัมผัสจิต แล้วเข้าไปในสุสานกระบี่ทีละคน"

"ในระหว่างนั้น ให้รักษาวิชาสัมผัสจิตไว้อย่างต่อเนื่อง ค้นหากระบี่ที่เหมาะสมกับตนเองในสุสานกระบี่"

นักพรตพูดจบอย่างรวดเร็ว แล้วพูดซ้ำอีกหลายครั้ง หลังจากยืนยันว่านักพรตฝึกหัดทุกคนเข้าใจแล้ว จึงไปยังที่อื่น

"วิชาสัมผัสจิตนี่มันยากจัง..."

ชิงผิงพลิกหนังสือ บ่นพึมพำ

นักพรตฝึกหัดคนอื่นๆ ก็เช่นกัน กำลังพยายามทำความเข้าใจ

"วิชาสัมผัสจิต?"

หลินหยวนเปิดหนังสือ อ่านอย่างรวดเร็ว

[ความเข้าใจท้าทายสวรรค์ อ่าน 'วิชาสัมผัสกระบี่' แล้วเข้าใจ 'วิชาสัมผัสกระบี่ไท่ซ่าง']

ทันใดนั้น ความรู้มากมายเกี่ยวกับวิถีกระบี่และจิตกระบี่ก็หลั่งไหลเข้ามา

แม้แต่หลินหยวนที่ก้าวเข้าสู่ขอบเขตสวรรค์แล้ว ก็ยังใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วยามในการดูดซับทั้งหมด

"วิชาสัมผัสจิตนี้..."

หลินหยวนรู้สึกแปลกใจ

หลังจากเรียนรู้และพัฒนาวิชาสัมผัสจิตนี้แล้ว

หลินหยวนก็รู้สึกถึงความเชื่อมโยงกับสุสานกระบี่ที่อยู่ไม่ไกล

เหนือสุสานกระบี่

บนแท่นสูง

มีสามร่างนั่งอยู่ มองลงไปที่สุสานกระบี่เบื้องล่าง

ร่างทั้งสามนี้ นำโดยชางชิง เจ้าสำนักเทียนซือรุ่นปัจจุบัน

ในยุคที่ไม่มีปรมาจารย์สวรรค์ เจ้าสำนักเทียนซือก็เป็นผู้ควบคุมสำนักเทียนซือทั้งหมด มีอำนาจเด็ดขาด

อีกสองคน ทางซ้ายคือนักพรตยาจกผิงหยาง

ทางขวาคือนักพรตอ้วนๆ

ร่างทั้งสามนี้ คือปรมาจารย์ขอบเขตสวรรค์ทั้งสามของสำนักเทียนซือในปัจจุบัน

"การเดินทางไปสุสานกระบี่..."

"เป็นกุญแจสำคัญในการกำเนิดปรมาจารย์สวรรค์ของสำนักเทียนซือ"

"หวังว่าครั้งนี้จะไม่ทำให้เราผิดหวัง"

นักพรตผิงหยางพึมพำ

จากมุมมองของเขา สามารถมองเห็นทุกสิ่งในสุสานกระบี่เบื้องล่างได้อย่างชัดเจน

"ในสุสานกระบี่ คนเลือกกระบี่ กระบี่ก็เลือกคนเช่นกัน"

"กระบี่ที่เก็บไว้ในสุสานกระบี่ ล้วนมีจิตกระบี่"

"ตราบใดที่ฝึกฝน 'วิชาสัมผัสจิตกระบี่' จนถึงระดับต่ำ ก็จะสามารถสัมผัสได้ถึงจิตกระบี่มากมาย ก็มีโอกาสเลือกกระบี่ของเจ้าสำนักรุ่นก่อนๆ ได้"

นักพรตอ้วนๆ พูด

ส่วนสาเหตุที่ไม่ให้นักพรตฝึกหัดฝึกฝน 'วิชาสัมผัสจิตกระบี่' ล่วงหน้า วิชาสัมผัสจิตกระบี่ นอกจากจะเป็นวิชาสัมผัสแล้ว ยังเป็นการวัดความสามารถอีกด้วย

ผู้ที่สามารถฝึกฝน 'วิชาสัมผัสจิตกระบี่' จนถึงระดับต่ำภายในเวลาไม่กี่ชั่วยาม จะต้องมีความสามารถด้านกระบี่ที่ไม่ธรรมดา กระบี่ที่เลือกในท้ายที่สุดก็คือระดับความสามารถที่แท้จริงของพวกเขา

นอกจากนี้ หากความสามารถด้านกระบี่ไม่เพียงพอ แม้จะใช้เวลาฝึกฝน 'วิชาสัมผัสจิตกระบี่' เป็นเวลาสิบปี ก็ยากที่จะฝึกฝนจนถึงระดับต่ำ

ส่วน 'วิชาสัมผัสจิตกระบี่' ระดับสูง... ไม่ปรากฏในสำนักเทียนซือมานานแล้ว

นั่นเป็นสิ่งที่ศิษย์ที่มีศักยภาพเป็นเจ้าสำนักเท่านั้นที่สามารถทำได้ มีโอกาสได้รับการตอบสนองจาก "กระบี่เจินหวู่"

ครึ่งวันต่อมา

เมื่อนักพรตฝึกหัดเบื้องล่างเข้าไปในสุสานกระบี่ และเลือกกระบี่ที่เหมาะสมกับตนเอง

ปรมาจารย์ขอบเขตสวรรค์ทั้งสามที่เฝ้าดูอยู่บนแท่นสูงก็เริ่มยิ้มออกมา

จนถึงขณะนี้ มีนักพรตฝึกหัดสี่คนเลือกกระบี่ของปรมาจารย์สวรรค์รุ่นก่อนๆ ได้

หมายความว่าคนทั้งสี่นี้มีศักยภาพที่จะก้าวเข้าสู่ขอบเขตสวรรค์

และยังมีนักพรตฝึกหัดอีกสามสิบเอ็ดคนที่เลือกกระบี่ของปรมาจารย์รุ่นก่อนๆ ได้ คนเหล่านี้แม้จะไม่สามารถบรรลุขอบเขตสวรรค์ได้ แต่อย่างน้อยก็สามารถไปถึงระดับหนึ่งได้อย่างแน่นอน

ภาพนี้ทำให้ชางชิงรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง

ถึงแม้ว่าก่อนการเดินทางไปสุสานกระบี่ เขาจะหวังว่าจะมีนักพรตฝึกหัดเลือก "กระบี่เจินหวู่" ได้

แต่ความหวังก็คือความหวัง ห้าร้อยปีแล้วที่ไม่มีใครได้รับการตอบสนองจาก "กระบี่เจินหวู่" ทำไมครั้งนี้จะมีได้

เมื่อเทียบกับความเป็นไปได้ที่ริบหรี่นี้ ผลลัพธ์ในปัจจุบันสอดคล้องกับสถานการณ์จริงของสำนักเทียนซือมากกว่า

ตราบใดที่สามารถสร้างผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ได้มากขึ้น แม้จะไม่มีปรมาจารย์สวรรค์ ก็จะไม่เกิดปัญหาใหญ่

"ไม่ ไม่ ไม่"

"จิตกระบี่เหล่านี้ อ่อนแอเกินไป"

ภายในสุสานกระบี่ หลินหยวนก็กำลังเลือกกระบี่เช่นกัน

หลังจากพัฒนา 'วิชาสัมผัสจิตกระบี่' เป็น 'วิชาสัมผัสกระบี่ไท่ซ่าง' แล้ว 'จิตกระบี่' ทั้งหมดในสุสานกระบี่ก็อยู่ในสายตาของหลินหยวนอย่างชัดเจน

และตราบใดที่หลินหยวนใช้ 'วิชาสัมผัสกระบี่ไท่ซ่าง' เล็กน้อย ก็จะสามารถรับรู้ได้ว่ากระบี่นับไม่ถ้วนกำลังส่งสัญญาณความปรารถนามาหาเขา

กระบี่เหล่านี้ สำหรับนักพรตฝึกหัดคนอื่นๆ ถือว่าแข็งแกร่งอย่างมาก แต่หลินหยวนที่อยู่ในขอบเขตสวรรค์แล้ว ย่อมดูถูก

"มีจิตกระบี่อยู่ที่นั่น..."

หลินหยวนเดินตามสัญชาตญาณ เข้าไปในส่วนลึกของสุสานกระบี่เรื่อยๆ

เกือบจะในเวลาเดียวกัน

บนแท่นสูง ปรมาจารย์ขอบเขตสวรรค์ทั้งสามก็มองไปที่หลินหยวน

"เด็กคนนั้นเป็นใคร ทำไมไม่เลือกกระบี่ดีๆ กลับเดินเข้าไปในส่วนลึกของสุสานกระบี่?"

นักพรตอ้วนๆ ขมวดคิ้ว พูดขึ้น

"เป็นซานเฟิง?"

นักพรตผิงหยางจำหลินหยวนได้ สีหน้าแสดงความสงสัยเช่นกัน

เขาเคยบอกให้หลินหยวนแสดงให้ดี แต่การแสดงให้ดี ไม่ได้หมายความว่าให้ไปเดินเล่นแบบนั้น

ยิ่งไปกว่านั้น ในส่วนลึกของสุสานกระบี่ พลังกระบี่รุนแรง นักพรตฝึกหัดเหล่านี้หากสัมผัสโดยประมาท อาจทำให้พลังกระบี่เข้าสู่ร่างกาย ทิ้งร่องรอยไว้ได้

เมื่อเห็นดังนั้น ชางชิงก็แสดงสีหน้าสงสัยเช่นกัน

"ข้าจะพาเขากลับมา"

เมื่อเห็นว่าหลินหยวนไม่มีทีท่าว่าจะหยุด นักพรตอ้วนๆ กำลังจะลงไปห้ามหลินหยวน

แต่ทว่า

ในวินาทีถัดมา

หลินหยวนมีสีหน้าเคร่งขรึม ยกมือขวาขึ้น สอดเข้าไปในกองกระบี่

"ออกมาหาข้า!"

หลินหยวนใช้วิชา 'วิชาสัมผัสกระบี่ไท่ซ่าง' ค่อยๆ ดึงออกมา

ครืดดดด!!!

เสียงเสียดสีเบาๆ ดังขึ้น

จากนั้น ภายใต้สายตาที่ไม่อยากจะเชื่อของทุกคน

ภายในสุสานกระบี่ กระบี่นับพันสั่นสะเทือนอย่างควบคุมไม่ได้

สุสานกระบี่ก็สั่นสะเทือนตามไปด้วย

ภูเขาหลังก็สั่นสะเทือนตามไปด้วย

ในที่สุด ภูเขามังกรฟ้าทั้งลูกก็สั่นสะเทือนตามไปด้วย

ที่ทุ่งน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ ชายผู้มีดวงตาสีทองอร่ามลุกขึ้นยืนอย่างกะทันหัน มองไปทางภูเขามังกรฟ้าด้วยความตกใจ

บนถนน หมอดูที่สวมชุดนักพรต กำลังร้องเพลงอย่างช้าๆ ทันใดนั้นเขาก็สะดุด เกือบล้มลงกับพื้น เด็กข้างๆ มองด้วยความประหลาดใจ ท่านหมอดูเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงระดับโลก ทำไมถึงเดินไม่มั่นคง แต่หมอดูกลับมีสีหน้าแปลกใจ

"ปรมาจารย์สวรรค์?"

ในดินแดนรกร้าง ชายชราที่ฝังร่างครึ่งตัวลงไปในดิน อดไม่ได้ที่จะคลานออกมาจากพื้นดิน สีหน้ามึนงง เหมือนไม่อยากจะเชื่อ

ภูเขามังกรฟ้า สุสานกระบี่ที่อยู่หลังภูเขา

หลินหยวนค่อยๆ ดึงมือขวาออกมา กระบี่ที่มีด้ามจับเก่าๆ ด้านหน้าสลักอักษร "เจินหวู่" ปรากฏขึ้นบนมือของเขา

โดยมีหลินหยวนเป็นศูนย์กลาง กระบี่นับพันเล่มสั่นสะเทือนขึ้น

จิตใจของนักพรตฝึกหัดสำนักเทียนซือสั่นสะเทือน ล้มลงไปคุกเข่าต่อหน้า "กระบี่เจินหวู่" พร้อมกัน

ปรมาจารย์ระดับหนึ่งของสำนักเทียนซือทั้งสามสิบเก้าคน ก้มลงโค้งคำนับหลินหยวนด้วยความเคารพ

ชางชิง เจ้าสำนักเทียนซือรุ่นปัจจุบัน ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ ในขณะนี้น้ำตาไหลอาบแก้ม

ภูเขามังกรฟ้าไม่ได้พบเจอกับเจินหวู่มาห้าร้อยปี

ในวันนี้ เจินหวู่ ในที่สุด ก็ออกมาพบเจอพวกเรา….

(จบตอน)