บทที่ 1 บุตรแห่งเลโต การกลั่นแกล้งของเฮร่า
"ธิดาแห่งซีอัส ข้าจะไม่มีวันยอมให้เด็กในครรภ์ของเจ้าได้ถือกำเนิด!"
บนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ หญิงงามในชุดสีขาวอันสง่างามจ้องมองผืนแผ่นดินเบื้องล่างด้วยสายตาเย็นชา ดวงตาอันงดงามฉายแววรังเกลียดอย่างถึงที่สุด
ณ จุดที่นางจับจ้อง มีหญิงงามอีกคนท้องแก่ใกล้คลอด กำลังหนีการไล่ล่าของเหล่าอสูรกายอย่างอับจนหนทาง
"เฮร่า ในนามของเหล่าทวยเทพผู้สูงส่ง ข้าไม่ได้ขอการให้อภัยจากท่าน แต่ลูกของข้านั้นบริสุทธิ์ พวกเขาคือสายเลือดของราชาแห่งเทพ ได้โปรดปล่อยพวกเขาไปเถิด!"
ใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง นางส่งเสียงอ้อนวอนสู่ท้องฟ้า
นางคือ เลโต ธิดาแห่งซีอัสและเทพีแห่งแสงสว่างเฟบี้
หญิงงามบนท้องฟ้าคือเทพีเฮร่า ธิดาแห่งโครนอสราชาเทพรุ่นที่สอง น้องสาวและภรรยาคนที่เจ็ดของซุส ราชาเทพรุ่นที่สาม
"ฮึ เจ้าคิดว่าข้าจะให้โอกาสเจ้างั้นรึ?"
เมื่อเห็นเลโตวิงวอนขอความเมตตา ใบหน้าของเฮร่าเต็มไปด้วยความสะใจ
นางเกลียดสามีของตนมากที่สุด แต่ก็ทำอะไรราชาแห่งเทพไม่ได้ จึงได้แต่ระบายความโกรธใส่ชู้รักของเขา
เลโตถือเป็นชู้รักที่สูงศักดิ์ที่สุดของสามีนางในช่วงหลายปีที่ผ่านมา หากสั่งสอนนางเป็นตัวอย่าง คงจะทำให้พวกชู้รักคนอื่นๆ ของซุส รู้ถึงอำนาจของตนบ้าง และไม่กล้ายั่วยวนสามีของนางอีก
คิดได้ดังนั้น นางจึงใช้พลังอำนาจประกาศคำสั่งสู่ความกว้างไกลอันไพศาล
"ในนามของราชินีแห่งเทพ ทุกผืนแผ่นดินที่อยู่ในอาณาเขตของโอลิมปัสในโลกอันกว้างใหญ่นี้ ใครก็ตาม ห้ามมอบที่พำนักให้เลโตคลอดบุตรโดยเด็ดขาด"
เมื่อเสียงประกาศดังขึ้น เลโตที่กำลังเดินอยู่บนผืนแผ่นดินอันกว้างใหญ่ พลันรู้สึกถึงพลังมหาศาลที่ผลักไสการดำรงอยู่ของนาง
สิ่งเดียวที่นางทำได้คือวิ่งมุ่งหน้าสู่มหาสมุทรภายนอก
จากนั้นท้องของนางก็บีบรัด
ในฐานะเทพีแห่งการคลอดบุตร และความเป็นแม่ เลโตย่อมรู้ดีว่านี่คือสัญญาณการคลอดบุตรของตน
แต่แม้แผ่นดินนี้จะกว้างใหญ่ไพศาล ที่ใดบ้างที่ไม่ใช่อาณาเขตของโอลิมปัส จะมีที่ใดให้ตนพักพิงได้?
"ราชาแห่งเทพ ไยท่านยังไม่ปรากฏตัว พวกเขาก็ล้วนเป็นบุตรของท่าน..."
ด้วยความโศกเศร้าและโกรธแค้นในใจ เลโตจ้องมองไปยังภูเขาโอลิมปัส จุดสูงสุดของโลก
แต่ที่นั่นยังคงเงียบสงบ ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ต่อการวิงวอนของนาง
เห็นสีหน้าของนาง เฮร่าก็พลันหัวเราะลั่น: "เจ้ายังไม่เข้าใจอีกหรือ? สำหรับเขาแล้ว พวกเจ้าเป็นเพียงของเล่นชั่วครู่ มีเพียงข้าเท่านั้นที่เป็นเทพีของเขา เขาจะมาขัดแย้งกับข้าเพื่อพวกเจ้าได้อย่างไร?"
"ไม่ ข้าไม่เชื่อ..."
หัวใจของเลโตเต็มไปด้วยความเจ็บปวด นางกุมท้องไว้แน่น
นางรู้สึกได้ถึงชีวิตที่แข็งแกร่งสองชีวิตในนั้น เชื่อมโยงกับตนอย่างแนบแน่น
นั่นคือลูกของนาง
ไม่ว่าบิดาของพวกเขาจะโหดร้ายเพียงใด นางก็ต้องให้กำเนิดพวกเขาและนำพวกเขาสู่โลกใบนี้
คิดได้ดังนั้น นางจึงรวบรวมเรี่ยวแรงวิ่งอย่างบ้าคลั่งไปยังขอบแผ่นดิน
เฮร่าขมวดคิ้วพลางกล่าวอย่างเย็นชา "ไม่คิดว่าเจ้าจะยังมีแรงเหลือ แต่ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าหนีรอดไปได้หลอก"
นางใช้พลังอำนาจอีกครั้ง
ในขณะนั้น ณ มหาสมุทรอันไกลโพ้น มีแสงสว่างดุจดาวตกพุ่งออกมา ขวางหน้านางไว้
"แอสทีเรีย!" เฮร่าร้องลั่น ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ
ดาวตกนั้นกลายร่างเป็นเทพีในชุดสว่างไสวท่ามกลางสายลม และเข้ามาหาเลโต: "พี่สาว รีบเร็วเข้า เกราะเดลอสกลางทะเลสามารถใช้เป็นที่คลอดบุตรของท่านได้"
เลโตพยักหน้าขอบคุณนาง และรีบมุ่งหน้าสู่มหาสมุทร
เห็นภาพนั้น เฮร่ากระทืบเท้าด้วยความโกรธ
แม้สามีของนางจะเป็นราชาแห่งทวยเทพ แต่มหาสมุทรเป็นอาณาเขตของเทพแห่งท้องทะเลโพไซดอน ในฐานะราชินีแห่งเทพ อำนาจของนางใช้ได้เพียงบนท้องฟ้าและผืนแผ่นดินเท่านั้น
"เทพีผู้สูงส่ง ท่านทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว มาดูหลานชายทั้งสองของข้าคลอดด้วยความสงบเถิด" แอสทีเรีย เทพีแห่งดวงดาว มองเฮร่าด้วยรอยยิ้ม
นางก็เป็นธิดาของเทพซีอัสและเทพีแห่งแสงสว่างเฟบี้เช่นกัน และเป็นน้องสาวของเลโต
เฮร่าจ้องนางด้วยความโกรธ แล้วมองไปที่เลโตซึ่งไปถึงเกาะแล้ว
จู่ๆ นางก็มีลางสังหรณ์ไม่ดี ลมหายใจแห่งชีวิตสองดวงในท้องของเลโตดูแล้วแข็งแกร่งมาก
มันใกล้เคียงกับลมหายใจที่เทพีแห่งปัญญาแผ่ออกมาตอนที่ยังอยู่ในศีรษะของสามีนาง
อาจเป็นเทพผู้ยิ่งใหญ่สององค์กำลังจะถือกำเนิดอีกครั้งหรือ?
"ไม่ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด เลโตคนนั้นจะมีโชคถึงขนาดให้กำเนิดบุตรสองคนที่ไม่ด้อยไปกว่าอธีนาได้อย่างไร!"
เฮร่าส่ายหน้าอย่างแรง
ณ ภูเขาโอลิมปัส ในวิหารอันใหญ่โต
ร่างของราชาแห่งทวยเทพผู้ถือสายฟ้ามองดูทุกอย่างอยู่แต่แรก แต่ลังเลมาตลอด ในที่สุดก็ผ่อนคลายลงหลังเห็นเลโตเข้าสู่เกาะเดลอสได้
"โชคดีที่ไม่จำเป็นต้องเผชิญหน้ากับเฮร่าโดยตรง ตอนนี้โอลิมปัสต้องการความมั่นคง ความขัดแย้งระหว่างราชาและราชินีไม่เป็นผลดีต่อการปกครองของข้า"
กล่าวจบ ดวงตาของเขาก็สว่างวาบขึ้นมา และพูดอย่างยินดี:
"พลังที่ส่งออกมาของเด็กทั้งสองในท้องเลโตเทียบเท่ากับอธีนาเลยทีเดียว ดูเหมือนข้าจะมีบุตรผู้ทรงพลังอีกสององค์ และอำนาจแห่งเทพของข้าจะมั่นคงยิ่งขึ้น!"
ขณะที่เขาพูด
เลโตที่มาถึงเกาะ ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดและเริ่มคลอดบุตร
ทั้งเกาะสั่นสะเทือน และท้องฟ้าเต็มไปด้วยแสงสว่างจ้าในเวลาเดียวกัน
แสงทางทิศตะวันตกปรากฏขึ้นก่อน เป็นแสงสีเงินเย็นเยียบและสดใส คล้ายดวงจันทร์สีเงินสว่าง แต่ศักดิ์สิทธิ์และทรนงยิ่งกว่าดวงจันทร์
ทางทิศตะวันออก แสงอรุณค่อยๆ ทอแสง แสงสีทองดุจทองคำ สว่างจ้าและเจิดจรัส แม้แต่แสงอาทิตย์ยังดูด้อยลง นำแสงสว่างอันไม่มีที่สิ้นสุดมาสู่สรรพชีวิตบนโลก
ทั้งเทพโอลิมปัสและไททั่น ต่างตกตะลึงกับภาพอันน่าพิศวงนี้
เหล่าทวยเทพทั้งหลายต่างรู้ว่า ราชาแห่งทวยเทพรุ่นที่สามได้ให้กำเนิดทายาทผู้ทรงพลังอีกสององค์
คงไม่นานก่อนที่โอลิมปัสจะมีบัลลังก์ของเทพผู้ยิ่งใหญ่สูงตระหง่านขึ้นอีกสองที่
เสียงร้องไห้แหลมใสดังขึ้น ทารกน้อยผมสีเงิน เปี่ยมด้วยแสงจันทร์อันเย็นยะเยือก ลอยออกมาจากร่างของเลโต
เมื่อเห็นใบหน้างดงามของทารก รอยยิ้มแห่งความสุขก็ผุดขึ้นที่มุมปากของเลโต
"ลูกสาวของแม่ เจ้าถือกำเนิดมาพร้อมกับแสงแห่งดวงจันทร์สีเงิน แม่ขอตั้งชื่อเจ้าว่า อาร์เทมิส ขอให้เจ้าเป็นดั่งดวงจันทร์สีเงินในยามราตรี ลอยเด่นอยู่บนฟากฟ้าชั่วนิรันดร์ และแสงศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าส่องสว่างไปทั่วทั้งดวงดาว"
เลโตกล่าวจบ ใบหน้าของนางแสดงความเจ็บปวดอีกครั้ง และทารกน้อยผู้เปล่งประกายและสว่างไสวยิ่งกว่า ค่อยๆ คลานออกมาจากร่างของนาง
แสงสว่างทั้งโลกสว่างจ้าขึ้นหลายเท่าในขณะนั้น
ท่ามกลางเหล่าทวยเทพที่ต่างตื่นตะลึง ทารกน้อยหน้าตาหล่อเหลาผมสีทองและดวงตาสีทอง อาบไล้ด้วยแสงอรุณอันเจิดจ้า ค่อยๆ ลืมตามองโลก
เลโตยิ้มและพยายามลุกขึ้นนั่ง กล่าวกับทารกน้อยผมทอง: "ลูกชายของแม่ เจ้าถือกำเนิดมาพร้อมกับรัศมีของดวงอาทิตย์ แม่ขอตั้งชื่อเจ้าว่า อพอลโล่ ขอให้เจ้าเป็นดั่งดวงอาทิตย์อมตะที่ลุกโชน นำแสงยามเช้าและแสงสว่างยามรุ่งอรุณ เปลวเพลิงของเจ้าจะขับไล่ความมืดมิดชั่วนิรันดร์"
FB Page: Rubybibi นิยายแปล [ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่ะ]
ผลงาน [นิยายแปล] ของ Rubybibi
ผจญภัยในโลกวันพีซกับระบบจำลองตัวละคร
ระบบอัญเชิญนินจาสู่จักรวาลมาร์เวล
สงครามแห่งมาตุภูมิอเมริกันคอมิกส์
มาร์เวล: เมื่อผมแต่งงานกับแบล็ควิโดว์
วันสิ้นโลกกับระบบสุ่มเสบียงไม่จำกัดทุกวัน
ระบบเทพเจ้าผู้สร้าง : กำเนิดใหม่ในโลกบรรพกาล
