【เรือนจำเซลล์พิศวง】บทที่ 337 ไฟ
"คนหนุ่ม ปล่อยฉันลงเถอะ" "แต่ว่า......" ฮั่นตงยังหาที่นั่งที่เหมาะสมไม่พบ คิดถึงขาทั้งสองของคุณยาย จึงไม่กล้าปล่อยให้นางลงจากหลังตามใจชอบ ใครจะรู้ว่าแขนเพิ่งจะคลายออก คุณยายกลับลอยขึ้นมา แม้ไม่มีฝ่าเท้า ก็สามารถลอยในอากาศได้อย่างง่ายดาย... ตลอดเส้นทางที่ผ่านมา การให้ฮั่นตงแบกเธอมา ดูเหมือนจะเป็นการ...
