บทที่ 466 บุกเดี่ยวนิกายบัวเลือดในโลกแห่งรัตติกาล เมืองเป่าเหลียน
บทที่ 466 บุกเดี่ยวนิกายบัวเลือดในโลกแห่งรัตติกาล เมืองเป่าเหลียน ในความมืดมิดของราตรี สายลมเย็นพัดจนชุดของหลี่ชิงสะบัดพลิ้ว เขายืนประสานมือไว้ด้านหลัง มองอาคารรูปทรงดอกบัวขนาดมหึมาตรงหน้าด้วยสีหน้าสงบนิ่ง ตึง! ครั้งนี้เขาปล่อยพลังจิตวิญญาณอันทรงพลังออกมาโดยไร้ความกังวล แผ่ซ่านเข้าไปในอาคารรูปทรงดอก...
