บทที่ 392 การเดินทางครั้งสุดท้าย (ฟรี)

ในยุคน้ำแข็ง เรือโนอาห์ไม่เหมาะสำหรับการอยู่รอดอีกต่อไป

พันธมิตรพระจันทร์เสี้ยวทั้งหมด รวมกว่า 6,000 คน ต้องออกจากสถานที่ที่พวกเขาอาศัยอยู่มานาน

ย้ายไปยังเมืองดอว์นอันมีชื่อเสียง

บางคนเต็มไปด้วยความหวังและความปรารถนา

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเมืองดอว์นจะให้ความปลอดภัยสูงสุดแก่พวกเขา

บางคนหดหู่และกังวล

ชื่อเสียงด้านลบของเฉิน ตงแพร่กระจายไปไกล

พวกเขากลัวว่าเฉิน ตงโหดเหี้ยมเกินไปและจะยากที่จะอยู่รอดภายใต้การปกครองของเขา

อย่างไรก็ตาม ผู้นำของพวกเขา กั๋วฉีฉี ได้ตัดสินใจไปเมืองดอว์น

ไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่ พวกเขาต้องไปเมืองดอว์น

ไม่เต็มใจ?

คุณจะรอดชีวิตได้โดยไม่มีทีมใหญ่หรือ?

โอกาสนั้นน้อยเกินไป

...

โชคดีสำหรับพันธมิตรพระจันทร์เสี้ยว การเดินทางครั้งนี้ค่อนข้างราบรื่น

อากาศดี ท้องฟ้าแจ่มใสติดต่อกันหลายวัน

ไม่มีลมและหิมะขัดขวาง แรงต้านทานน้อย ความเร็วในการเดินทางของพวกเขาเร็วขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

ในไม่ช้า พวกเขาก็เดินทางมาแล้วกว่าครึ่งทาง

"หายากจริงๆ ที่ไม่มีหิมะหรือลมสักวันสองวัน ไม่คิดว่าพวกเราจะโชคดีขนาดนี้!"

"อีกวันเดียว เราก็จะถึงเมืองดอว์นแล้ว!"

"เมื่อเราถึงเมืองดอว์น เราไม่เพียงจะได้อยู่ในบ้านที่อบอุ่นและได้พักผ่อนดีๆ แต่เรายังสามารถตั้งรกรากอย่างสมบูรณ์และไม่ต้องกลัวการโจมตีของสัตว์ประหลาดหิมะอีกต่อไป!"

กั๋วฉีฉีและลูกน้องอารมณ์ดีขณะดูแผนที่การเดินทาง

ต่อจากนี้ จะดีที่สุดถ้าไม่มีลมหรือหิมะ

แม้ว่าหิมะจะตกหนักและลมจะพัด พวกเขาก็จะสามารถรับมือได้อย่างใจเย็น!

ในตอนนี้ ผู้ช่วยเตือนว่า "ข้างหน้ามีทุ่งราบขนาดใหญ่ เราแค่ต้องข้ามทุ่งราบใหญ่นี้เพื่อไปถึงเมืองดอว์น"

"อย่างไรก็ตาม จากข้อมูลที่เราได้รับ มีสัตว์ประหลาดหิมะจำนวนมากในทุ่งราบใหญ่ ดังนั้นเราต้องระวังสูง"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของกั๋วฉีฉีก็เคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย

"ฉันรู้"

"ส่วนที่อันตรายที่สุดคือช่วงสุดท้ายนี้"

"อย่างไรก็ตาม เราต้องไปตรงๆ เท่านั้น"

"ถ้าเราอ้อม จะต้องใช้เวลาอย่างน้อยอีกหนึ่งสัปดาห์ ซึ่งอันตรายยิ่งกว่า!"

"ส่งคำสั่งลงไป ทุกคนต้องระวังสูงสุดและข้ามทุ่งราบใหญ่ให้เร็วที่สุด!"

"เมื่อเราผ่านไปได้ เราจะปลอดภัยอย่างสมบูรณ์และไม่ต้องกังวลเรื่องการอยู่รอดอีกต่อไป!"

ผู้ช่วยยืนตัวตรง

"ครับ!"

กั๋วฉีฉีลังเลและคิดอยู่พักหนึ่ง

ในที่สุด เขาก็ตัดสินใจติดต่อเฉิน ตงก่อน

อย่างไรก็ตาม เขากำลังจะถึงเมืองดอว์น

ไม่ว่าจะยังไง เขาต้องให้คนอื่นรู้

"ติดต่อเฉิน ตงก่อน ฉันคิดว่า ด้วยนิสัยของเฉิน ตง เขาจะไม่ปฏิเสธ"

...

จากนั้น กั๋วฉีฉีก็หา ID ของเฉิน ตงและส่งข้อความส่วนตัว

"สวัสดี พี่ใหญ่ เฉิน ตง ผมเคยเป็นผู้รอดชีวิตจากเมือง 25 เมื่อยุคมหาสมุทรมาถึง ผมโชคดีได้รับโอกาสบางอย่างและในที่สุดก็ได้เป็นผู้นำพันธมิตรเล็กๆ"

"แต่ท้ายที่สุด กำลังของผมก็มีจำกัด หลังจากเข้าสู่ยุคน้ำแข็ง ผมไม่ได้ติดอันดับ 100 ของโลก และไม่ได้รับคำสั่งสร้างเมือง"

"ก่อนหน้านี้ ทุกคนในพันธมิตรอาศัยอยู่บนเรือโนอาห์ แต่เมื่อภัยคุกคามจากสัตว์ประหลาดหิมะเพิ่มขึ้น เราต้องหาบ้านใหม่"

"เพื่อให้ทุกคนอยู่รอด ผมเลือกเมืองดอว์น!"

"ตอนนี้ ทีมของผมอยู่ไม่ไกลจากเมืองดอว์น ผมหวังจริงๆ ว่าหัวหน้าเฉิน ตงจะให้ที่พักพิงแก่พวกเรา!"

"สุดท้าย ผม กั๋วฉีฉี สาบานว่าจะทำงานเหมือนวัวเหมือนม้าให้หัวหน้าเฉิน ตงในอนาคต และจะไม่มีความคิดที่สองหรือร้องเรียนใดๆ!"

...

หลังจากส่งข้อความส่วนตัวนี้ กั๋วฉีฉีก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย

หลังจากทั้งหมด นี่เป็นครั้งแรกที่เขาสื่อสารกับเฉิน ตง

ในขณะเดียวกัน เขาก็กังวลว่าเฉิน ตงจะไม่อ่านข้อความส่วนตัวของเขา

หรือหลังจากอ่านข้อความส่วนตัวของเขา เขาจะตกลงตามคำขอของเขาหรือไม่?

"หืม?"

"หัวหน้าเฉิน ตงตอบผมหรือ?"

กั๋วฉีฉีตกตะลึงไปชั่วขณะ

เพราะเฉิน ตงตอบเขาจริงๆ

และเร็วมาก ไม่เกินจริงที่จะบอกว่าตอบในวินาทีเดียว!

หลังจากนั้น เขารู้สึกประหลาดใจอย่างมาก!

มีความรู้สึกเป็นเกียรติ

คำตอบที่เฉิน ตงให้มานั้นง่ายมาก มีแค่สองคำ

"ตกลง"

แต่สำหรับกั๋วฉีฉี มันเป็นความโล่งอกอย่างยิ่ง!

กั๋วฉีฉีตอบกลับทันที: "ขอบคุณที่ยอมรับ ผมขอขอบคุณอย่างจริงใจในนามของสมาชิก 6,000 คนของพันธมิตรพระจันทร์เสี้ยว!"

"ในอนาคต เมื่อเราเข้าเมืองดอว์น คน 6,000 คนนี้จะเชื่อฟังคำสั่งของหัวหน้าโดยไม่มีเงื่อนไขและอย่างสมบูรณ์! ผมจะหาตำแหน่งของตัวเองด้วยและจะไม่ทำอะไรหุนหันพลันแล่น!"

อีกด้านหนึ่ง

มองดูข้อความส่วนตัวที่กั๋วฉีฉีส่งมา เฉิน ตงอดหัวเราะไม่ได้

"คำว่า 'พี่ใหญ่' รู้สึกคุ้นเคยจัง"

"ไม่คิดว่าหลังจากเวลาผ่านไปมากมาย ยังมีคนเรียกฉันว่าพี่ใหญ่"

"กั๋วฉีฉีคนนี้ก็โชคดีเหมือนกัน เขาไม่มีชื่อเสียงในเขตแปดตะวันออก แต่ในยุคน้ำแข็ง เขากลับได้เป็นผู้นำพันธมิตรเล็กๆ"

"ประสบการณ์ของเขาก็เป็นตำนานเล็กๆ เหมือนกัน"

"อยากมาเมืองดอว์น? แน่นอน เหมาะมากที่จะเสริมความแข็งแกร่งให้เมืองดอว์น!"

จากนั้น เขาตอบกลับ: "หลังจากมาถึงเมืองดอว์น อย่ากังวลมากเกินไป แค่ปฏิบัติตามกฎระเบียบของเมืองดอว์น และนายสามารถจัดการคนของนายต่อไปได้"