บทที่ 372 เล่นกับไฟนั้นอันตราย (ฟรี)

เคนมองเห็นความเจ็บปวดและเส้นสีดำที่ค่อยๆ แผ่ขยายไปทั่วร่างของเขา

"พิษเวทมนตร์ที่ฉันคิดค้นขึ้นมานั้นถูกสร้างมาเพื่อจุดประสงค์เดียว นั่นคือความเจ็บปวด ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ไม่มีใครทนได้ แต่ความเจ็บปวดนั้นมีตัวกระตุ้น" โรบินกล่าว

"ตัวกระตุ้น? มันคืออะไร?" ยามาโตะรู้สึกยินดีที่ได้เห็นควีนทุกข์ทรมานเช่นนั้น เธออยากทำร้ายคนผู้นี้มานานแล้ว แต่พ่อของเธอไม่เคยอนุญาต เธออยากลุกขึ้นสู้แม้ต้องเสียสละตัวเองเพื่อทั้งอาณาจักร แต่เธอก็ทำไม่ได้ การเสียสละของเธอจะไร้ความหมายหากไม่มีทางออก

ตอนนี้ผู้กอบกู้อาณาจักรมาถึงแล้ว และเธอรู้ว่าเธอต้องร่วมมือกับพวกเขา โรบินพูดดังขึ้น

"ยาพิษนี้อิงกับเวทมนตร์ และคนที่ถูกให้ยาพิษจะรู้สึกเจ็บปวดรุนแรงก็ต่อเมื่อพวกเขามีความเกลียดชังในใจ ความเกลียดชังทุกรูปแบบจะทำให้คนผู้นั้นทรมานอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน"

"หมายความว่าถ้าเขาเกลียดใคร เขาก็จะรู้สึกเจ็บปวดรุนแรง?" ไม่เพียงแค่ลอว์และยามาโตะ แม้แต่เคนก็ตะลึงกับสิ่งที่โรบินพูด ความเกลียดชังจะนำมาซึ่งความเจ็บปวด? นี่มันยาพิษปีศาจชนิดไหนกัน? มันช่างชั่วร้ายเหลือเกิน

เมื่อได้ยินคำพูดของโรบิน ดูเหมือนจะกระตุ้นความเจ็บปวดของควีนมากขึ้นขณะที่เขาดิ้นทุรนทุราย ในขณะเดียวกัน สถานที่นั้นก็เริ่มสั่นไหวและเสาที่พังทลายกำลังจะแตกสลายลงมา

เคนอยากจะพูดกับควีนต่อ แต่รู้ว่าคงไร้ประโยชน์ และถึงเวลาที่ต้องไปแล้ว

"เราไปกันเถอะ" เคนพูด "จับมือกันไว้"

"เดี๋ยว... ไม่... อีกแล้ว..."

"ว้าว..."

ลอว์อยากจะประท้วง และยามาโตะก็ตื่นเต้นเกินกว่าจะสนใจอะไร ทั้งสองคนพร้อมกับโรบินถูกดูดเข้าไปในมิติคามุย ลอว์เกลียดสถานที่นั้นเพราะไม่มีอะไรนอกจากความว่างเปล่า แต่เขาก็อ่อนแรงเกินกว่าจะหนีจากเคนได้

หลังจากพวกเขาถูกดูดหายไป เคนไม่ได้หายตัวไปด้วยแต่กลับค่อยๆ เดินขึ้นบันได ขณะที่เขาเคลื่อนที่ โครงสร้างทั้งหมดกำลังพังทลายอย่างรวดเร็ว ทำให้ทั้งนักโทษและโจรสลัดต่างวิ่งหนีอลหม่าน ระหว่างทาง เคนปลดปล่อยนักโทษ พวกเขาไม่มีระเบิดที่คอหรือข้อมือ จึงปลดปล่อยได้ง่าย

เคนค่อยๆ ก้าวขึ้นไป และภายในไม่กี่นาที เขาก็ขึ้นมาถึงด้านบน เมื่อเขาออกมาจากคุก เขาเห็นว่านักโทษกำลังวิ่งหนีกระเจิดกระเจิง แต่พวกเขาไม่สามารถหนีได้เร็วนักเพราะกลุ่มโจรสลัดร้อยสูรบางคนจับตัวพวกเขากลับมาได้

เหตุผลหลักที่พวกเขาทำได้เพราะมีบุคคลหนึ่งยืนอยู่ที่ประตูคุกที่พังทลาย เคนเห็นเขาทันทีที่เดินออกมา ชายร่างสูงใหญ่สวมหนังหนาตั้งแต่หัวจรดเท้า

ใช่แล้ว ฉันไม่ได้พิมพ์ผิด ร่างทั้งหมดของชายสูง 8 ฟุตคนนี้ถูกปกคลุมด้วยหนังสีดำและเกราะ และมีปีกสองข้างกางออกด้านหลัง ซึ่งก็ถูกหุ้มด้วยเกราะและหนังสีดำเช่นกัน

แม้จะสวมหน้ากากสีดำ เคนก็เห็นได้ชัดว่าชายคนนั้นโกรธจนพูดไม่ออก

"เฮ้... คิง... ฉันรอนายอยู่พอดี" เคนพูดขณะเดินออกมาจากคุก สิ่งที่ได้รับตอบแทนคือการฟันด้วยดาบใหญ่ ไม่มีการพูดคุย ไม่มีท่าทางยิ่งใหญ่ มีแต่การกระทำล้วนๆ ตั้งแต่แรก ดาบพุ่งเข้าใส่เคน แต่เขาดูไม่กลัวเลยแม้แต่น้อย

และนั่นก็เพราะดาบผ่านร่างเคนไปราวกับเขาไม่มีตัวตน คิงที่เพิ่งลงมือโจมตีไม่หยุดแค่นั้น แต่ส่งการฟันและการโจมตีระยะไกลใส่เคนด้วยดาบและแม้แต่ใช้ร่างกายต่อสู้กับเคนเป็นเวลาเต็มนาที

ไม่มีช่วงเวลาใดที่เขาหยุด แต่ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่าพละกำลังทางกายภาพใดๆ ก็ไม่สามารถทำร้ายเคนได้ เมื่อเห็นว่าไร้ประโยชน์ เขาจึงเริ่มเรียกไฟมาที่ดาบและปล่อยใส่เคน

และเหมือนครั้งก่อนๆ เคนปล่อยให้เขาทำการโจมตีนั้น ดาบลุกเป็นไฟด้วยสีส้มและแดงหลากหลายเฉดสี และทุกคนสามารถรู้สึกถึงความร้อนได้ การโจมตีเต็มไปด้วยความมุ่งร้ายและพลังมหาศาล และคิงก็ไม่ทำให้ผิดหวังเลย เคนยังรู้สึกถึงพลังของฮาคิราชันย์ขณะที่สายฟ้าสีดำแผ่ออกมา

เคนประทับใจในความอลังการของการเคลื่อนไหวนี้ และเป็นครั้งแรกที่เขาเริ่มจริงจังขึ้นมา เพื่อต่อต้านฮาคิราชันย์ เขาจึงใช้ของตัวเองด้วย มันปะทะกันเหมือนคลื่นกระแทกขนาดใหญ่สองลูกมาบรรจบกันตรงกลาง

การปะทะนั้นรุนแรงจนแผ่กระจายไปทั่วเมืองวาโนะ และผู้ที่มีความรู้เรื่องฮาคิราชันย์ก็รู้สึกได้ว่ามีคนใช้มัน ลูฟี่และคนอื่นๆ ก็รู้สึกได้เช่นกัน และลูฟี่ก็เกือบจะวิ่งออกไปแล้ว แต่โซโรห้ามไว้เพราะไม่จำเป็นต้องเปิดเผยตัว เขาเชื่อมั่นในตัวเคน

การโจมตีด้วยไฟมาราวกับเสือที่พยายามจะกลืนกินเคนทั้งตัวและไม่เหลืออะไรไว้ แต่ทันทีที่ไฟที่กำลังคำรามและโหมกระหน่ำมาอยู่ตรงหน้าเคน ด้วยเหตุผลที่คิงไม่รู้ มันกลับอ่อนโยนลงและเต้นรำรอบตัวเคน ไฟกลายเป็นเหมือนเด็กเล็กๆ ที่เพิ่งเห็นพ่อหลังจากไม่ได้พบกันนานและคิดถึงมาก

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น?"

"คิงใช้การโจมตีด้วยไฟแต่มันไม่ส่งผลอะไรกับคนนี้เลย? เขาเป็นใครกัน?"

"ไอ้โง่... นั่นมังกี้ ดี. เคนนี่ไง ไม่เคยเห็นโปสเตอร์หรือไง?"

"เขาคนนั้นหรอ? แต่ทำไมคิง-ซังถึงใช้การโจมตีด้วยไฟได้ล่ะ? ฉันนึกว่าเขาเป็นแค่โซออนโบราณนะ"

"ใครจะไปรู้ แต่คำถามที่ดีกว่าคือ เกิดอะไรขึ้นกับพันนิชเชอร์ เคนนี่ถึงได้ควบคุมไฟได้? เขาเป็นเหมือนเอซพี่ชายของเขาหรอ?"

"ยังไงก็ตาม เราควรถอยหลังดีกว่า ฉันว่านะ"

"นายพูดถูก"

ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใครได้ที่นี่