บทที่ 27 การเดินทางข้ามมิติครั้งที่สอง

หลินห่าวคาดเดาไม่ผิด

ประธานเหลียวมาหาหลินหยวนจริงๆ

ส่วนจุดประสงค์ ไม่ใช่แค่มาแสดงความยินดี

หลินห่าวรู้จักกาลเทศะ พอได้ยินดีว่าประธานเหลียวมีเรื่องสำคัญจะคุยกับหลินหยวน

ก็รีบลุกขึ้น เชิญคนอื่นๆ ออกไป เหลือแค่หลินหยวนกับประธานเหลียวคุยกันในห้อง

หลินห่าวเป็นเลขาของประธาน แม้แต่พันเอกฮั่วเหยียนหมิงก็ไม่สามารถกดดันเขาได้

ส่วนคนอื่นๆ ก็ไม่กล้าขัด ยอมออกจากห้องแต่โดยดี

ในห้อง

หลินหยวนกับประธานเหลียวนั่งคุยกัน

“คุณหลิน ครั้งนี้ผมมาหาคุณ มีเรื่องจะขอร้อง”

ประธานเหลียวพูดตรงไปตรงมา

“เชิญประธานพูดเลยครับ”

หลินหยวนพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

ตระกูลฉู่ ตระกูลฮั่วมาหาเขา เขาก็พอเดาออกว่ามาทำไม

แต่ประธานเหลียว...หลินหยวนเดาไม่ออก

ประธานสมาคมผู้วิวัฒนาการ ก็เป็นพลเมืองระดับสอง ระดับพลังผู้วิวัฒนาการ แม้จะไม่เท่าหลินหยวน ก็คงไม่ต่างกันมาก

คนแบบนี้ จะมีเรื่องอะไรมาขอร้องเขา

“ในอีกหนึ่งปี จะถึงการแข่งขันสนามประลองของดาวซางหลาน ผมอยากขอให้คุณหลิน เป็นตัวแทนเมืองตงหนิงไปร่วมแข่งขัน”

ประธานเหลียวพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

“การแข่งขันสนามประลอง?”

หลินหยวนงงเล็กน้อย

แล้วก็นึกออก

การแข่งขันสนามประลอง เป็นกิจกรรมที่ได้รับความนิยมอย่างมากบนดาวซางหลาน และในสหพันธ์มนุษย์จักรวาล

ผู้วิวัฒนาการสองคนจะต่อสู้กันเพื่อชิงตำแหน่งแชมป์ ถ่ายทอดสดตลอดการแข่งขัน เร้าใจ ตื่นเต้น ได้รับความนิยมจากพลเมืองอย่างมาก

“ทำไมถึงเลือกผมครับ?”

หลินหยวนถาม

“เพราะคุณหลินเป็นคนเมืองตงหนิง และอายุน้อยกว่าร้อยปี ตรงตามเงื่อนไขของการแข่งขันสนามประลองระดับดาว”

“ที่สำคัญที่สุดคือ พลังของคุณหลินใกล้เคียงกับระดับสองมาก”

“ถือว่าแข็งแกร่งที่สุดในเมืองตงหนิงแล้ว ถ้าไม่เลือกคุณหลิน จะให้เลือกผู้วิวัฒนาการที่อ่อนแอกว่าไปเหรอ?”

ประธานเหลียวตอบตามความจริง

การแข่งขันสนามประลองของดาวซางหลาน จะคัดเลือกผู้วิวัฒนาการจากแต่ละเมืองใหญ่ มาแข่งขันกัน

“บอกตามตรง ในช่วงการแข่งขันไม่กี่ครั้งที่ผ่านมา อันดับของเมืองตงหนิงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ถ้าครั้งนี้ยังเหมือนเดิม ผม ในฐานะประธานสมาคมผู้วิวัฒนาการ คงต้องลาออกแล้ว”

ประธานเหลียวมีสีหน้าขมขื่น

สมาคมผู้วิวัฒนาการมีหน้าที่ดูแลและฝึกฝนผู้วิวัฒนาการในเมือง

ผู้วิวัฒนาการของเมืองตงหนิงอ่อนแอ ไม่ได้อันดับที่ดีในการแข่งขันสนามประลอง เขาในฐานะประธานก็ต้องรับผิดชอบ

นี่เป็นหนึ่งในวิธีที่สหพันธ์มนุษย์จักรวาลใช้เพื่อกระตุ้นศักยภาพของผู้วิวัฒนาการ และส่งเสริมให้มีผู้วิวัฒนาการที่แข็งแกร่งเกิดขึ้น

แน่นอน ถ้าได้อันดับที่ดีในการแข่งขันสนามประลอง เช่น ติด 1 ใน 3,000 ก็จะได้รับรางวัลจากทางการ

“อ้อ ที่แท้ก็เป็นแบบนี้”

หลินหยวนเข้าใจทันที

“คุณหลินไม่ต้องกังวล แค่ติด 1 ใน 5,000 สมาคมผู้วิวัฒนาการของเราจะมอบรางวัล 50 ล้านหยวนให้”

ประธานเหลียวกลัวว่าหลินหยวนจะไม่ตกลง จึงรีบสัญญา

ตามสถิติที่ผ่านมา จะมีผู้วิวัฒนาการประมาณหนึ่งหมื่นคนเข้าร่วมการแข่งขัน

การได้ 1 ใน 5,000 จากผู้วิวัฒนาการหนึ่งหมื่นคน ถือว่ากลางๆ

ที่สำคัญคือ การแข่งขันไม่กี่ครั้งที่ผ่านมา อันดับของเมืองตงหนิงอยู่ท้ายๆ

ในครั้งนี้ ประธานเหลียวกลัวแพ้ การไม่ได้หวังรางวัลจากทางการก็ไม่เป็นไร ขอแค่ติด 1 ใน 5,000 และไม่ต้องโดนลงโทษก็พอ

“50 ล้านหยวน?”

หลินหยวนได้ยินก็รู้สึกสนใจ

ไม่มีใครเกลียดเงิน โดยเฉพาะหลินหยวนที่กำลังขาดแคลนเงิน

อย่างน้อยแค่ค่าสารอาหารระดับสูง หลินหยวนก็ต้องการมากแล้ว

ตอนที่กลับมาจากการเดินทางข้ามมิติครั้งแรก หลินหยวนใช้สารอาหารระดับสูงไปถึง 21 ขวด เพื่อฟื้นฟูพลังทั้งหมด

การเดินทางข้ามมิติครั้งต่อไป จะต้องใช้สารอาหารระดับสูงกี่ขวด?

ยิ่งพลังแข็งแกร่งขึ้น แค่สารอาหารระดับสูงอาจไม่พอ คงต้องใช้ทรัพยากรระดับสูงกว่านี้

ทั้งหมดนี้

ต้องใช้เงิน

ถ้าได้ 50 ล้านหยวนมา ภาระทางการเงินของหลินหยวนในอีกหลายปีข้างหน้า น่าจะลดลงไปมาก

“เข้าใจครับ”

“ผมจะเก็บไปคิดครับ”

หลินหยวนครุ่นคิดครู่หนึ่ง พยักหน้าตอบ

“ขอบคุณคุณหลิน”

ประธานเหลียวพูดอย่างไม่ใส่ใจ

ยังไงก็ยังเหลือเวลาอีกหนึ่งปีกว่าจะถึงการแข่งขัน ประธานเหลียวไม่รีบร้อนให้หลินหยวนตอบตกลงทันที

ข้างนอกห้อง

ญาติๆ กำลังรอด้วยความกระวนกระวาย

“โส่วเฉิง ลูกชายนายอนาคตไกลแน่นอน...”

หลินห่าวมองหลินโส่วเฉิงที่ดูวิตกกังวล ถอนหายใจพูด

เมื่อพูดจบ

ญาติๆ ที่อยู่รอบข้างต่างมีสีหน้าซับซ้อน

ตอนแรก หลายคนยังอิจฉาหลินหยวน

แต่ตอนนี้ ความรู้สึกอิจฉาหายไปหมดแล้ว

เมื่อความแตกต่างมากเกินไป ความอิจฉาริษยาก็เกิดขึ้นได้ยาก

ตอนนี้ หลินหยวนถือเป็นตัวอย่าง

แม้แต่ประธานสมาคมผู้วิวัฒนาการ ก็มาหาหลินหยวนด้วยตัวเอง เพื่อปรึกษาเรื่องสำคัญ คนปกติก็นึกออกว่าหมายความว่ายังไง

“ไอ้ลูกเวร”

“ยังมีหน้ามายืนอยู่ตรงนี้อีกเหรอ?”

หลินห่าวมองลูกชายตัวเองด้วยความโมโห

ถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดของหลินเยี่ยน แค่เรื่องที่เขาจะยกโควต้าในสำนักงานให้หลินหยวน ก็คงได้บุญคุณมากแล้ว

แต่ตอนนี้ เพราะหลินเยี่ยน บุญคุณนี้คงลดลงไปมาก

“พ่อ...”

หลินเยี่ยนก้มหน้า

เขารู้ได้ยังไงว่าหลินหยวนจะมีคอนเนคชั่นใหญ่ขนาดนี้ ทั้งนักธุรกิจ ทหาร แม้แต่ประธานสมาคมผู้วิวัฒนาการ ก็มาหาด้วยตัวเอง

ตอนนี้หลินเยี่ยนยังกลัวอยู่ โดยเฉพาะตอนที่ประธานเหลียวบอกว่ามาหาหลินหยวน ทำเอาเขาขาอ่อนเลย

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

หลินหยวนกับประธานเหลียวเดินออกจากห้อง

หลังจากประธานเหลียวกลับไป ตระกูลฉู่กับตระกูลฮั่วก็ขอตัวกลับเช่นกัน

เพราะนี่เป็นงานเลี้ยงครอบครัว หลังจากมาขอโทษหลินหยวนแล้ว ก็ไม่อยู่ต่อ

หลังจากคนเหล่านี้กลับไป

งานเลี้ยงก็ดำเนินต่อไป

แต่ตอนนี้ ไม่มีใครอยากร่วมงานเลี้ยงแล้ว

ทุกคนรู้สึกตกใจและซับซ้อน มองหลินหยวนด้วยความไม่เข้าใจและเกรงขาม

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

งานเลี้ยงเลิก

ญาติหลายคนอยากเข้าหาหลินหยวน แต่ไม่กล้า

“หลินหยวน เกิดอะไรขึ้น”

พอกลับถึงบ้าน ลู่ฉงอดถามไม่ได้

งานเลี้ยงครั้งนี้ หลินหยวนโดดเด่นมาก แต่ลู่ฉงก็รู้สึกกังวล

“แม่ ไม่ต้องห่วงครับ”

“ตอนที่ผมไปลงทะเบียนผู้วิวัฒนาการ ผมได้ระดับ 1 ขั้น 12”

หลินหยวนพูดอย่างไม่ใส่ใจ

“ระดับ 1 ขั้น 12?”

ลู่ฉงแทบไม่เชื่อหูตัวเอง

เธอไม่เคยเห็นผู้วิวัฒนาการที่ยังไม่ถึงระดับ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงระดับ 1 ขั้น 12

“ลูกชายฉันเป็นผู้วิวัฒนาการระดับ 1 ขั้น 12?”

หลินโส่วเฉิงก็ตกตะลึง

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว….

ครึ่งปีผ่านไป

หมู่บ้านสุ่ยเยว่ บ้านเลขที่ 32

สนามฝึกใต้ดิน

หลินหยวนนั่งขัดสมาธิ

ทันใดนั้น

เหมือนจะรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง

หลินหยวนรีบเพ่งสมาธิไปที่ส่วนลึกของจิตใจ

ประตูมิติที่สูงใหญ่

กว้างขวาง

ขอบประตูเริ่มส่องแสงสว่างขึ้น….

(จบตอน)