บทที่ 237 จูบที่ไม่คาดคิด
ตอนที่หรงเหอกำลังรู้สึกภาคภูมิใจ เขามองชูเป่ยอีกครั้ง แต่กลับเห็นว่าชูเป่ยไม่ได้มองเขาเลย แต่กลับคุยหัวเราะกับอวี๋ชิวหราน ไม่สนใจการมีอยู่ของเขาเลย ไอ้เด็กนี่กล้าเมินฉัน! หรงเหอโกรธมาก เขาเคยเป็นศูนย์กลางของความสนใจและความเคารพในโรงเรียนและในงานสังคมอื่นๆ มาตลอด ไม่เคยมีใครเมินเขาแบบนี้มาก่อน! ยิ่งไ...