บทที่ 70 เช็คอินที่โรงพยาบาลชุมชน!
ไม่มีสัตว์กลายพันธุ์ ผู้ติดเชื้อไม่ได้เป็นภัยคุกคามมากนักสำหรับซูยี่
ก่อนที่พวกมันจะทันรู้ตัว ซูยี่ก็มาถึงจุดหมายของเขาแล้ว
"อืม ผู้ติดเชื้อที่นี่ดูตื่นเต้นมากนะ?"
ซูยี่สังเกตเห็นว่าผู้ติดเชื้อในโรงพยาบาลชุมชนดูกระวนกระวายและตื่นเต้นมาก
สถานการณ์แบบนี้มักจะบ่งชี้ว่ามีผู้รอดชีวิตอยู่ในโรงพยาบาล
ซูยี่กระโดดลงไปทันที ชักดาบทั้งสองเล่มออกมา
ฟัน ตวัด แสงดาบวูบวาบ ศีรษะมากมายลอยขึ้นในอากาศ
วิชาดาบของซูยี่แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ
นี่เป็นผลมาจากคัมภีร์หอกเจ็ดสังหาร ซูยี่ได้เทคนิคมากมายจากมัน แล้วนำมาประยุกต์ใช้กับวิชาดาบ
ซูยี่คิดว่า สิ่งที่ระบบให้มาเป็นแค่พื้นฐาน
หากต้องการจะแข็งแกร่งจริงๆ ก็ต้องเรียนรู้และฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง
ด้วยวิธีนี้ตัวเขาถึงจะพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ มีพลังที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น
หลังจากสังหารผู้ติดเชื้อที่ประตูใหญ่ของโรงพยาบาลจนล้มระเนระนาด ซูยี่ก็พุ่งเข้าไปในโรงพยาบาลทันที แล้วดึงประตูกระจกปิด
ประตูอัตโนมัติแบบนี้เมื่อไม่มีไฟฟ้าก็ไม่สามารถเปิดปิดเองได้
หลังจากซูยี่ดันประตูปิด ก็กั้นผู้ติดเชื้อด้านนอกแยกออกไป
จากนั้น เขาก็ยกปืนขึ้น เริ่มยิง
ที่นี่ไม่มีคนอื่น ซูยี่จึงสามารถใช้อาวุธปืนได้อย่างสบายใจ
ยิงหัวทุกนัด หนึ่งนัดก็ทำให้ผู้ติดเชื้อล้มลงหนึ่งตัว
"ล่าผู้ติดเชื้อนี่ใช้ปืนมันส์จริงๆ แค่ไม่กี่นาทีก็ยิงผู้ติดเชื้อได้เป็นร้อย"
ซูยี่พูดพลางเปลี่ยนแม็กกาซีน
แม็กกาซีนที่เขามีจำกัด บรรจุกระสุนได้แค่ 100 นัด
ไม่ได้เอามามาก เพราะกระสุนของกองทัพเจ็ดสังหารมีจำกัด ซูยี่ก็ไม่อยากเปิดเผยว่าเขาสามารถใช้แต้มเอาชีวิตรอดอัพเกรดกระสุนปืนยิงตะปูเป็นกระสุนปืนไรเฟิลได้
10 แต้มเอาชีวิตรอด สามารถอัพเกรดกระสุนปืนยิงตะปู 100 นัดเป็นกระสุนปืนไรเฟิลได้
ดังนั้น ซูยี่จึงใช้แต้มเอาชีวิตรอด 100 แต้ม อัพเกรดกระสุนออกมา 1,000 นัด
ใช้ปืนสลับกันสองกระบอก ลำกล้องปืนถึงจะรับการยิงความเร็วสูงแบบนี้ได้
ไม่นาน ผู้ติดเชื้อห้าหกร้อยตัวในห้องโถงก็ถูกซูยี่กวาดล้างจนหมด
"เฮ้ ข้างในมีผู้รอดชีวิตไหม ผู้ติดเชื้อข้างนอกฉันจัดการหมดแล้ว"
ซูยี่เคาะประตู เพราะผู้ติดเชื้อในพื้นที่นี้ดูตื่นเต้นที่สุด
ที่นี่เป็นห้องฉุกเฉิน
"มี มีคนอยู่ มีคนอยู่ ดีจังเลย มีคนมาช่วยพวกเราแล้ว ต้องเป็นทหารมาช่วยพวกเราแน่ๆ"
จากในห้องดังเสียงตื่นเต้นออกมา ฟังจากเสียงแล้วอีกฝ่ายน่าจะอายุมากพอสมควร
ตามมาด้วยเสียงขนย้ายของจากข้างใน
ระหว่างนี้ ซูยี่เดินวนรอบห้องโถง เดินไปที่ห้องจ่ายยา
ที่นี่เป็นที่ที่พยาบาลเตรียมน้ำเกลือและยา ถือเป็นห้องเก็บของประเภทหนึ่ง
"ระบบ เช็คอิน"
จุดประสงค์ที่ซูยี่มาโรงพยาบาลก็เพื่อจะมาเช็คอิน
ที่นี่ ซูยี่คิดว่าน่าจะลองดู
"ติ๊ง ได้รับยาเร่งฟื้นฟูร่างกาย 1 ขวด"
"แต้มเอาชีวิตรอด +100"
ซูยี่ได้ยินเสียงแจ้งเตือน ตาเป็นประกาย
"ยาเร่งฟื้นฟูร่างกาย ใช้แล้วทำให้บาดแผลฟื้นตัวเร็ว แม้แต่บาดเจ็บสาหัสใกล้ตายก็รักษาได้อย่างรวดเร็ว!"
"เจ๋งมาก ของดีจริงๆ!"
มีของแบบนี้ ซูยี่รู้สึกเหมือนมีชีวิตเพิ่มอีกหนึ่ง
ไม่แปลกเลยที่จะได้แต้มเอาชีวิตรอดถึง 100 แต้ม
เมื่อซูยี่ออกมาจากห้องจ่ายยา ประตูห้องฉุกเฉินฝั่งตรงข้ามก็เปิดออก
"ตาย มีผู้ติดเชื้อเยอะจัง เต็มห้องโถงไปหมด น่ากลัวจัง"
พยาบาลคนหนึ่งโผล่หัวออกมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
จากนั้นก็มีพยาบาลอีกหลายคนโผล่หัวออกมา
ซูยี่ไม่คิดว่าจะมีผู้รอดชีวิตมากกว่าหนึ่งสองคน
พวกเขา กินเนื้อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันหรือเปล่า?
"คุณ คุณเป็นคนช่วยพวกเรา ฆ่าผู้ติดเชื้อมากมายขนาดนี้เหรอ คนเดียวเนี่ยนะ?"
หมอชายวัยสี่สิบกว่าในชุดกาวน์ขาวดูไม่อยากเชื่อว่าซูยี่คนเดียวจะฆ่าผู้ติดเชื้อได้มากขนาดนี้
"ใช่ พวกคุณมีผู้รอดชีวิตกี่คน ช่วงนี้พวกคุณอยู่รอดได้ยังไง?"
ซูยี่เห็นว่าพวกเขาไม่ได้ผอมมาก จึงรู้สึกสงสัย
"7 คน พวกเรามีเจ็ดคน หมอสองคน พยาบาลห้าคน" หมอหญิงวัยสามสิบกว่ารีบตอบ
"พวกเราอยู่รอดด้วยน้ำเกลือกลูโคสและน้ำเกลืออาหารอื่นๆ มีอะไรกินบ้างไหม พวกเราไม่ได้กินอะไรมานานแล้ว" พยาบาลคนหนึ่งมองซูยี่อย่างอ้อนวอน
ถ้าไม่ใช่เพราะซูยี่ปรากฏตัว น้ำเกลือที่พวกเขาใช้เติมพลังงานก็จะหมดในเร็วๆ นี้
"ตรงนี้มีขนมหนึ่งกล่อง ฉันจะเอาไปให้" พูดพลางซูยี่ก็หมุนตัวไปที่ห้องจ่ายยา แล้วหยิบขนมหนึ่งกล่องจากพื้นที่เก็บของของเขา นำไปให้ผู้รอดชีวิตเหล่านี้
หมอ พยาบาล ล้วนสำคัญมาก สำหรับที่หลบภัย อาชีพสองอย่างนี้ขาดไม่ได้เด็ดขาด
การออกไปล่าผู้ติดเชื้อ กองทัพเจ็ดสังหารย่อมมีคนบาดเจ็บเสมอ ตอนนั้น ก็ต้องการหมอและพยาบาล
ซูยี่เดินเข้าไปดูรอบหนึ่ง ตรวจสอบ
ไม่พบศพใดๆ ไม่เห็นซากใดๆ
นี่แสดงว่า พวกเขาไม่ได้กินเนื้อเพื่อนมนุษย์เพื่อเอาชีวิตรอด
คนแบบนี้ ยังมีจุดยืนทางศีลธรรม สมควรช่วยเหลือ
"พวกคุณกินอาหารก่อน ฉันจะไปดูที่อื่น ว่ามีผู้รอดชีวิตอื่นอีกไหม" ซูยี่ทิ้งประโยคนี้ไว้ แล้วเดินไปทางห้องยา
ในห้องโถงมีห้องยาสองห้อง
แยกเป็นห้องยาจีนและห้องยาแผนปัจจุบัน แยกกัน ถือเป็นสองพื้นที่แยกกัน
ประตูทั้งสองเปิดอยู่ และมียากระจัดกระจายอยู่บนพื้นมากมาย
ซูยี่เข้าไปในห้องยาแผนปัจจุบัน ตั้งใจจะเช็คอินที่นี่ก่อน
"ระบบ เช็คอิน"
"ติ๊ง เช็คอินสำเร็จ ได้รับยาเพิ่มพลังร่างกายระดับต้น"
"แต้มเอาชีวิตรอด +30"
หืม?
ยาเพิ่มพลังร่างกายระดับต้น?
ห้องยา กลับได้ของแบบนี้ด้วยเหรอ?
ซูยี่คิดว่าจะได้ยาเร่งฟื้นฟูร่างกาย แต่กลับไม่คิดว่าจะเป็นยาเพิ่มพลังร่างกายระดับต้น
สำหรับซูยี่แล้วของนี่ไม่ค่อยมีประโยชน์เท่าไหร่ เพราะเขาใช้ยาระดับกลางไปแล้ว
แน่นอน ถ้าเขาต้องการ ก็สามารถเอายาเพิ่มพลังร่างกายระดับต้นนี้ให้คนอื่นใช้ได้
ของนี่ คงให้คนธรรมดาใช้ได้เท่านั้น
อย่างลู่หราน ชินลี่ ที่เป็นผู้วิวัฒนาการ คงใช้ไม่ได้ผลแล้ว
หลิงเยว่และคนอื่นๆ ไม่ใช่ผู้วิวัฒนาการ แค่ได้พลังพิเศษจากผลึกสมอง บางทีอาจจะยังได้ผลอยู่
ท้ายที่สุดแล้ว ผลหลักของผลึกสมองคือให้พวกเธอได้พลัง การเสริมความแข็งแกร่งให้ร่างกายเป็นแค่ผลพลอยได้
ยาเพิ่มพลังร่างกายที่ได้จากระบบนั้นต่างออกไป ตอนที่ซูยี่ใช้ยาเพิ่มพลังนี้ พลังของเขาแข็งแกร่งกว่าหลิงเยว่ที่ได้พลังพิเศษมาตั้งหลายส่วน
ดังนั้น ซูยี่คิดว่ายาเพิ่มพลังร่างกายระดับต้นนี้น่าจะให้หลิงเยว่ใช้ได้
นอกจากนี้ ตอนนี้ซูยี่ก็เสียดายที่จะให้ใครใช้นอกจากหลิงเยว่
คนอื่นๆ ไม่แค่เสียดาย ซูยี่ยังไว้ใจไม่ได้ด้วย
หลิงเยว่ไม่เหมือนกัน เธอถือว่าเป็นผู้หญิงของซูยี่แล้ว
กับผู้หญิงของตัวเอง ซูยี่ก็ใจกว้างกว่า
จากนั้น ซูยี่ก็เดินออกจากห้องยาแผนปัจจุบัน เข้าไปในห้องยาจีน
ไม่มีเครื่องหมาย แสดงว่าซูยี่สามารถเช็คอินที่นี่ได้
เขาสงสัยมากว่าจะได้รางวัลอะไร
(จบบท)