บทที่ 29 : เขาแค่ชกปลอม

ฟู่!

หมัดของลิงค์เฉียดปลายคางของอังเดรซ์ไป

"ว้าว!"

เสียงถอนหายใจดังจากผู้ชม

"แขนของลิงค์สั้นกว่าเล็กน้อย อังเดรซ์สูงกว่าเขา และความเร็วในการหลบหลีกก็รวดเร็วมาก" เวสต์พูดอย่างเสียดาย

ผู้จัดการของอังเดรซ์เช็ดเหงื่อที่หน้าผากด้วยความโล่งอกแต่ผู้สื่อข่าวจำนวนมากในที่เกิดเหตุยังคงมีความสงสัย ก่อนเกมพวกเขาได้รับโทรศัพท์จาก "ผู้ชมผู้หวังดี" รายหนึ่งที่อ้างว่าลิงค์และอังเดรซ์มีข้อตกลงลับกัน และมีแผนจะ "แกล้งชก" การที่หมัดของลิงค์พลาดไปนั้น อาจเป็นความตั้งใจหรือเปล่า?

ด้วยข้อสงสัยในใจ นักข่าวจ้องมองเวทีมวยอย่างใกล้ชิด พยายามหาหลักฐานที่แสดงว่าลิงค์กำลังแกล้งชก

บนเวที ลิงค์และอังเดรซ์ผลัดกันโจมตีและตั้งรับ ชกไปยังส่วนที่มีคะแนนของกันและกัน การต่อสู้ดุเดือดและเร้าใจมาก

ผู้ชมต่างก็ตะโกนเชียร์ด้วยความตื่นเต้น ตั้งแต่ยกแรกจนถึงยกที่หก ทั้งคู่ยังคงรักษาสถานการณ์เดิมเอาไว้ ผลัดกันบุกและตั้งรับอย่างสูสี แสดงให้เห็นถึงทักษะการโจมตีและตั้งรับที่ยอดเยี่ยม

แต่ผู้สื่อข่าวกลับรู้สึกว่า มีบางอย่างไม่ถูกต้อง ด้วยความเร็วและพลังของลิงค์ ไม่ควรเป็นเรื่องยากที่จะ KO อังเดรซ์ที่ดูผอมบางกว่า แต่จนถึงยกที่หกกลับไม่มีการ KO เกิดขึ้นเลย อย่างมากอังเดรซ์ก็แค่ถูกหมัดจนเซไปพิงเชือกหรือมุมเวที

"นี่มันไม่ใช่สไตล์ของลิงค์เลย"

นักข่าวหลายคนเริ่มสงสัยว่าโทรศัพท์ที่ได้รับก่อนหน้านี้เป็นความจริง และลิงค์กับอังเดรซ์อาจกำลัง "แกล้งชก"

"ปัง ปัง ปัง!"

ในเวทีมวย เมื่อถึงยกที่แปด ทั้งคู่เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ หมัดของพวกเขาเริ่มลื่นไหลบ้างเพราะเหงื่อ แต่เกมยังคงเร้าใจ ทั้งสองออกหมัดเร็ว โดนเข้าที่ศีรษะ หน้าอก และหน้าท้องของกันและกัน เสียงหมัดกระทบดังสนั่น

ผู้ชมสนุกสนานกับการชมอย่างมาก ต่างพากันตะโกนอย่างต่อเนื่อง

"KO! ทำไมยังไม่มี KO?"

"สนุกนะ แต่ด้วยระดับของลิงค์ เกมไม่น่าจะออกมาแบบนี้เลย"

“ลิงค์กำลังทำอะไรอยู่?”

แม้พวกเขาจะไม่ได้รับการแจ้งเตือนจากบุคคลปริศนา แต่เหล่าผู้จัดโปรโมตที่คลุกคลีกับวงการมวยมาอย่างยาวนานก็สังเกตเห็นปัญหาในยกที่แปด การแข่งขันดูเหมือนจะมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล

“บอส ผมได้รับข่าวมาว่าดูเหมือนลิงค์จะกำลังเล่น ‘ชกปลอม’ ครับ”

ผู้ช่วยเดินเข้าไปหากรีก โคเฮน และพูดเบา ๆ “ข่าวมาจากนักข่าว มีคนแจ้งว่าลิงค์และอังเดรซ์อาจมีข้อตกลงส่วนตัวกัน”

“จริงหรือ? เขากำลังจะทำอะไร?”

กรีก โคเฮนจ้องมองลิงค์บนเวที ก่อนจะยิ้มเย็น ๆ “หาเงิน? ฮึ่ม ให้เขา 20 ล้านเหรียญเพื่อมาทำเรื่องเล็กน้อยแบบนี้? เขาไม่ใช่คนฉลาดเลย ติดต่อสื่อและปล่อยข่าวเรื่องลิงค์ เบเกอร์ เล่น ‘ชกปลอม’ ออกไป”

“ครับ บอส!”

“เดี๋ยวก่อน ที่ฝั่งฟรังโก ดูวัลเป็นยังไงบ้าง?”

“บอสครับ คุณฟรังโก ดูวัลดูเหมือนจะมีปัญหาเล็กน้อยในการสื่อสารกับคุณดูวัลผู้เฒ่า คุณดูวัลจูเนียร์กลับนิวยอร์กด้วยสายการบินยูไนเต็ดตอนเที่ยงแล้ว เหลือเพียงผู้ช่วย ไซมอน อยู่ที่ไมอามีครับ”

กรีก โคเฮนฟังแล้วเผยยิ้มพึงพอใจ ทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาคาดการณ์ไว้

เมื่อเทียบกับระบบการแข่งขันภายในที่มีนโยบาย “คนมีความสามารถจะก้าวหน้า ส่วนคนธรรมดาจะถูกตัดออก” ของบริษัทโปรโมตอันดับต้น ๆ ระบบการจัดการแบบครอบครัวที่บริษัทจัดโปรโมตใหญ่ใช้ดูจะล้าหลังไปมาก

ลู ดูวัลเป็นคนระมัดระวังและยึดมั่นในอำนาจ ด้วยแชมป์มวยระดับโลกและระดับทวีปกว่าโหล รวมถึงโฮลีฟิลด์ เขาไม่มีทางยอมให้ดูวัลผู้น้องใช้งบมหาศาลเซ็นสัญญากับนักมวยสมัครเล่นแน่นอน

การเดินทางของดูวัลจูเนียร์ครั้งนี้จึงไร้ผลโดยสิ้นเชิง กรีก โคเฮนมองไปที่ลิงค์บนเวที กำหมัดแน่นและเผยยิ้มที่แฝงความมุ่งมั่น

“เอาเลย! ลิงค์ เอาเลย!”

“แชมป์ลิงค์!”

“เอาเลย อังเดรซ์!”

ในอัฒจันทร์ เสียงเชียร์ของผู้ชมดังกระหึ่มมาตลอดแปดยกจนแทบแหบแห้ง แต่ก็ไม่สำคัญ เพราะการได้ดูการแข่งขันระหว่างยอดนักมวยสองคนแบบสด ๆ นั้นสนุกกว่าการบิดตัวเต้นและร้องเพลงในบาร์หรือ KTV อย่างเทียบกันไม่ติด

นักมวยที่อยู่ในสนามต่างจ้องการแข่งขันระหว่างสองคนนี้ด้วยสายตาไม่กะพริบ สังเกตทุกการเคลื่อนไหว การโจมตีอันน่าทึ่ง การป้องกันที่ยอดเยี่ยม การหลบหลีกที่น่าชื่นชม และการโต้กลับที่เฉียบคม ทุกคนดูราวกับว่ากำลังชมวิดีโอการสอนมวยสดจากยอดอาจารย์

“ไม่มีทาง! อังเดรซ์ตัวบางขนาดนี้ ฉันแค่หมัดเดียวก็จัดการได้แล้ว แต่ลิงค์กลับชกกับเขาตั้งเก้ายก? หรือว่าเขาเสพยา? หมัดเขานุ่มนิ่มขนาดนี้เลยหรือ?” มาริโอพูดพลางจับหน้า มองเกมบนเวทีด้วยความเบื่อหน่าย

“มันไม่ยอดเยี่ยมเหรอ? ทำไมถึงอยากให้พวกเขาจบเร็ว ๆ ล่ะ?” เรจจี้ดูการแข่งขันด้วยความสนุกสนาน

ข้าง ๆ เขา เวสต์กำลังถือกล้องถ่ายวิดีโอการต่อสู้ระหว่างทั้งสองคนไว้ เตรียมเอากลับไปให้นักเรียนในยิมมวยได้ศึกษาและเรียนรู้

“แต่นายไม่คิดว่ามันผิดปกติหน่อยเหรอ? ด้วยระดับของลิงค์ มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ มีอะไรผิดปกติแน่ ๆ” มาริโอกล่าว

“มันอาจมีปัญหาบ้าง แต่ฉันเข้าใจลิงค์นะ” เรจจี้พูดพลางมองลิงค์ด้วยแววตาชื่นชม

มาริโอเบิกตากว้าง เขาไม่เข้าใจว่ามีอะไรที่ควรค่ากับการชื่นชมตรงนี้? หรือว่าเรจจี้ชื่นชมในเรื่องผิดที่ผิดทาง?

“นายไม่เชื่อฉันเหรอ?” เรจจี้หันมายิ้ม “ถ้านายเจอนักมวยที่มีฝีมือยอดเยี่ยมบนเวที นายจะยอมชกกับเขาให้นานขึ้นเพื่อฝึกฝนตัวเองไหม?”

มาริโอมองกำปั้นขนาดเท่ากระสอบทรายของตัวเองแล้วตอบว่า “ไม่ ฉันจะชกเขาล้มตั้งแต่แรกเลย”

เรจจี้ส่ายหัวแล้วถอนหายใจ “นี่คือช่องว่างระหว่างพวกเรากับลิงค์ เราคิดแค่จะเอาชนะคู่ต่อสู้และจบเกมเร็ว ๆ แต่เขากลับคิดถึงสิ่งที่จะได้รับจากการแข่งขัน นี่คือเหตุผลที่เขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ เพราะเขาไม่เพียงแค่เก่ง แต่ยังขยันหมั่นเพียรและกระหายที่จะเรียนรู้อยู่ตลอด เราทุกคนควรเรียนรู้จากเขา”

เรจจี้มองลิงค์ด้วยสายตาชื่นชม แววตาเต็มไปด้วยประกายแห่งความศรัทธา มาริโอถึงกับจะเป็นบ้า “มันไม่ใช่อย่างนั้นเลย โอเคไหม? เขากำลังปล่อยหมัดปลอมอยู่ชัด ๆ”

“หุบปากไปเลย มาริโอ! นายจะดูถูกฉันก็ได้ แต่ได้โปรดอย่าดูถูกลิงค์ โอเคไหม?” เรจจี้กำหมัดแน่น พูดด้วยน้ำเสียงโกรธจัด

มาริโออ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็หยุดไป หลังจากใช้ชีวิตมา 22 ปี นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าโลกนี้อาจมีอะไรผิดปกติจริง ๆ

“เวสต์ คุณไม่คิดว่ามีอะไรผิดปกติในแมตช์นี้เหรอ? ลิงค์กำลังชกปลอมอยู่นะ” มาริโอก้าวเข้ามาหาเวสต์ ชายชราผู้มีความซื่อตรงที่เขาเชื่อมั่นว่าจะไม่โกหก

“แล้วมันสำคัญตรงไหนล่ะ?” เวสต์ถาม ขณะถือเครื่องบันทึกวิดีโอแบบพกพา

มาริโอหยุดนิ่งไปชั่วครู่ มองชายชราอย่างไม่เชื่อสายตา “ลิงค์กำลังชกปลอมนะ คุณจะไม่พูดอะไรเลยเหรอ!?”

“ใช่สิ ลิงค์ต่อสู้กับอังเดรซ์จนถึงเก้ายก และเขาก็ได้เปรียบในแปดยก เขาสามารถชนะได้ด้วยคะแนนเพียงอย่างเดียว นายต้องเข้าใจว่าเทคนิคของอังเดรซ์นั้นยอดเยี่ยมที่สุดในวงการมวยสมัครเล่น แต่ลิงค์กลับสามารถต่อสู้กับเขาได้โดยไม่ต้องใช้แรงมาก ไม่ต้องพึ่งพาร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่กลับชนะได้ด้วยเทคนิคเพียงอย่างเดียว นี่มันพิสูจน์ให้เห็นว่าลิงค์ไม่มีจุดอ่อนในมวยเลย เขาคือนักมวยที่สมบูรณ์แบบ และการแข่งขันนี้พิสูจน์ทุกอย่างแล้ว”

เวสต์ลูบเคราสั้น ๆ บนคางของเขา พร้อมรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

“แต่เขากำลังชกปลอมนะ!” มาริโอตะโกนด้วยความไม่พอใจ

“หุบปากไปเลย!”

“ลิงค์ไม่ได้แพ้ให้อังเดรซ์ด้วยความตั้งใจ ดังนั้นหยุดพูดว่าเขาชกปลอมได้แล้ว ถ้าไม่รู้จริงอย่าพูดอีกในอนาคต!” เวสต์พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมและใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ

มาริโอเดินกลับไปนั่งที่เดิมด้วยความสิ้นหวัง เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า สงสัยในใจว่าบางทีโลกใบนี้อาจจะมีอะไรผิดปกติอย่างที่เขาคิด