บทที่ 248 ภัยพิบัติเก้าดินแดน
บทที่ 248 ภัยพิบัติเก้าดินแดน แสงสีรุ้งเจิดจ้า ส่องแสงอยู่บนท้องฟ้า ก้อนเมฆสีดำ เหมือนกับฟองน้ำที่ถูกป้ายด้วยหมึก ถูกพายุที่รุนแรงฉีกเป็นชิ้นๆ ลู่เฉินยืนอยู่บนภูเขาที่แห้งแล้งอย่างเงียบๆ ถือโลงศพโลหิตที่หดเล็กลง มองขึ้นไปบนท้องฟ้า "ภารกิจที่สาม กำลังจะเริ่มต้นแล้ว..." ปรากฏการณ์ประหลาดที่อยู่ตรงหน้า...