บทที่ 195 หัวหน้าทีมที่ยอดเยี่ยมที่สุด!

หลังจากฟื้นจากผลกระทบของการสั่นสะเทือนทางจิตวิญญาณ ลายาลิสก็โกรธอย่างรุนแรง แต่ความโกรธนั้นก็เปลี่ยนเป็นความหวาดหวั่นอย่างรวดเร็ว

มันไม่มีทางเอาชนะเฮ่อเอ้อทีชูได้ เธอเป็นอัจฉริยะที่แข็งแกร่งกว่าอยู่แล้ว และตอนนี้เธอยังกำลังต่อกรกับจุดอ่อนทางจิตวิญญาณของมันอีกด้วย

เมื่อเห็นเวยซือตาตี้ที่ถูกเฉินหลินทำร้ายจนบาดเจ็บหนักขึ้นเรื่อยๆ และความตายเป็นเพียงเรื่องของเวลา สายตาของมันก็หนักอึ้ง

การเผาผลาญเส้นเลือดอีกครั้งก็จะสูญเสียพลังไปเปล่าๆ เวยซือลิปจึงตัดสินใจถอยไปที่กำแพงสีดำ

เมื่อเห็นเช่นนั้นเฮ่อเอ้อทีชูก็ไม่ได้ขัดขวาง หากยังสู้ต่อไป เหตุผลของเธอก็จะไม่มีน้ำหนัก และน้าสาวก็จะไม่สามารถระงับเรื่องนี้ได้

แต่เฮ่อเอ้อทีชูไม่คาดคิดว่า...จะมีผู้แข็งแกร่งอีกคน?!

"ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์ รีบปล่อยข้าเข้าไปในกับดักแห่งการสกัดกั้นพลังเทพนั่นเร็ว!"

การอยู่ข้างนอกในตอนนี้คือการรอความตาย

มีเพียงการไปอยู่ข้างๆ ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์เท่านั้นที่จะมีชีวิตรอด มันเป็นแกนหลักของทีม เมื่อมันเลือกที่จะยอมแพ้ พวกที่เหลือจึงสามารถถอยออกไปได้ทีละคน

จำเป็นต้องทำให้ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์เผชิญกับอันตรายถึงชีวิต

เวยซือเอ้อเท่อก็เข้าใจเช่นกัน สายตาของมันเต็มไปด้วยการข่มขู่ "ปล่อยเวยซือลิปเข้าไป ข้าอาจจะไม่ถือสาความผิดในอดีต ไม่เช่นนั้นข้อหาทรยศต่อจักรวรรดิจะต้องตกอยู่กับเจ้าแน่นอน"

ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์สีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง "ไปช่วยเวยซือตาตี้สังหารสิ่งมีชีวิตที่เฉินหลินเรียกมา ทำได้แล้วจะปล่อยพวกเจ้าไป"

"ข้าจะฆ่าด้วยอะไร ข้าไม่มีความสามารถนั้น!" เวยซือลิปรู้สึกได้ว่าการต่อสู้ทางนั้นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จึงร้อนใจจนเริ่มทุบกำแพงสีดำ ร้องด้วยความเจ็บปวดว่า "รีบปล่อยข้าเข้าไป!"

ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์เงียบไม่พูดไม่จา อย่างไรมันก็มีเหตุผลของมัน เฉินหลินเลือกที่จะสู้จนตาย นี่คือโอกาสที่ดีที่สุดในการสังหารเขา แต่ปีศาจเขาไม่ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อจักรวรรดิ มันจะทำอย่างไรได้?

ได้แต่บีบบังคับเท่านั้น

แต่ไม่คาดว่าพวกมันก็ยังไม่ยอมเสี่ยงชีวิต ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์แสดงการประณามอย่างรุนแรงต่อการกระทำที่เห็นแก่ตัว ไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ของจักรวรรดิเช่นนี้

ทำร้ายเพื่อนร่วมทีม? ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์แสดงความไม่เห็นด้วยอย่างสิ้นเชิง จุดยืนของมันในการกำจัดภัยใหญ่ในอนาคตเพื่อจักรวรรดิไม่อาจถูกหักล้างได้

ตราบใดที่มันไม่ยอมรับ ผลลัพธ์ที่แย่ที่สุดก็แค่ถูกลงโทษเล็กน้อยเท่านั้น

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เวยซือตาตี้และเวยซือลิปก็เสียชีวิตตามกัน แม้กระทั่งตอนตายพวกมันยังคงกรีดร้องขอยอมแพ้ แต่ก็ไม่ได้รับการตอบสนองจากตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์แม้แต่น้อย

เวยซือเอ้อเท่อมองด้วยสายตาเดือดดาล "เจ้ารอกลับไปรับความตายเถอะ เทพมารแห่งเผ่าของข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไปแน่"

ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์มองด้วยสายตาเรียบเฉย ข้าจะไม่ตาย แต่ตอนนี้ถึงคราวของเจ้าแล้ว

เสียงของมันพลันดังขึ้นด้วยความโกรธ "เฉินหลิน วันนี้ถึงจะต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ข้าก็จะสังหารเจ้า ณ ที่นี้"

พูดพลางตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์ก็เก็บกับดักแห่งการสกัดกั้นพลังเทพ พุ่งออกไปในทันที

ตัวร้ายสองตนที่อยู่ด้านหลังมองตากัน ดวงตาเปล่งประกายความเข้าใจในทันที

ลายาเอ้อตุนที่กำลังต่อสู้กับหลิงหยวนอยู่นึกขึ้นได้ว่า ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์กำลังฉวยโอกาสที่เฮ่อเอ้อทีชูทรยศอย่างฉับพลัน เพื่อกำจัดปีศาจเขาทั้งสี่ตนที่อยู่ในระดับสูง

กล้าจริงๆ ไม่กลัวเผ่าพันธุ์จะทนความโกรธของพวกมันไม่ไหวหรือ?

แต่ลายาเอ้อตุนก็เข้าใจถึงความแยบยลอย่างรวดเร็ว ตราบใดที่พวกมันสามารถยืนหยัดในจุดยืนที่คิดเพื่อจักรวรรดิ ก็สามารถผลักความรับผิดชอบออกไปได้อย่างสะอาดหมดจด

เป็นเพราะเฮ่อเอ้อทีชูทรยศ ความพ่ายแพ้ครั้งนี้เธอจะต้องแบกรับความผิดมากที่สุด รองลงมาคือปีศาจเขาที่ขี้ขลาดกลัวตาย พวกมันต่างหากที่น่าสงสารที่สุด!

ถูกบีบคั้นจากทั้งสองด้าน

แค่ทำให้ภาพลักษณ์และคำพูดดูดีพร้อมกัน ความจริงก็ไม่สำคัญอีกต่อไป

ถอยอีกก้าว ยังสามารถร่วมมือกับเผ่าดอกไม้ปกปิดกัน โดยโทษว่าปัญหาอยู่ที่ปีศาจเขามากที่สุด

ผลประโยชน์ต่อหน้าไม่มีศัตรูถาวร

ไม่มีเผ่าไหนอยากเห็นเผ่าอื่นแข็งแกร่งขึ้น ความสมดุลคือสภาพที่ยอมรับได้มากที่สุด ใครพยายามไต่สูงขึ้นก็จะถูกดึงลงมา

แม้การกระทำทั้งหมดจะอยู่ในสายตาของปีศาจเขาหลายตนที่กำลังดูอยู่ แต่มันสำคัญหรือ?

แค่ตัดสินว่าพวกมันขี้ขลาดกลัวตายเป็นสาเหตุใหญ่ที่ทำให้ไม่สามารถสังหารเฉินหลินได้ก็พอ

ลายาเอ้อตุนที่เข้าใจแล้วรู้สึกตกใจ ใจของตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์นี่โสมมจริงๆ

เฮ่อเอ้อทีชูที่เข้าใจเช่นกันหรี่ตามอง ถูกใช้เป็นโอกาสเสียแล้ว

แต่จุดประสงค์ของเธอก็ไม่ได้ล้มเหลว

"โฮก! ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์ กลับมาที่นี่!" เวยซือเอ้อเท่อคำราม

ในช่วงเวลาที่กับดักแห่งการสกัดกั้นพลังเทพถูกเก็บ มันก็รู้ตัวว่าไม่ดี ไม่คิดว่าตัวเองก็อยู่ในรายชื่อที่จะถูกทำร้าย มันและปีศาจเขาอีกตนพุ่งเข้าหาตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์ในทันที

รู้ว่ามีเพียงการทำให้มันตกอยู่ในอันตรายเท่านั้นที่จะมีชีวิตรอด

แต่คนฉลาดย่อมมีความเข้าใจร่วมกัน

พลังกฎเกณฑ์หยวนอี้พลิกกลับทุกอย่าง ตามด้วยการร่วมมือล้อมโจมตีจากอีกสองคน ส่วนจางเจวี๋ยก็เตรียมขัดขวางตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์ มันยังคงสามารถคุกคามเฉินหลินได้

แล้วเรื่องที่น่าตกใจกว่าก็มาถึง

จางเจวี๋ยยังไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ ก็สามารถรับมือกับทั้งสามได้สำเร็จ

ทันใดนั้นสายตาของเขาก็แปลกประหลาด

นี่ชัดเจนว่าต้องการให้เวยซือเอ้อเท่อตายให้เร็วขึ้น

โหดจริงๆ

เฉินหลินไม่ได้เกรงใจ ผ่านพ้นตัวร้ายทั้งสาม เข้าร่วมการรุมทำร้ายปีศาจเขา

สิบกว่านาทีต่อมา การต่อสู้เป็นทีมก็จบลง

กลืนกินราชาแห่งเผ่าพันธุ์แปลกถึงหกตน นอกจากราชาจระเข้มังกรที่อยู่ในระดับกลางแล้ว ที่เหลือล้วนอยู่ในระดับปลาย เฮยหมิงเพิ่มคุณสมบัติได้ 689 แต้ม ค่าวิวัฒนาการหนึ่งหมื่นกว่า

ต้องขอบคุณตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์ มันยอดเยี่ยมจริงๆ

เฉินหลินไม่รู้รายละเอียดว่าทำไม เพราะเขาไม่เข้าใจความขัดแย้งระหว่างเผ่าพันธุ์ แต่ก็เห็นได้ว่าตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์จงใจปล่อยให้ปีศาจเขาตาย

และควรขอบคุณเฮ่อเอ้อทีชูด้วย ดูเหมือนว่าการทรยศอย่างฉับพลันของเธอ ทำให้ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์สร้างละครใหญ่นี้ขึ้น

ถ้าไม่มีการแสดงอันยอดเยี่ยมของพวกมัน เฉินหลินคิดว่าแม้จะชนะในที่สุด เขาก็คงบาดเจ็บสาหัส คงไม่สามารถสู้ต่อไปได้แน่นอน

ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์เห็นคำขอยอมแพ้ที่ปรากฏขึ้นอย่างฉับพลันก็ละเลยไป แต่นึกขึ้นได้ทันทีว่าปีศาจเขาตายหมดแล้ว นี่เป็นคำขอจากเผ่าเดียวกัน

มันเลือกที่จะยอมรับ

ทันใดนั้นตัวร้ายสองตนก็โล่งอก พวกมันกังวลจริงๆ ว่าตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์ที่เปลี่ยนไปจะไม่ปล่อยแม้แต่พวกมัน

หลิงหยวนก็ส่งคำขอยอมแพ้ ได้รับการยอมรับแล้ว

หากฝืนกักตัวตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์ก็รู้ว่าจะต้องถูกจางเจวี๋ยและคนอื่นๆ ทำร้ายแน่

มันมองเฮ่อเอ้อทีชูอย่างเงียบๆ แล้วร่างก็หายไป

กลับสู่ท่ามกลางดวงดาวมากมาย ตัวร้ายที่ตกจากสวรรค์ก็ถูกปีศาจเขาสิบกว่าตนต่อว่าทันที แต่มันไม่กลัวเลย

แม้ความคิดที่จะขัดขวางการชนะติดต่อของเฉินหลินจะล้มเหลว แต่มันไม่ได้แพ้ ชัดเจนว่ายังชนะด้วยซ้ำ!

สนามการต่อสู้ค่อยๆ ถูกกฎเกณฑ์ปิดกั้น เฉินหลินถูกย้ายเข้าสู่ความมืดที่มองไม่เห็นปลาย รอบข้างคนอื่นหายไป

โครม! ความมืดสั่นสะเทือน พลังเซวียนหวงมหาศาลไหลบ่าเข้าสู่ร่างของเฉินหลิน ปริมาณเป็นหลายเท่าของครั้งก่อน

นี่ทำให้เฉินหลินดีใจ ไม่ใช่แค่รางวัลเพิ่มสี่เท่า บางทีอาจทำให้เขากลับคืนสู่ขั้นเซียนได้โดยตรง

ขณะคิดเช่นนั้น ร่างของเฉินหลินก็ถูกพลังเซวียนหวงมหาศาลห่อหุ้ม ใหญ่โตดุจดาวเคราะห์ที่ลอยอยู่ในจักรวาล

ภายใต้อิทธิพลของกฎเกณฑ์อันน่าหวาดกลัว เวลาในพื้นที่มืดนี้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว จิตสำนึกของเฉินหลินรู้สึกว่าผ่านไปเพียงวินาทีเดียว แต่ความจริงผ่านไปนับวันไม่ถ้วน

พร้อมกับพลังเซวียนหวงเส้นสุดท้ายถูกดูดซับ เฉินหลินค่อยๆ ลืมตา พลังอำนาจอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านออกมา

ทั่วร่างมีเส้นสายพลังงานเปลี่ยนแปลงคุณภาพ เป็นพลังกฎเกณฑ์สีทองอ่อนที่แข็งแกร่งขึ้นหลายเท่า

เขาแบมือออกเล็กน้อย ทันใดนั้นพลังกฎเกณฑ์สีทองก็รวมตัวกัน ราวกับจักรวาลขนาดเล็กที่หนักอึ้ง แฝงไว้ด้วยพลังอันทรงพลังที่สุด

ในการควบคุมด้วยจิตใจของเฉินหลิน ลูกกลมพลังกฎเกณฑ์สีทองพุ่งออกไป ระหว่างทางยุบตัวลงอย่างต่อเนื่องแล้วระเบิดราวกับหลุมดำ พลังงานอันน่าสะพรึงกลัวครอบคลุมพื้นที่หนึ่งแสนเมตรในชั่วพริบตา ทำให้ความมืดทั้งหมดสั่นสะเทือน!

คลื่นกระแทกสีทองอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ขยายไปทุกทิศทาง เมื่อกำลังจะปะทะกับเฉินหลิน ก็ถูกพลังกฎเกณฑ์ที่ห่อหุ้มรอบกายเขาต้านไว้ การระเบิดอันน่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้นอีกครั้ง ส่องสว่าง สั่นสะเทือนความมืด

จบบทที่ 195