บทที่ 184 อาการข้างเคียง! ตั๋วพิเศษ!
ในห้อง จางหลินถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก เมื่อเห็นฟู่เหยากำลังจะลุก เขารีบคว้าตัวเธอและอุ้มให้นั่งลงบนตักของเขา “ลุง ปล่อยหนูลงเถอะ!” เสียงของฟู่เหยาดังเบาแทบจะไม่ได้ยิน หากคนฟังมีปัญหาทางการได้ยินคงไม่ได้ยินเลย หลังจากที่จางหลินปล่อยเธอ ฟู่เหยาก็รีบวิ่งลุกไปอย่างรวดเร็ว จางหลินรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนเ...