บทที่ 181 ฝนที่วิ่งตามคน
บทที่ 181 ฝนที่วิ่งตามคน แม่งเอ๊ย ใครมันจะไปเขียนหัวข้อห่าเหวอะไรแบบนี้จบวะ? ไม่มีทาง ไม่มีทางเด็ดขาด! หลังสอบเสร็จ เฉินหยวนแทบจะเป็นลม โชคดีที่เขาพกขนมปังกรอบติดตัวมาด้วย พอออกจากห้องสอบปุ๊บ เขาก็รีบแกะกินอย่างรวดเร็ว หลังจากเติมน้ำตาลและพลังงานเข้าไปแล้ว เขาก็รู้สึกดีขึ้นหน่อย แต่อาการอ่อนเพลียก็ย...