ตอนที่ 22 : การสืบทอด

หลังจากคนที่น่ารำคาญจากไป บ้านก็กลับมาดีเหมือนเดิม

เจียงติ้งกอดดาบไว้ในมือทั้งสอง นอนขดตัวสบายๆ บนโซฟาแล้วกลิ้งไปมา

"พี่ชาย หนูหิวแล้ว!"

เจียงหยวนพูดอย่างมั่นใจ

"เอาผักเข้าตู้เย็นให้หมด วันนี้สั่งอาหาร พี่เลี้ยงเอง งบสามร้อย" เจียงติ้งลืมตา ปัจจุบันอาหารเดลิเวอรี่มีการควบคุมอย่างเข้มงวด ไม่มีปัญหาเรื่องสุขอนามัย ธรรมเนียมจึงเปลี่ยนไปตาม

แค่แพงหน่อย

บริการที่เกี่ยวกับแรงงานคนไม่มีอะไรถูก

"ว้าว!"

เจียงหยวนกรีดร้อง

หลินว่านชิวก็มองมาอย่างแปลกใจ

"วันนี้ได้เงินมานิดหน่อย"

เจียงติ้งหยิบเงินสามพันออกมาจากกระเป๋านับดู แล้วส่งภาพแชทคุยกับช่างเทคนิคของบริษัทฉ่ายหยุนเหยาในแอพห้องสมุดไปในกลุ่มครอบครัวมีสุข และเล่าเรื่องที่เก็บหญ้าม่วงวิญญาณได้จากแปลงดอกไม้

"โชคดีจังเลย!" หลินว่านชิวดีใจ

ส่วนเจียงหยวนรีบคว้าโทรศัพท์สั่งอาหาร ปีกไก่โค้ก เบอร์เกอร์เต็มที่ แล้วค่อยสั่งของที่เจียงติ้งกับหลินว่านชิวชอบ

ตุ้บ!

เจียงติ้งเคาะหัวเธอที ก่อนที่เธอจะโกรธและตอบโต้ โยนเงินพันหนึ่งให้

"รางวัลให้เจ้า"

"อ๋า! ขอบคุณพี่ชาย" ดวงตาของเจียงหยวนเป็นประกาย เดิมตั้งใจจะข่วนเจียงติ้ง กลับกอดเขาแทน แถมจูบอีกที เต็มไปด้วยน้ำลาย

"นี่ของแม่"

เจียงติ้งผลักเธอออกอย่างรังเกียจ แบ่งเงินอีกพันให้

"ขอบใจติ้งติ้ง!"

หลินว่านชิวพูดพร้อมยิ้ม

......

ช่วงเช้าคาบหนึ่งสองสอบวิชาคุณธรรมจริยธรรม

สำหรับเจียงติ้งแล้วไม่มีความยาก ลงมือราวกับมีเทพช่วย เห็นข้อสอบก็เขียนได้โดยอัตโนมัติ กฎข้อที่หนึ่งของสำนักเซียน กฎความรู้ ระเบียบการรักษาความลับข้อที่หนึ่ง ข้อสอบประยุกต์ต่างๆ ทำเสร็จภายในหนึ่งชั่วโมง

หลังจากตรวจทานอย่างละเอียดหลายรอบ เจียงติ้งเลือกส่งข้อสอบ ใช้เวลาที่เหลือฝึกดาบ

รอบข้างส่งสายตาอิจฉามา

ไม่ถึงกับโอ้อวด ทุกคนรู้ว่าเขาได้รับคัดเลือกพิเศษเข้ามาเพราะคะแนนวิชาคุณธรรมจริยธรรมที่สูงลิ่ว

"เพื่อนเจียงติ้ง รอเดี๋ยว"

อาจารย์ประจำชั้นกัวขุยเรียกเจียงติ้งไว้ ส่งข้อความให้อาจารย์คนหนึ่งมาช่วยคุมสอบแทน แล้วรีบเดินออกจากห้องเรียน

"เธอก้าวขึ้นขั้นพลังภายในแล้วใช่ไหม? พวกเราไปห้องสมุดโรงเรียนกัน"

สองคนคุยกันระหว่างเดิน

"ใช่ครับ อาจารย์" เจียงติ้งพูดเบาๆ

แม้แต่ฮวาปิง อู๋เทียนลี่ยังมองออกง่ายๆ ว่าเขามีพลัง อาจารย์ประจำชั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึง

ทั้งสองมาถึงห้องสมุดโรงเรียนอย่างรวดเร็ว ภายใต้การนำของกัวขุย เข้าไปในห้องเรียนที่กว้างขวางสว่างไสว ตรงกลางจัดวางโต๊ะทำงานอย่างเรียบง่าย มีเก้าอี้ไม่กี่ตัว

นอกจากนี้ก็มีแต่กล้องวงจรปิดเจ็ดแปดตัวที่สะดุดตามาก

ดูแปลกประหลาด เทคโนโลยีของสำนักเซียนสามารถทำให้กล้องมีขนาดเล็กเท่าเมล็ดข้าวได้ แถมฟังก์ชันยังดีกว่า ขนาดที่ใหญ่และหนาขนาดนี้ดูโบราณเกินไป

"นั่ง" กัวขุยชี้ไปที่กล้องเหนือศีรษะ "เธอรู้ความหมายที่แฝงอยู่ในพวกนี้ไหม?"

"การสืบทอด"

เจียงติ้งตอบอย่างสงบ บรรยากาศของเด็กเก่งวิชาคุณธรรมจริยธรรมแผ่ออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ

"หมื่นปีมานี้ การปะทะและผสมผสานระหว่างไร้วิญญาณกับเหนือธรรมชาติ สำนักเซียนผ่านความยากลำบากมานับไม่ถ้วน อย่างน้อยสามครั้งที่ดินแดนทั้งหมดตกอยู่ในมือศัตรู เกือบสูญพันธุ์ทั้งตระกูล จึงให้ความสำคัญกับการสืบทอดอย่างเป็นระเบียบในระดับพื้นฐานเป็นพิเศษ"

"ความจริงแล้ว ในประวัติศาสตร์เกิดความวุ่นวายภายในมากมาย ผู้บำเพ็ญเซียนระดับสูงบางคน โดยเฉพาะผู้บำเพ็ญเซียนวัยชราที่หมดหวังในเส้นทาง มักจะยึดติดกับการสืบทอดสายเลือดอันรุ่งโรจน์ของตระกูล"

"อย่างไรก็ตาม มีแค่ความได้เปรียบด้านทรัพยากร ตระกูลเดียวจะแข่งกับอัจฉริยะและคนเก่งของทั้งภูมิภาคได้อย่างไร?"

"ทางเลือกที่ดีที่สุดคือตัดการสืบทอดของภูมิภาคนั้นโดยตรง อำนาจส่วนบุคคลอย่างตระกูลและสำนักก็จะครองอำนาจปกครองได้โดยธรรมชาติ"

"หลังจากผ่านสงครามกลางเผ่าที่ส่งผลกระทบต่อสำนักเซียนทั้งหมดหลายครั้ง สำนักเซียนจึงกำหนดกฎการสืบทอดที่เข้มงวด"

"นักรบขั้นพลังภายในถือเป็นทหารระดับพื้นฐานที่สุด ถือว่าก้าวเข้าสู่ลำดับอำนาจและหน้าที่ของสำนักเซียนแล้ว ความสนใจเพียงน้อยนิดของคอมพิวเตอร์วิญญาณค่ายกลกลางเริ่มจับจ้องที่นี่แล้ว"

"เพื่อให้แน่ใจว่าการสืบทอดขั้นพื้นฐานที่สุดของสำนักเซียนดำเนินไปอย่างเข้มงวด"

สีหน้าของกัวขุยแสดงความซับซ้อนเล็กน้อย

"ดีมาก"

ในฐานะผู้บำเพ็ญวัยชราที่หมดหนทาง หมดหวังในการสร้างฐาน หลายปีมานี้เขาพยายามปูทางให้ลูกหลาน ตอนนี้อดไม่ได้ที่จะมีความคิดสับสนวุ่นวายบ้าง

"การสืบทอดขั้นพลังภายในง่ายมาก มีเพียงสองสายให้เลือก คือทหารราบเติมแนว และทหารราบลาดตระเวน"

กัวขุยระงับความรู้สึกที่ปั่นป่วนในใจ พูดช้าๆ

"ทหารราบเติมแนว สูงสุดสามารถสะสมความดีความชอบจนเป็นนายทหารระดับกองร้อยกองพันของกองทัพระดับเฉิงได้ ใช้อาวุธเป็นปืนกลหนัก ระเบิด ปืนครก และอาวุธภาคพื้นดินอื่นๆ แต่ในโรงเรียนเรียนแค่ปืนกลหนักก็พอ การสอบก็เกี่ยวข้องแค่นี้"

"ทหารราบลาดตระเวน ขีดจำกัดการเลื่อนขั้นเหมือนกัน ใช้ชุดพรางลาดตระเวนที่สามารถป้องกันการค้นหาด้วยจิตและเรดาร์วิญญาณบางส่วน ปืนซุ่มยิงต่อต้านยานพาหนะ และอื่นๆ ต้องสามารถอยู่รอดและต่อสู้ในป่าได้ด้วยตัวเอง เก็บข้อมูลที่กองทัพต้องการ"

"ตามข้อกำหนด ทั้งสองฝ่ายต้องเรียนวิชายุทธ์ที่แตกต่างกัน ทหารราบเติมแนวต้องเรียนอิ่นจินกังที่ช่วยให้ยึดปืนกลหนักมั่นคง ทหารราบลาดตระเวนต้องเรียนวิชาซ่อนพลังเล็ก"

"คะแนน ทหารราบเติมแนวผ่านง่ายกว่า เกณฑ์ต่ำสุดสูง เพดานไม่ต่ำ อยู่ท่ามกลางผู้คนค่อนข้างปลอดภัย ทหารราบลาดตระเวนเกณฑ์ต่ำสุดต่ำ เพดานสูง ระดับความเสี่ยงสูง"

"เจ้าเลือกอะไร? สามารถปรึกษาครอบครัวได้ ตัดสินใจภายในหนึ่งสัปดาห์ก็พอ"

"ไม่ต้องแล้ว"

เจียงติ้งส่ายหัว "ผมเลือกสายทหารราบลาดตระเวน"

ถ้าเป็นก่อนหน้านี้เขาอาจลังเล แต่ตอนนี้ไม่จำเป็น เขาอยู่ในสภาวะสำรวจต่างภพมาตลอด ไม่มีเพื่อนร่วมรบ สายทหารราบลาดตระเวนเหมาะกับเขาโดยธรรมชาติ

"ดี ครูจะรายงานขึ้นไป อาจารย์จางติ้งจวินที่สอนวิชาฝึกก็จะได้รับแจ้ง"

กัวขุยไม่พูดอะไร วัยรุ่นในวัยนี้มั่นใจ มีศักดิ์ศรี ยากที่จะฟังคำแนะนำ "ภายในหนึ่งเดือน เธอยังมีโอกาสเปลี่ยนสายอีกครั้ง ถ้าไม่เหมาะกับการเรียนทหารราบลาดตระเวน อย่าลืมทำก่อนหมดเวลา"

"ขอบคุณครับอาจารย์"

เจียงติ้งลุกขึ้นขอตัว

ออกจากห้องสมุดโรงเรียน พบว่าคุยกันแค่ยี่สิบนาที เจียงติ้งคิดสักครู่ เดินไปที่ห้องฝึก

ประตูเปิด

ในห้องฝึกที่โล่งกว้างยังคงมีฝ่ามือไม้สีเขียวครึ่งเปิดอยู่ ด้านบนมียาเม็ดหนึ่งที่เปล่งแสงอ่อนๆ ชื่อยาเซินฮวาติ้งชี่ตัน ยาขั้นธรรมดาระดับล่าง สามารถเพิ่มพลังธาตุในร่างของนักรบขั้นพลังภายใน ทำให้เปลี่ยนเป็นพลังภายในได้ง่ายขึ้น

ไม่ใช่ว่าไม่มียาที่เพิ่มพลังภายในโดยตรง ยาที่เพิ่มวรยุทธ์อย่างรุนแรงแบบนี้จะทำลายศักยภาพ หากถูกวิญญาณค่ายกลในห้องฝึกตรวจพบ คะแนนวิชาฝึกจะเป็นศูนย์ทันที

ยาแบบนี้สำหรับนักรบวัยเยาว์แล้วไม่ต่างจากยาพิษ

ยาเซินฮวาติ้งชี่ตันสืบทอดสไตล์การจ่ายยาของระบบการศึกษาสำนักเซียน ราคาถูก ประสิทธิภาพพอผ่าน

ประมาณครึ่งหนึ่งของยาจิงชี่ฮว่าซุ่ยตันที่กินตอนขั้นฝึกกระดูก และยังต้องขับพิษยาปริมาณน้อยออกตามคู่มือยาอย่างเคร่งครัด เพื่อป้องกันผลกระทบต่อศักยภาพของนักรบวัยเยาว์

หากวิญญาณค่ายกลในห้องฝึกตรวจพบพิษยาตกค้างในร่างกาย จะปฏิเสธการจ่ายยา

ร่างสีฟ้าอ่อนตรงหน้าเริ่มเคลื่อนไหว ลูกศรในเส้นลมปราณเคลื่อนที่อย่างเป็นระเบียบซับซ้อน ถักทอเป็นตาข่ายในเส้นลมปราณหลักสิบเส้นของเส้นลมปราณหยินมือ-ปอด

กลืนยาเซินฮวาติ้งชี่ตัน

แสงสีเงินสว่างปรากฏขึ้น จากนั้นก็เคลื่อนไหว แสงดาบกระจายทั่วพื้นที่ห้องฝึก เสริมด้วยการหมุนเวียนพลังภายใน อากาศถูกตัดจนแหลกละเอียด เงาดาบเต็มห้อง

(จบตอนที่ 22)