EP.253 คลื่นแห่งยุคโจรสลัดอันยิ่งใหญ่ที่กำลังใกล้เข้ามา
EP.253 คลื่นแห่งยุคโจรสลัดอันยิ่งใหญ่ที่กำลังใกล้เข้ามา
เมื่อทันจิโร่คุกเข่าลงแล้วร้องไห้เพื่อช่วยน้องสาวที่กลายเป็นอสูรของเค้า ผู้ชมต่างก็หลั่งน้ำตาไปตามๆกัน
พี่ชายผู้ใจดีคนนี้ต้องพบกับจุดจบที่ผู้ชมส่วนใหญ่ไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้น คนส่วนใหญ่คาดหวังว่าพระเอกจะได้รับพลังพิเศษจากที่ไหนก็ไม่รู้และฆ่านักดาบตาสีฟ้าและช่วยน้องสาวของเค้าเอาไว้ได้
แต่สิ่งที่สมเหตุสมผลที่สุดเกิดขึ้นในขณะนี้
แต่สิ่งที่ทำให้ขนบนร่างกายของพวกเค้าลุกชันจริงๆก็คือการปกป้องพี่ชายที่หมดสติไปแล้วของเนซึโกะ… ในขณะที่กิยู โทมิโอกะเองก็ได้ยืนยันแล้วว่านี่เป็นกรณีที่หายาก อสูรนั้นเป็นที่รู้จักกันว่ากินลูกๆ พี่น้อง และแม้แต่พ่อแม่ของพวกเค้าเอง… ถ้าพวกเค้าเป็นมนุษย์ พวกเค้าคงจะถูกกินหมดแน่
แต่ที่นี่ มีอสูรนั่งอยู่เพื่อปกป้องพี่ชายด้วยร่างกายของเธอ ขณะที่เธอต่อสู้เพื่อเค้า
ผู้ชมที่มีความรู้สึกเศร้าเล็กน้อยก็ไม่อาจห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลได้
“เห้ย~ ช่างเป็นพี่ชายและน้องสาวที่น่าสงสารจริงๆ!”
คินเอม่อนถอนหายใจด้วยความเศร้า และไม่สามารถหยุดน้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาของเค้าได้
แต่เค้าก็พยายามที่จะเอามันกลับคืนมาแม้ว่าจะทำไม่ได้ก็ตาม
ข้างๆเค้า คิคุโนะโจ ก็ร้องไห้เหมือนเด็กผู้หญิง ความสัมพันธ์ระหว่างทันจิโร่และเนซึโกะ ทำให้เค้านึกถึงอดีตกับอิโซ พี่ชายของเค้า เมื่อตอนที่พวกเค้าย้ายจากที่นึงไปอีกที่นึง และไม่มีใครอยากรับพวกเค้าไว้
ส่วนที่เหลือของ 9 ปลอกดาบแดงต่างก็รู้สึกเศร้าแม้ว่าคันจูโร่จะแค่แสดงเท่านั้น แต่ใบหน้าที่เปื้อนคราบของเค้าก็ถูกชะล้างออกไปด้วยน้ำตา
ตอนต่อไปจะดำเนินต่อไปหลังจากพักครึ่ง และมาถึงของตอนต่อไปในเช้าวันถัดไป
เมื่อเนซึโกะออกมาจากหลุมที่เธอซ่อนอยู่ อารมณ์ของผู้ชมก็เปลี่ยนไปเป็นเชิงบวกทันที ทำให้คนส่วนใหญ่หัวเราะ
...
บนเรือโอโรแจ็คสัน :
“ชะตากรรมของเด็กๆพวกนี้ช่างน่าเศร้าเหลือเกิน… ร็อบนั้นเป็นปรมาจารย์ในการทรมานตัวละครที่เค้าสร้างขึ้นมาจริงๆ”
“ใช่แล้ว ตัวละครทุกตัวที่เค้าสร้างล้วนมีอดีตอันน่าเศร้า ยกเว้นลูฟี่นะ”
เรย์ลี่และโรเจอร์ดื่มวอดก้า 1 ขวดขณะแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเหตุการณ์ในตอนนี้
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตั้งแต่ตอนแรกของดาบพิฆาตอสูรได้รับการยอมรับจากสาธารณชนถึงคุณภาพ
“โลกแห่งอสูรแห่งนี้ทำให้ชั้นนึกถึงประเทศวาโนะคุนิเลย... เสื้อผ้าของพวกเค้า ดาบของพวกเค้า บุคลิกภาพของพวกเค้า วิถีชีวิตของพวกเค้า และบ้านของพวกเค้า... ทุกสิ่งทุกอย่างคล้ายกับสิ่งที่พบในประเทศของข้าเลย”
“จริงเหรอที่รัก”
ไวท์ตี้ เบย์เกาะติดกับร่างของโอเด้นราวกับโคอาล่าที่ติดกับต้นไม้
“นั่นหมายความว่าร็อบนั้นอาศัยประเทศวาโนะคุนิและจินตนาการอันล้ำเลิศของเค้าในการสร้างอนิเมะเรื่องนี้ใช่ไหม”
“ไม่ ข้าไม่รู้ ข้าไม่รู้จริงๆ ตอนนี้ข้าไม่สามารถแยกแยะระหว่างจินตนาการกับความจริงได้อีกต่อไปแล้ว”
เมื่อโอเด้งพูดอย่างนั้น ทุกคนบนเรือโอโรแจ็คสันก็เงียบลง
เนื่องจากพวกเค้าส่วนใหญ่ก็อยู่ในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกัน มีเพียงโอเด้งเท่านั้นที่ยอมรับออกาตรงๆ
“ดูสิ! นั่นอสูรอีกตัวแล้ว!”
บรรยากาศแปลกประหลาดนี้สิ้นสุดลงเมื่อบากี้ตะโกนออกมาดังๆ
แชงคส์ , กาบันและคนอื่นๆมองไปที่จอของร้านค้าที่ปลายเรือและประหลาดใจที่เห็นภาพเลือดอีกครั้ง
คราวนี้ฉากเป็นภาพของอสูรกำลังเพลิดเพลินกับการกินมนุษย์
ฉากนี้ไม่ได้ทำให้กลุ่มโจรสลัดโรเจอร์หวั่นไหวแต่อย่างใด แต่ยังคงรบกวนจิตใจพวกเค้าอยู่ดี
“พวกสัตว์ประหลาดพวกนี้มันเป็นปีศาจจริงๆ”
“อะไรนะ! หัวของมันถูกตัดแยกออกจากตัวแล้ว แต่มันก็ยังมีชีวิตอยู่… มันเป็นอมตะงั้นเหรอ ?!”
“ทำไมทันจิโร่ถึงอ่อนโยนกับศัตรูขนาดนั้น แม้กระทั่งกับอสูร!”
“นี่มันเรื่องอะไรกัน!”
“คนที่ใส่หน้ากากแดงคนนี้เป็นใครกันนะ อ้อ ตั้งแต่เค้าพูดถึงกิยูก็แปลว่าเค้าเป็นคนแนะนำเค้ามาเอง”
“แสงแดดคือคำสาปที่สังหารอสูรในโลกนี้”
กลุ่มโจรสลัดโรเจอร์ไม่อาจทนเห็นทันจิโร่ไม่ต้องการกำจัดอสูรที่พยายามจะฆ่าเค้าได้เลย ดังนั้นพวกเค้าจึงรู้สึกหงุดหงิด
“การทดสอบที่เค้าให้มาเป็นเหมือนการฝึกฝึกฝนฮาคิสังเกต!”
เมื่ออุโรโคดากิผู้เฒ่าที่ยอมรับทันจิโร่เป็นศิษย์ เพลงจบอันแสนไพเราะก็เริ่มต้นขึ้นและไม่นานก็จบลง
ทำนองที่ไพเราะเหล่านี้ช่วยดึงผู้ชมให้หลุดพ้นจากความโศกเศร้า
...
ในโอฮาร่า :
“เป็นเพลงที่ไพเราะมากเลยครับ… คุณร็อบนี่มีความสามารถในการสร้างสรรค์ดนตรีได้ดีมากเลยนะครับ”
บรู๊คยังดูอนิเมะอยู่ใกล้บ้านของเค้าด้วย
เต้าพบว่าค่ำคืนนี้วิเศษมาก แม้ว่าจะมีฉากที่น่าเศร้าก็ตาม
ทันจิโร่เตือนใจเค้าถึงตัวของเค้าเอง เค้านั้นยังสูญเสียครอบครัวไป ยกเว้นสมาชิกคนนึง
...
เช้าวันรุ่งขึ้น ความวุ่นวายที่เกิดจากดาบพิฆาตอสูรยังคงไม่สงบลง
ร็อบลุกขึ้นจากเตียงคิงไซส์ของเค้า ห้องตอนนี้ดูรกมาก นั่นเป็นเพราะว่าเค้าเพิ่งไปทะเลาะกับใครหลายๆคนมาเมื่อคืนนี้
1 ต่อ 6 สาวงาม!
แต่ผลกลับออกมาว่าเค้าเป็นผู้ชนะ แม้เค้าจะเผชิญความยากลำบากในการเอาใจทุกคนก็ตาม
การนึกถึงฉากเมื่อคืนทำให้ร็อบยิ้มออกมาอ่อนๆ
“ผู้หญิงเหล่านี้สูญเสียการควบคุมไปวันแล้ววันเล่า…”
ร็อบเห็นร่างเปลือยเปล่าของพวกเธอแต่ก็ปกปิดไว้ก่อนจะออกจากห้อง
วันนี้ก็เป็นวันที่ไม่ปกติอีกเช่นกัน
AOT ซีซั่น 2 กลับมาแล้ว!
ซีซั่นที่แล้วซีรี่เรื่องนี้จบลงหลังจากผ่านไป 12 สัปดาห์ และตอนสุดท้ายเป็นตอนที่เอเรนต่อสู้อยู่กับไททันหญิง
เอเรนสามารถเอาชนะแอนนี่ เลออนฮาร์ตได้ ซึ่งกลายเป็นเจ้าของพลังไททันหญิง
แต่ในช่วงเวลาสุดท้ายเมื่อเธอแพ้การต่อสู้ เธอกลับสามารถแช่แข็งตัวเองจนกลายเป็นคริสตัลที่ไม่อาจทำลายได้
...
ผู้ชายเดินไปที่สถานที่ทำธุรกิจของพวกเค้า และแม่บ้านก็ออกไปซื้อของหลังจากทำความสะอาดบ้านแล้ว
ทุกคนมีรอยยิ้มที่สวยงามบนใบหน้า
ครั้งสุดท้ายที่พวกเค้าได้ยินเรื่องการโจมตีของโจรสลัดหรือเหตุการณ์เลวร้ายนับตั้งแต่ร้านค้าศิลปะเปิดบนเกาะของพวกเค้าคือเมื่อไหร่ ?
ไม่แม้แต่ครั้งเดียว!
แต่ละเกาะที่มีร้านค้าศิลปะ และพวกเค้าก็อาศัยอยู่อย่างปลอดภัยแน่นอน
นั่นคือเหตุผลที่พวกเค้าไม่จำเป็นต้องทนกับความวิตกกังวลที่เกิดขึ้นก่อนยุคของร้านค้าศิลปะ
ตรงกันข้าม พวกเค้าสามารถเพลิดเพลินกับการชมเรื่องราวจากโลกอีกใบและเพลิดเพลินกับการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องเหล่านั้นกับครอบครัวที่โต๊ะอาหาร
การปรากฏของร้านค้าศิลปะทำให้พวกเค้าได้รับความเจริญรุ่งเรืองและความบันเทิง
ทั้งนี้ยังไม่รวมถึงความใกล้ชิดของโลกโดยใช้ระบบแชททั่วโลกซึ่งทำให้พวกเค้าทราบข่าวสารของนิวเวิร์ลได้ทันทีขณะที่พวกเค้าอยู่ที่ทะเลทั้ง 4
และข่าวที่เป็นกระแสล่าสุดในช่วงไม่นานมานี้คือ โจรสลัดผู้ยิ่งใหญ่ โกล ดี. โรเจอร์ ได้เดินทางมาถึง Laugh Tale (ลาฟเทล) ที่เป็นครั้งเกาะสุดท้ายแล้ว
(หมายเหตุของผู้แต่ง : เกาะแห่งนี้ถูกเรียกกันทั่วไปว่า ลาฟเทล เนื่องจาก คร็อกคัส ที่เป็นลูกเรือของ ราชาโจรสลัด ได้กล่าวถึงเกาะนี้ในมังงะ)
นับตั้งแต่ข่าวลือเหล่านี้ถูกเปิดเผย ความสนใจก็เริ่มมุ่งไปที่นิวเวิร์ลแล้ว
ดูเหมือนพายุใหญ่กำลังก่อตัวอย่างเงียบๆ
แน่นอนว่าคนที่รับผิดชอบต่อข่าวลือเหล่านี้ก็คือมอร์แกน… บรรณาธิการบริหารของหนังสือพิมพ์ข่าวเศรษฐกิจโลก และยังเป็นหัวหน้าสาขาการจัดจำหน่ายมังงะของรัฐบาลโลก และยังเป็นหัวหน้าสาขาการจัดจำหน่ายมังงะของบริษัทศิลปะในนิวเวิร์ล
การไต่ระดับชีวิตของนกตัวนี้เป็นเรื่องง่ายมาก... ร็อบรู้จักคนที่ใช้มังงะของเค้าเพื่อทำกำไรอย่างรวดเร็ว แต่เค้าก็ไม่สนใจ... เพราะเค้าไม่ได้มีจิตใจคับแคบเกินไป... การกระทำของมอร์แกนนั้นยังถือว่าน้อยเกินไป
แน่นอนว่าร็อบนั้นได้รับประโยชน์มากมายจากมัน เนื่องจากมอร์แกนช่วยเผยแพร่มังงะวันพีชไปยังพื้นที่ที่ไม่มีร้านค้าศิลปะ
มันเป็นเหมือนฟาร์มเล็กๆที่เก็บค่า EXP และคะแนนศิลปะ เพราะงั้นทำไมเค้าถึงต้องทำลายคุณประโยชน์ของมันด้วยละ
“แต่ถ้าเค้าละเมิดลิขสิทธิ์อนิเมะแล้วขายมัน ชั้นจะฆ่าเค้าทันที!”
ระหว่างทางไปร้านค้าศิลปะ ร็อบได้ตัดสินใจเกี่ยวกับชะตากรรมของมอร์แกนด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ
(แล้วนายได้ตัดสินใจไปยังจุดหมายปลายทางแล้วใช่ไหมกัปตัน ?)
ร็อบยิ้มเศร้าเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น
คลื่นแห่งยุคโจรสลัดผู้ยิ่งใหญ่กำลังเข้ามาแล้ว... มันจะเป็นเหมือนเดิมหรือว่าจะแตกต่างในครั้งนี้ ?!
ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับโรเจอร์
โปรดติดตามตอนต่อไป.
_______________
