ตอนที่แล้วฟาร์มขั้นเทพกับประตูมิติตามใจนึก ตอนที่ 009 เหล่าเจ้าของฟาร์มผู้ถูกขับไล่!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปฟาร์มขั้นเทพกับประตูมิติตามใจนึก ตอนที่ 011 ภารกิจที่เป็นไปไม่ได้?!

ฟาร์มขั้นเทพกับประตูมิติตามใจนึก ตอนที่ 010 การประมูลเดี่ยว!


ฟาร์มขั้นเทพกับประตูมิติตามใจนึก ตอนที่ 010 การประมูลเดี่ยว!

“ฟาร์มที่ถูกยึดคืนจะถูกนำมาประมูลโดยตรง?”

“พื้นที่ฟาร์มทรงพลังเกินไปแล้ว”

“ตั้งหนึ่งพันคน คนละร้อยหมู่ รวมแล้วก็หนึ่งแสนหมู่นะ...”

“แต่ว่า ในเวลานี้ คงมีไม่กี่คนหรอกที่สามารถเข้าร่วมการประมูลได้!”

“ในตอนนี้ แหล่งเงินทุนของคนอื่น ๆ ทั้งหมด ล้วนมาจากการกู้ยืม แม้จะอดอาหาร อดใช้จ่าย ก็มีเหรียญทองได้มากสุดแค่หนึ่งแสนเหรียญ”

“แต่ว่า พวกเขากล้าประมูลหรือ?”

“ถึงพวกเขาจะประมูลได้ ก็ไม่มีประโยชน์อะไร การจัดการที่ดินร้อยหมู่ ก็เหนื่อยแทบตายอยู่แล้ว แค่ปลูกให้เสร็จก็บุญแล้ว ยังจะประมูลที่ดินเพิ่มอีก ไม่ใช่เอาตัวเองไปตายเหรอ?”

“นั่นก็หมายความว่า ตอนนี้มีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมการประมูลได้?”

เมื่อได้ยินคำว่าประมูล หงอี้ก็ตื่นเต้นและดีใจมากทันที

“แต่ว่า ไม่รู้ว่าจะใช้วิธีไหนในการประมูล”

“จะมีราคาขั้นต่ำ หรือแบ่งประมูลหรือเปล่านะ!”

……

หงอี้คิดในใจ

แต่ว่า เขาก็ยังคงเตรียมเงินทุนไว้

ตอนนี้ เขามีเหรียญทองมากกว่าหนึ่งล้านเหรียญ

แต่ว่า ก็ต้องกันเงินสำรองไว้ส่วนหนึ่งด้วย

การเพาะปลูกในครั้งต่อไป ต้องใช้เมล็ดพันธุ์ ปุ๋ย แล้วยังต้องดูแลเรื่องกินเรื่องอยู่ของพวกทอเรนร้อยกว่าตัวอีก

สิ่งเหล่านี้ ล้วนต้องใช้เงิน

“ดูเหมือนว่า จะมีหลายอย่างที่ต้องใช้เงินนะ!”

“ต้องประหยัดเหรียญทอง!”

“เรื่องกินเรื่องอยู่ของพวกทอเรน บางทีอาจจะนำอาหารจากโลกความเป็นจริงเข้ามาได้”

หงอี้คิดในใจ

ยังไงเขาก็มีพื้นที่ระบบ

“เวรเอ๊ย! ราคาสินค้าในโลกความเป็นจริงตอนนี้ คงจะถูกมากแน่ ๆ”

“พวกธัญพืชต่าง ๆ ฉันก็ต้องรีบซื้อมาตุนไว้เยอะ ๆ”

“ถึงพื้นที่ฟาร์มจะไม่รับซื้อ ฉันก็สามารถเอาไปขายที่ต่างโลกได้!”

ทันใดนั้น เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หงอี้ก็ตื่นเต้นมาก

หงอี้ก็รู้ว่า ถึงราคาธัญพืชในโลกความเป็นจริงจะลดลง แต่ก็คงไม่ถูกจนเกินไป

เพราะว่า สิ่งของในพื้นที่ฟาร์ม แพงกว่าในโลกความเป็นจริงมาก

พวกเจ้าของฟาร์มย่อมอยากกินอาหารจากโลกความเป็นจริงมากกว่า

“ติ๊ง! การประมูลเริ่มต้นแล้ว!”

ไม่นาน สิบนาทีก็ผ่านไป

พร้อมกับเสียงแจ้งเตือน หงอี้ก็พบว่า จู่ ๆ ก็มีหน้าจอขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นในสนาม

หน้าจอนั้นเป็นภาพฉาย

มีปุ่มสองปุ่ม

ปุ่มหนึ่งเขียนว่า เข้าร่วมการประมูล อีกปุ่มหนึ่งเขียนว่า รับชม

“รับชมด้วยเหรอ?”

“ถ้าฉันเข้าร่วมการประมูล ฉันจะถูกฉายไปที่สนามประมูลหรือเปล่านะ?”

หงอี้คิดในใจ

แต่ว่า เขาก็ยังคงเลือกที่จะเข้าร่วมการประมูลอย่างแน่วแน่

ในเวลานี้ เป็นโอกาสที่ดีที่สุดในการเก็บของดีราคาถูก

ถ้าพลาดไป ก็คงน่าเสียดายมาก

ในฐานะเจ้าของฟาร์ม หงอี้จะไม่รังเกียจที่ดินของตัวเองมากเกินไป

“หืม โชคดี แค่แสดงหมายเลขฟาร์มของตัวเองเท่านั้น...”

เมื่อเห็นหมายเลขของตัวเองปรากฏขึ้นกลางหน้าจอขนาดใหญ่ โดยไม่มีรูปโปรไฟล์หรืออะไร หงอี้ก็ยิ้มออกมาทันที

ตอนนี้ เขายังไม่อยากเปิดเผยตัวตน

รวยแบบเงียบ ๆ ค่อย ๆ พัฒนา นั่นคือสิ่งที่หงอี้ต้องการ

ถ้าถูกเปิดเผย คงจะวุ่นวายน่าดู

“ไม่มีใครเข้าร่วมการประมูลเลยเหรอ?”

เมื่อเห็นหน้าจอว่างเปล่า มีเพียงหมายเลขของตัวเอง หงอี้ก็ยิ้มอย่างมีความสุข

ในแง่ของทรัพย์สิน เขาคือที่หนึ่งของโลกอย่างแน่นอน ในแง่ของความมั่นใจและความแข็งแกร่งของฟาร์ม เขาก็คือที่หนึ่งของโลกอย่างแน่นอน

“มีแค่เจ้าของฟาร์มหมายเลข 8888 คนเดียวที่เข้าร่วมการประมูลเหรอ?”

“เวรเอ๊ย! นี่มันเหมือนกับการเก็บปลาตายชัด ๆ!!”

“ปัญหาคือ ไอ้หมอนี่มันเป็นใครกัน มีที่ดินหนึ่งหมื่นหมู่แล้วยังไม่พอใจอีกเหรอ เขาจะจัดการไหวหรือ?”

……

คนที่รับชมมีไม่น้อย เมื่อเห็นว่ามีแค่หงอี้คนเดียวที่เข้าร่วมการประมูลบนหน้าจอขนาดใหญ่ ทุกคนก็รู้สึกทั้งอิจฉาและริษยา

“ติ๊ง! หากไม่มีใครเข้าร่วมการประมูลภายในห้านาที สนามประมูลที่ดินจะยกเลิกการประมูลโดยอัตโนมัติ!”

เมื่อไม่มีใครเข้าร่วมการประมูลเป็นเวลานาน ก็มีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในทุกฟาร์ม

“เวรเอ๊ย...”

“หมายความว่า นี่ไม่ให้โอกาสฉันเก็บปลาตายเลยเหรอ?”

ในใจของหงอี้มีม้าหมื่นตัววิ่งผ่าน

แต่เขาก็เข้าใจ การประมูลที่มีคนเดียว จะเรียกว่าการประมูลได้ยังไง?

“ไม่ได้การ เปิดเผยก็เปิดเผย!”

“ต้องให้คนเข้าร่วมการประมูล!”

“ของถูกแบบนี้ ไม่เก็บไม่ได้!”

สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ หงอี้หยิบโทรศัพท์ออกมา

“ฮ่า ๆ...”

“จะยกเลิกการประมูลแล้ว!!”

“ก็นะ จะมีของดีกินคนเดียวได้ยังไง!”

“ตอนแรกฉันยังลังเลว่าจะประมูลดีไหม ตอนนี้ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ประมูลเด็ดขาด!!”

“ฉันไม่ได้ คนอื่นก็อย่าหวังจะได้!!”

“มีเงินแล้วไง มีความสามารถแล้วไง พวกเราไม่ร่วมมือด้วย แล้วนายจะทำอะไรได้?”

……

ในชั่วขณะหนึ่ง คนที่อิจฉาก็กลายเป็นคนสมน้ำหน้า

“ฮัลโหล...”

“ฉันกำลังยุ่งอยู่นะ...”

……

หงอี้โทรไปนานมาก กว่าจะติด

ปลายสาย มีเสียงหวานใสดังขึ้น

“ฉันรู้ว่าเธอกำลังยุ่งอยู่ แต่ว่าเธอช่วยฉันหน่อยได้ไหม?”

หงอี้ถามเบา ๆ

“ว่ามาสิ!”

หญิงสาวปลายสาย ไม่ถามอะไร ตอบตกลงทันที ทำให้หงอี้รู้สึกอบอุ่นในใจ

โลกเปลี่ยนไป แต่เธอยังคงเหมือนเดิม

“ช่วยฉันเข้าร่วมการประมูลหน่อย!”

หลังสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ หงอี้ก็พูดขึ้น

4.5 2 โหวต
Article Rating
5 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด