ฟาร์มขั้นเทพกับประตูมิติตามใจนึก ตอนที่ 004 ทอเรนคลั่งไคล้
ฟาร์มขั้นเทพกับประตูมิติตามใจนึก ตอนที่ 004 ทอเรนคลั่งไคล้
“เจ้านาย... ที่นี่คือที่ไหน?”
……
ท่ามกลางอาการวิงเวียนศีรษะ ทอเรนหนึ่งร้อยแปดตนปรากฏตัวขึ้นในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยโดยสิ้นเชิง
จึงถามขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
“ที่นี่จะเป็นบ้านใหม่ของพวกนาย!”
“เอาล่ะ มาที่นี่กันให้หมด เตรียมตัวกิน!”
“กินให้อิ่ม แล้วค่อยทำงาน!”
หงอี้พูดโดยไม่รีรอ
ถ้าทำผลงานดีก็จะมีรางวัล งั้นงานแรกพรวนดินทั้งหมด ถือว่าเป็นการทำผลงานดีหรือเปล่า แล้วจะได้รางวัลไหม?
หงอี้ครุ่นคิดเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลา
ที่จริงแล้ว ตอนที่เห็นราคาของรถไถอยู่ที่หนึ่งแสน หงอี้ก็อยากจะลองเสี่ยงดู ซื้อรถไถมาพรวนดินสักคัน
พยายามทำให้เสร็จเป็นคนแรก เพื่อดูว่าจะได้รับรางวัลหรือไม่
อีกอย่าง พอพรวนดินเสร็จแล้ว เขาก็สามารถให้เช่ารถไถได้ด้วย
แต่ในเมื่อเปิดใช้พลังพิเศษแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องเสี่ยง
ยิ่งไปกว่านั้น ในความคิดของเขา รถไถหนึ่งคัน สู้ทอเรนหนึ่งร้อยแปดตนไม่ได้อยู่แล้ว
“ซื้อซาลาเปาหมู!”
“เอามาให้ฉันที!”
เมื่อมาถึงห้างสรรพสินค้า หงอี้พูดด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ
“ซาลาเปาหมูชุดหนึ่ง ต้องใช้เหรียญทองหนึ่งร้อยเหรียญ!”
“กรุณาชำระเงิน!”
เสียงอิเล็กทรอนิกส์ดังขึ้น
“แพงขนาดนี้เลยเหรอ?”
หงอี้พึมพำเบา ๆ แต่ก็ยังคงชำระเงิน
ไม่นาน ซาลาเปาหมูร้อน ๆ มากมายก็ปรากฏขึ้นในห้างสรรพสินค้า
“กลืน...”
“กลืน...”
เมื่อได้กลิ่นหอม ทอเรนทุกตนต่างก็กลืนน้ำลายและเสียงท้องร้องดังขึ้นเป็นระยะ
“มากินกันเถอะ เวลากินข้าวเริ่มแล้ว!”
หงอี้ยิ้มแล้วพูด
“เจ้านาย... นี่ให้พวกเรากินเหรอ?”
ทอเรนกลืนน้ำลาย ถามด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
“รีบ ๆ กิน ให้เวลาพวกนายสิบห้านาที!”
“กินให้อิ่ม แล้วพยายามพรวนดินผืนนี้ให้เสร็จเร็วที่สุด!”
หงอี้พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
“ขอบคุณเจ้านาย...”
“ขอบคุณเจ้านาย...”
……
ทอเรนทุกตนกรูกันเข้ามากินอย่างเอร็ดอร่อย
“อร่อยมาก...”
“เจ้านายใจดีมาก ฮือ ๆ...”
“เจ้านายดีกับพวกเรามาก...”
……
ไม่เคยกินอะไรอร่อยขนาดนี้มาก่อน ทอเรนทุกตนน้ำตาไหลพราก ปลื้มปิติจนร้องไห้ออกมา พลางยัดซาลาเปาเข้าปาก
เพื่อตอบแทนเจ้านาย พวกเขาตัดสินใจฟื้นฟูพลังให้เร็วที่สุด แล้วค่อยทำงาน
หงอี้ส่ายหัวพร้อมรอยยิ้ม จากนั้นก็ซื้อไถเหล็กในห้างสรรพสินค้า
ซื้อมาห้าสิบสี่อัน
ทอเรนสองตนทำงานร่วมกัน คนหนึ่งลากไถ อีกคนหนึ่งประคองและช่วยดัน
น่าจะพรวนดินได้สองหมู่โดยง่าย
ในขณะที่หงอี้กำลังทำเรื่องบ้า ๆ คนอื่น ๆ ก็ไม่น้อยหน้า
“หึ ๆ...”
“การทำไร่ไถนาก็ต้องใช้สมอง!”
“ยิ่งไปกว่านั้น ทุกเรื่องราวล้วนมีโอกาส ถ้ารู้จักสังเกต รู้จักคิด ยอดฝีมือไม่ว่าจะทำอาชีพอะไร ก็ยังคงเป็นยอดฝีมือ...”
……
ชายวัยกลางคนผู้สง่างาม ตบรถไถที่เพิ่งซื้อมาเบา ๆ พูดด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ
“มีรถไถคันนี้แล้ว ฉันจะสามารถพรวนดินให้เสร็จเร็วที่สุด การทำผลงานดีขนาดนี้ คงจะได้รับรางวัลสินะ”
“อีกอย่าง พอข้าพรวนดินเสร็จแล้ว รถไถคันนี้ก็สามารถให้เช่าได้ อาจจะไม่ใช่แค่คืนทุน แต่อาจจะได้เหรียญทองเพิ่มขึ้นมาอีก...”
ตอนที่สตาร์ทรถไถ เขาดูภูมิใจมาก
ที่จริงแล้ว ยังมีคนที่บ้ากว่าเขาอีก
“ร่วมมือกันถึงจะได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย!”
“พี่ชาย ครั้งนี้เจ้าช่วยข้า ใช้รถไถสองคันทำงานร่วมกัน ข้าคงจะเสร็จเร็วที่สุด คงจะได้รับรางวัล!”
“ครั้งหน้า รางวัลครั้งนี้ พวกเราแบ่งกัน ครั้งหน้าข้าจะช่วยเจ้า...”
……
ยอดฝีมือผู้คลั่งไคล้ ต่างก็แสดงความสามารถพิเศษของตัวเองออกมา
“มอ...”
ไม่ถึงสิบนาที ทอเรนหนึ่งร้อยแปดตนก็วางซาลาเปาลง หยิบคันไถเหล็กขึ้นมา แล้วพุ่งเข้าไปในพื้นที่เพาะปลูก
ทำงานร่วมกัน คนหนึ่งลากไถ คนหนึ่งประคองและช่วยดัน
ทำงานร่วมกันได้อย่างลงตัว
เพราะการพรวนดิน เป็นพรสวรรค์ของเผ่าพันธุ์พวกเขา
เสียงคำราม ดังก้องไปทั่ว
เริ่มทำงาน!!
“เวรเอ๊ย...”
“นี่มันพรวนดิน ไม่ใช่การบุกตะลุย!”
เห็นทอเรนวิ่งกันอย่างบ้าคลั่ง หงอี้ถึงกับมึนงง
เหมือนกับว่า พวกมันกำลังบุกตะลุยในสนามรบ
ความเร็วและพลังนั้น น่ากลัวมาก
ผืนดินกว้างใหญ่กำลังถูกไถพรวน
มันให้ความรู้สึก เหมือนกับคลื่นยักษ์ซัดเข้าฝั่ง
“นี่... นี่คือทอเรนในโลกปีศาจระดับต่ำงั้นเหรอ?”
“พลังนั้น แน่นอนว่าต้องน่ากลัวยิ่งกว่าวัวจริง ๆ มาก!”
หงอี้ถึงกับตกตะลึง
รู้สึกว่าทอเรนสองตนทำงานร่วมกัน ไถนาได้อย่างสบาย ๆ
“ความเร็วขนาดนี้ รถไถสามคันก็สู้ไม่ได้!”
“วิ่งร้อยลี้ ก็แค่กินซาลาเปาไปหน่อยเดียว...”
“เริ่มต้นคนละร้อยหมู่งั้นเหรอ?”
“ล้านหมู่ก็ไม่พอให้ฉันไถ!”
หงอี้หัวเราะอย่างมีความสุข เริ่มดูพวกมันทำงานอย่างสบายใจ แม้กระทั่งหลับตาลง
นี่แหละ ถึงจะเรียกว่าเจ้าของฟาร์มตัวจริง
……
“หืม...”
“หืม...”
ตอนที่ทอเรนเริ่มเหนื่อยหอบ หงอี้ก็พบว่า ที่ดินร้อยหมู่ถูกไถพรวนเสร็จแล้ว
แถมยังไถได้อย่างสม่ำเสมออีกด้วย
“ติ๊ง!”
……
ทันใดนั้น เสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นในพื้นที่ฟาร์มของทุกคน
“เจ้าของฟาร์มหมายเลข 8888 เป็นคนแรกที่พรวนดินเสร็จร้อยหมู่ สร้างสถิติใหม่”
“ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของฟาร์มหมายเลข 8888 ได้รับฉายายอดเกษตรกร”
“ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของฟาร์มหมายเลข 8888 ได้รับรางวัลที่ดินร้อยหมู่!”
“ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของฟาร์มหมายเลข 8888 ได้รับรางวัลเหรียญทองหนึ่งแสนเหรียญ!”
“ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของฟาร์มหมายเลข 8888 ได้รับรางวัลพลังวัวหนึ่งตัว!”