บทที่ 50 หายไป (2)
ทั้งสองดื่มกันอยู่นาน ฟู่ซีเฟิงยังรินสุราให้เขาเพิ่มอีกจอก มู่ฉางถิงดื่มไปดื่มมาก็รู้สึกว่าหัวสมองเริ่มมึนแล้ว เขาสั่นหัว เชิดหน้าขึ้นแล้วเอ่ยด้วยเสียงหัวเราะ “สุรานี้ของเจ้าสุดยอดนัก” ริมฝีปากของฟู่ซีเฟิงขยับเล็กน้อย ราวกับว่ากำลังพูดอะไรบางอย่าง แต่หูของมู่ฉางถิงกลับได้ยินเพียงเสียงหึ่งๆ เห็นเพียง...
