บทที่ 39 หลินที่รังแกคนอื่น? คุโด้ชินอิจิที่ถูกจับตามอง

ภารกิจเช็คอินครั้งนี้ง่ายกว่าที่หลินคิดไว้มาก

หลังจากทำภารกิจสำเร็จและติดตั้งฉายาใหม่ เทคนิคฟุตบอลมากมายก็หลั่งไหลเข้าสู่สมองของหลินในทันที ทำให้เขากลายเป็นนักฟุตบอลอาชีพระดับโลกในพริบตา!

อ้อ... ฟุตบอลก็สนุกเหมือนกันนะ!

เมื่อใช้เท้าเตะลูกฟุตบอลขึ้น ในตอนนี้หลินรู้สึกราวกับตัวเองเป็นหนึ่งเดียวกับลูกฟุตบอล

เขาสามารถควบคุมลูกฟุตบอลได้อย่างง่ายดาย ทำท่าควบคุมบอลได้ทุกแบบ

เขายังรู้สึกด้วยว่า ถ้าเขาต้องการ เขาสามารถเตะลูกฟุตบอลเข้าประตูฝ่ายตรงข้ามได้ทุกเมื่อ!

นี่... เป็นการโกงแล้วสินะ?

หลังจากเตะบอลขึ้นลงสองสามครั้ง หลินก็รีบวางลูกฟุตบอลไว้ที่เท้า

ทั้งที่เป็นแค่คาบพละธรรมดา ทั้งที่เป็นแค่การแข่งขันระหว่างห้องธรรมดา

การใช้เทคนิคระดับนักฟุตบอลอาชีพไปสู้กับนักเรียนมัธยม มันต่างอะไรกับผู้ใหญ่รังแกเด็ก?

หรือว่า...

ไม่ใช้ฉายานี้ดีกว่า?

ไม่ๆๆ ฉายาที่ได้มาแล้วไม่ใช้ นั่นไม่ใช่เรื่องโง่หรือ?

ส่วนเรื่องที่ทำแบบนี้จะเป็นการรังแกคนอื่นหรือไม่...

ก็ได้แต่บอกว่านักเรียนห้อง A โชคไม่ดี ใครใช้ให้มาเจอผู้เล่นระดับบั๊กอย่างเขาล่ะ?

อย่างมากก็แค่ยิงประตูให้น้อยหน่อย อย่าไปรังแกพวกเขามากเกินไปก็พอ

"เพื่อนหลิน เธอถนัดเล่นตำแหน่งไหน?"

ขณะที่หลินกำลังครุ่นคิด คุโด้ชินอิจิก็เดินเข้ามาใกล้

แม้ว่าความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างหลินกับรันจะทำให้เขารู้สึกอึดอัด แต่การกระทำของหลินตอนเที่ยงก็ทำให้เขาประทับใจมาก

แม้จะตั้งใจว่าจะโชว์ฝีมือในสนามและต้องเหนือกว่าหลินให้ได้ แต่นั่นก็ไม่ได้ขัดขวางการแสดงไมตรีของคุโด้ชินอิจิต่อหลิน

"ฉันเล่นตำแหน่งไหนก็ได้ แต่ถ้าพูดให้ชัดเจน... ก็คงอยากเล่นกองหน้ามากกว่า"

การมาของคุโด้ชินอิจิทำให้หลินแปลกใจ

แต่เขาก็ไม่ได้คิดมาก รีบตอบตำแหน่งที่ต้องการ

"กองหน้าหรือ? ก็ได้ งั้นเพื่อนหลินเล่นกองหน้าก็แล้วกัน"

"ในห้อง A มีหลายคนที่ไม่ธรรมดา เป็นตัวจริงของชมรมฟุตบอล แม้จะยังสู้ฉันไม่ได้ แต่ก็เป็นนักเตะที่มีฝีมือทีเดียว"

"เดี๋ยวพอแข่งเริ่ม เพื่อนหลินก็อย่าคิดมาก ทำเต็มที่ก็พอ"

เห็นได้ชัดว่าคุโด้ชินอิจิคิดว่าตัวเองเป็นผู้กอบกู้ในการแข่งขันครั้งนี้

ดูจากสีหน้าของเขา แม้จะรู้ว่าสมาชิกชมรมฟุตบอลห้อง A เป็นคู่ต่อสู้ที่ยาก แต่ก็ยังไม่เห็นพวกเขาอยู่ในสายตา เชื่อมั่นว่าตัวเองจะควบคุมเกมได้!

คนนี้... ช่างหยิ่งจริงๆ!

เมื่อเห็นคุโด้ชินอิจิที่ทำหน้าภูมิใจ หลินก็อดส่ายหน้าเบาๆ ไม่ได้

แม้เขาจะรู้ว่าอีกฝ่ายมีความภูมิใจที่มีฝีมือจริง แต่คนหนุ่มที่โอ้อวดเกินไปก็ไม่ใช่เรื่องดี

ไม่งั้นเขาก็คงไม่กลายเป็นนักสืบมัธยมปลายที่ถูกให้กิน 'ยาพิษ' จนกลายเป็นเด็กหรอก?

"ได้ งั้นตอนนั้นฉันก็จะดูการแสดงของคุโด้ละ"

แม้ในใจจะนินทา แต่ภายนอกหลินก็ไม่แสดงออก

เขาผ่านวัยที่ชอบโอ้อวดมานานแล้ว และถ้าจะโอ้อวด ก็ไม่ใช่ด้วยปาก แต่ด้วยการกระทำ

ขณะที่การแข่งขันระหว่างห้องกำลังจะเริ่ม นอกสนาม นักเรียนหญิงในห้องก็รวมตัวกันเป็นกลุ่มเล็กกลุ่มน้อย กำลังมองดูสนาม

"รันดูเร็ว! หลินออกมาแล้ว!"

"สมแล้วที่เป็นชายในดวงใจของฉัน แม้แต่ใส่ชุดกีฬาก็ยังหล่อขนาดนี้!"

ตามที่ครูพละจัดไว้ ตอนนี้นักเรียนหญิงควรจะฝึกวอลเลย์บอลในยิม แต่นั่นไม่ใช่การออกกำลังกายบังคับ หนีมาก็ไม่เป็นไร

นี่ไง รันก็ถูกโซโนโกะลากมาที่สนาม

ไม่เพียงแค่พวกเธอสองคน นักเรียนหญิงจากห้อง A และ B หลายคนก็วิ่งมาดูด้วย แม้ครูพละจะเห็นก็ไม่ว่าอะไร

เพราะการแข่งขันฟุตบอลก็ต้องมีผู้ชมใช่ไหมล่ะ?

แล้วในตอนนี้ โซโนโกะที่จับแขนรันก็เขย่าไปมาไม่หยุด สีหน้าหลงใหลฉายชัด

คนนี้ คงจะคิดว่าถึงหลินจะใส่ชุดขอทาน ก็ยังดูหล่อสินะ

เพื่อนของเธอคนนี้... คงไม่มีทางรักษาได้แล้ว!

"ใช่ๆๆ เพื่อนหลินหล่อมาก!"

เมื่อเห็นอาการหลงใหลของโซโนโกะ รันก็ทำอะไรไม่ถูก แม้เธอจะยอมรับว่าหลินในชุดกีฬาดูหล่อจริงๆ แต่ก็ไม่ถึงขนาดต้องเกินจริงขนาดนี้หรอก?

และที่สำคัญที่สุดคือ นี่เป็นการแข่งขันฟุตบอล ยังไม่รู้เลยว่าเพื่อนหลินเก่งฟุตบอลหรือเปล่า ถ้าเขาไม่เคยเล่นฟุตบอลมาก่อนล่ะ?

โซโนโกะช่างหลงใหลเกินไปแล้ว!

"ใช่ไหมล่ะ หลินหล่อกว่าชินอิจิตั้งเยอะ!"

"รันดูสิ! ชินอิจิคนนั้นก็เริ่มทำท่าเท่อีกแล้ว เขาไม่รู้สึกว่ามันโง่หรือไง?"

ได้รับการ 'เห็นด้วย' จากเพื่อนสนิท โซโนโกะก็ยิ่งตื่นเต้น

แต่พอเธอเหลือบไปเห็นคุโด้ชินอิจิ เห็นร่างที่กำลังเตะบอลขึ้นลงและทำให้นักเรียนหญิงไม่กี่คนกรี๊ด เธอก็อดมองด้วยสายตาดูถูกไม่ได้

โซโนโกะกับคุโด้ชินอิจิเหมือนเกิดมาเข้ากันไม่ได้ โดยเฉพาะหลังจากมีหลิน เธอก็เปรียบเทียบชายในดวงใจกับคุโด้ชินอิจิโดยไม่รู้ตัว ความแตกต่างระหว่างทั้งสองคนในสายตาเธอก็ยิ่งชัดเจน

ด้วยเหตุนี้ ตอนนี้โซโนโกะมองคุโด้ชินอิจิยังไงก็ไม่ถูกใจ ซึ่งก็ทำให้รันยิ่งรู้สึกจนใจ

ทำไมโซโนโกะกับชินอิจิถึงอยู่ด้วยกันดีๆ ไม่ได้นะ?

"ปี๊ด ปี๊ด!"

ขณะที่โซโนโกะกับรันกำลังคุยกัน บนสนาม พร้อมกับเสียงนกหวีดของครูพละ การแข่งขันฟุตบอลก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

"มิคามิ! นากามูระ! วันนี้พวกเราจะสั่งสอนคุโด้คนนั้นให้ได้!"

"ถึงเวลาใช้กลยุทธ์ใหม่ของพวกเราแล้ว!"

คุโด้ชินอิจิในฐานะนักสืบมัธยมที่มีชื่อเสียง อาจจะพูดได้ว่าเขาได้รับความนิยมในกลุ่มนักเรียนหญิงมาก

แต่ในขณะเดียวกัน การที่เขาได้รับความนิยมจากนักเรียนหญิง ก็ทำให้นักเรียนชายบางส่วนต่อต้านเขา

ในจำนวนนี้ โดยเฉพาะนักเรียนชายในชมรมฟุตบอล!

จริงอยู่ที่ความสามารถด้านฟุตบอลของคุโด้ชินอิจิแข็งแกร่งมาก ถ้าเขาเข้าร่วมชมรมฟุตบอล ก็จะเป็นการเพิ่มกำลังสำคัญให้ชมรม ทำให้ชมรมแข็งแกร่งขึ้น

แต่ปัญหาคือ คุโด้ชินอิจิไม่สนใจชมรมฟุตบอลเลย และยังชอบโชว์ฝีมือในการแข่งขัน ทำให้ชมรมฟุตบอลเสียหน้า

ในสถานการณ์แบบนี้ ถ้าสมาชิกชมรมฟุตบอลจะให้หน้าคุโด้ชินอิจิ นั่นสิถึงจะแปลก!

นี่ไง!

พอการแข่งขันเพิ่งเริ่ม สมาชิกชมรมฟุตบอลสามคนของห้อง A ก็พุ่งเข้าหาคุโด้ชินอิจิทันที

ดูเหมือนพวกเขาจะวางแผนกลยุทธ์การจับตัวก่อนการแข่งขันจริงๆ ใช้การประกบสามคนเข้าใส่ ทำให้พื้นที่การเคลื่อนที่ของคุโด้ชินอิจิถูกปิดตายทันที

ในสถานการณ์แบบนี้ แม้คุโด้ชินอิจิจะมีความสามารถมากแค่ไหน ก็ยังรู้สึกลำบาก

พวกนี้... จำเป็นต้องจับตามองฉันขนาดนี้เลยหรอ?

คุโด้ชินอิจิที่ตั้งใจจะโชว์ฝีมือในการแข่งขันครั้งนี้ก็หงุดหงิดอย่างเต็มที่

(จบบท)