บทที่ 374 หลี่เอ้อร์จะโดนแย่งเมียแล้ว!

บทที่ 374 หลี่เอ้อร์จะโดนแย่งเมียแล้ว!

“จู๋ตี้!”

“หืม?” ถังจู๋ตี้ขานรับพร้อมมองหลี่เอ้อร์ด้วยความสงสัย

หลี่เอ้อร์ส่ายหน้าเป็นสัญญาณว่าอย่าเพิ่งพูดอะไร

“จู๋ตี้ เราสองคนไม่มีทางแก้ไขอะไรได้แล้วใช่ไหม?” เสียงเฉิงเหวินจิ้งดังขึ้นหลังจากเงียบไปครู่ใหญ่

“คุณคิดว่าไงล่ะ? คุณฆ่าสามีฉัน!” ถังจู๋ตี้พูดด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยวโดยไม่สนใจสายตาห้ามปรามของหลี่เอ้อร์

หลี่เอ้อร์ถึงกับยกมือขึ้นกุมขมับ ‘นี่ผู้หญิงที่มั่นใจเกินไปแบบนี้มันเหนื่อยจริง ๆ’

เฉิงเหวินจิ้งเงียบอีกครั้ง

“เป็นเพราะหลี่เอ้อร์ใช่ไหม?” เฉิงเหวินจิ้งถามต่อเมื่อถังจู๋ตี้คิดว่าเธอจะวางสายไปแล้ว

หลี่เอ้อร์รีบยกมือปิดปากถังจู๋ตี้ พร้อมทำสัญญาณมือว่าให้ตอบว่า “ใช่”

“ไม่เกี่ยวกับเขาหรอก ฉันเองที่หลงรักเขา ใครใช้ให้เขาหน้าตาเหมือนสามีฉันล่ะ แต่ร่างกายเขาน่ะ… อึดกว่าสามีฉันเยอะ” ถังจู๋ตี้ตอบด้วยน้ำเสียงพอใจ

หลี่เอ้อร์ถึงกับหน้าม้าน ‘ใครบอกให้เธอพูดเกินไปแบบนี้! และอีกอย่าง ร่างกายฉันมันไม่ได้อึดขนาดนั้น!’

“ดี!”

เฉิงเหวินจิ้งพูดเพียงคำเดียวก่อนวางสายไป แต่ทั้งหลี่เอ้อร์และถังจู๋ตี้ต่างสัมผัสได้ถึงความเกลียดชังในน้ำเสียงนั้น

“ว่าไงล่ะ? ฉันทำได้ดีใช่ไหม?” ถังจู๋ตี้ยักคิ้วด้วยความภูมิใจ “ดีที่ฉันไม่ได้เป็นนักแสดง ไม่งั้นคงได้รางวัลดารานำหญิงแน่ ๆ”

หลี่เอ้อร์ยกนิ้วโป้งให้เธอโดยไม่พูดอะไร ‘ให้ตายสิ เธอพูดถูกจริง ๆ’

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของถังจู๋ตี้ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“เป็นเฉิงเหวินจิ้งอีกแล้ว” ถังจู๋ตี้พูดขึ้น ทั้งที่ยังไม่ได้ดูเบอร์บนหน้าจอ

“คุณรู้ได้ไงว่าเป็นเธอ?” หลี่เอ้อร์ถามด้วยความแปลกใจ

“ก็เบอร์นี้มีแค่เฉิงเหวินจิ้งที่รู้” ถังจู๋ตี้ตอบพลางยกหูรับสาย

“ระวังหลินต้าเยว่!” เฉิงเหวินจิ้งพูดเพียงแค่นั้นก่อนจะวางสายไป

“หลินต้าเยว่? หมอนั่นเป็นคนโง่ ไม่กล้าหือกับสามีฉันหรอก!” ถังจู๋ตี้พูดพลางหันมามองหลี่เอ้อร์

“ใช้คำว่าโง่ได้ดีมาก!” หลี่เอ้อร์ยกนิ้วโป้งให้อีกครั้ง

ขณะที่ทั้งสองกำลังจะขึ้นไปในอพาร์ตเมนต์ของเหอหมิ่น ถังจู๋ตี้ก็เริ่มพูดแซว

“คุณไม่คิดจะขึ้นไปปลอบคนรักของคุณหน่อยเหรอ? อย่างน้อยก็อธิบายให้เธอสบายใจ”

“ยุ่งอะไรกับฉัน!” หลี่เอ้อร์ตอบกลับพร้อมจ้องเธออย่างไม่พอใจ

เมื่อถึงบ้านของเหอหมิ่น ถังจู๋ตี้ถึงกับตกตะลึงเมื่อเห็นเหอหมิ่นและซาเหลียนหน่าอยู่ด้วยกัน

“หลี่เอ้อร์ คุณทำได้ยังไงเนี่ย? ฉันคิดว่าคุณซ่อนผู้หญิงสวยไว้คนเดียว แต่นี่สองคนเลย? คุณนี่สุดยอดไปเลย!”

“หยุดพูด! ถ้าหุบปากไม่ได้ ก็อย่าเพิ่งพูดอะไร!” หลี่เอ้อร์รีบขัดถังจู๋ตี้

เหอหมิ่นและซาเหลียนหน่าต่างจ้องถังจู๋ตี้ด้วยสายตาไม่พอใจ

“อาหมิ่น อย่าไปฟังเธอพูด คนคนนี้สมองไม่เหมือนคนปกติ” หลี่เอ้อร์พูดพลางหันไปเปลี่ยนเรื่อง “ว่าแต่คุณถือมีดกันทำไม?”

“เตรียมไว้ฟันคน!” ซาเหลียนหน่าตอบอย่างโกรธเคือง

ถังจู๋ตี้กลับถามด้วยความตื่นเต้น “ฟันใคร?”

ซาเหลียนหน่าถึงกับชักมีดออกมา หลี่เอ้อร์รีบยื้อมีดไว้และหัวเราะแก้เก้อ “เธอล้อเล่นน่ะ”

หลังจากทำความรู้จักกัน ซาเหลียนหน่ารู้ว่าอีกฝ่ายคือถังจู๋ตี้ เธอรีบเปลี่ยนท่าทีและพูดคุยอย่างเป็นมิตร แต่ก็ต้องเจอกับคำพูดแบบไม่ใส่ใจของถังจู๋ตี้ที่ไม่สนใจใคร

“เธอทำแบบนี้ทำไม?” หลี่เอ้อร์ถามถังจู๋ตี้เบา ๆ

“ก็จะจีบเมียคุณไง!” ถังจู๋ตี้ตอบหน้าตาย

“หา?” หลี่เอ้อร์ถึงกับพูดไม่ออก ‘นี่มันอะไรเนี่ย ผู้หญิงคนนี้คิดจะแย่งเมียฉัน?’