บทที่ 33 ชาตรัสรู้ หนึ่งถ้วยหนึ่งการตระหนักรู้

ความภาคภูมิ! ในใจของเฉินเทียนหลินตอนนี้ ช่างภาคภูมิอย่างที่สุด!

เหตุที่เขามาช้ากว่าเดิม ก็เพราะเมื่อใช้พลังจิตกวาดตรวจไปทั่วดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวน พบว่ามีพลังชั่วร้ายแฝงตัวอยู่ เขาจึงรีบไปจัดการ

แต่ที่เขาไม่คาดคิดคือ ได้เห็นเหตุการณ์เหลือเชื่อกับตาตัวเอง พลังชั่วร้ายที่อย่างน้อยต้องอยู่ในระดับจอมยุทธ์ขั้นสูง กลับถูกลูกชายของเขาสังหารด้วยกระบี่เพียงครั้งเดียว!

คำว่าสังหารอย่างไร้ปราณีคงยังน้อยไป!

และหลังจากนั้นยังมีเรื่องราวอันเหลือเชื่ออีกมากมาย เฉินเทียนหลินถึงกับรู้สึกอิ่มเอมใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

ความรู้สึกนี้มันสุขยิ่งกว่าการได้บรรลุเป็นจักรพรรดิยุทธ์เสียอีก!

อย่างไรก็ตาม เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจ ลูกชายของเขาก้าวหน้าเร็วเกินไป เพียงไม่กี่วันก่อนยังเป็นแค่ “ผู้ไร้ค่า” ในสายตาของคนทั้งหลาย แต่ตอนนี้กลับบรรลุถึงระดับจอมยุทธ์

ความเร็วนี้ ต่อให้เป็นเขาเองในอดีตที่เคยได้รับโชควาสนาและทะยานขึ้นมา ก็ยังไม่อาจเทียบได้

หรือว่า บนเส้นทางสู่การบรรลุจักรพรรดิยุทธ์ ครั้งนี้เขาจะต้องเพิ่มคู่แข่งอีกคน?

อย่างไรก็ตาม การมีลูกชายที่มีโอกาสกลายเป็นจักรพรรดิยุทธ์ก็ดูไม่เลว!

แค่ได้พูดออกไปก็ทำให้เขาภูมิใจจนบรรยายไม่ถูกแล้ว!

ในชั่วขณะนั้น เฉินเทียนหลินถึงกับคิดว่า ควรจะยกเลิกเป้าหมายของตัวเอง และทุ่มทรัพยากรทั้งหมดช่วยเฉินมู่ให้ก้าวขึ้นไปสู่การเป็นจักรพรรดิยุทธ์แทน

“ท่านเจ้าสำนัก?”

เสียงของขันทีชราเรียกให้เขาตื่นจากความคิด

“อ้อ เข้าใจแล้ว” เฉินเทียนหลินตอบกลับ

“เช่นนั้น ท่านเจ้าสำนักยินยอมเรื่องการแต่งงานใช่หรือไม่?” ขันทีชรายิ้มแย้มถาม

“ข้ายินยอม แต่เรื่องนี้ต้องให้ลูกชายข้าตัดสินใจเอง”

เฉินเทียนหลินไม่คิดจะบังคับให้เฉินมู่แต่งงานกับซ่งหว่านจวิน

ที่สำคัญคือ เขาไม่กล้าทำเช่นนั้น!

เพราะหากเฉินมู่โกรธจนตัดขาดความสัมพันธ์พ่อลูก หรือหันหลังจากบ้านไป มีโอกาสสูงที่เฉินเจวี๋ยซินก็จะตามเฉินมู่ไปด้วย

หากถึงตอนนั้น เขาจะเหลือเพียงตัวคนเดียว

เฉินเทียนหลินยอมให้ท้องฟ้าถล่มลงมายังดีกว่าต้องเจอกับเหตุการณ์แบบนั้น

“สมควรแล้ว สมควรแล้ว” ขันทีชราพยักหน้า

ในใจเขาคิดว่า ตำแหน่งของเฉินมู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวน ช่างสูงส่งยิ่งนัก!

แม้แต่ในราชวงศ์ ลูกชายที่เป็นรัชทายาทยังไม่มีสิทธิ์ตัดสินชะตาชีวิตตัวเองได้แบบนี้ หากขัดคำสั่งฮ่องเต้ ย่อมต้องถูกลงโทษสถานหนัก

แต่เฉินมู่กลับมีสิทธิ์เลือกทุกสิ่งด้วยตนเอง นี่คือสิ่งที่แสดงให้เห็นถึงสถานะของเขาอย่างแท้จริง

ด้านซ่งหว่านจวิน หลังได้ยินคำตอบ ความรู้สึกในใจของนางยิ่งเต็มไปด้วยความอิจฉา

นางก็อยากตัดสินชีวิตตัวเองเช่นกัน แต่ในที่สุดแล้ว นางเป็นได้เพียงหญิงสาวที่ต้องตกอยู่ในกรงขัง ไม่ต่างจากการย้ายจากคุกหนึ่งไปสู่อีกคุกหนึ่ง

...

ณ จวนชิงหยุน

“นายท่านชาใบนี้ช่างมหัศจรรย์ยิ่งนัก! แค่ได้กลิ่นข้าเหมือนสัมผัสถึงพลังวิญญาณที่เพิ่มขึ้น!”

เย่ชิงเฉิงกล่าวด้วยความตื่นเต้นขณะถือกาใบชา

เฉินมู่ยิ้มเล็กน้อย ก่อนรินชาให้ตนเองหนึ่งถ้วย แล้วรินให้นางอีกหนึ่งถ้วย

“ลองดูสิ”

“ขอบคุณนายท่าน!”

เย่ชิงเฉิงไม่ลังเล ยกถ้วยขึ้นดื่มรวดเดียวหมด

ทันใดนั้น ความรู้สึกสดชื่นแผ่ซ่านไปทั่วร่าง นางเหมือนเกิดความกระจ่างในบางสิ่ง รีบวางถ้วยชา นั่งขัดสมาธิหลับตา และเริ่มดูดซับพลังจากธรรมชาติ

ไม่นานนัก เย่ชิงเฉิงลืมตาขึ้น ดวงตาเปล่งประกาย

“นายท่าน! ข้า...ข้าตระหนักรู้ได้!”

“ตระหนักรู้อะไรได้?” เฉินมู่ถามด้วยรอยยิ้ม

“หนึ่งกระบวนวิชา จากขั้นเชี่ยวชาญ ได้บรรลุถึงขั้นสมบูรณ์แล้ว!” เย่ชิงเฉิงตอบอย่างตรงไปตรงมา แต่ทันใดนั้นก็เหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ เธอก้มมองแก้วชาในมือพลางพึมพำกับตัวเอง “หรือว่าจะเป็นเพราะชาถ้วยนี้?”

“ใช่แล้ว ชานี้มีชื่อว่าชาตรัสรู้ ดื่มแล้วมีโอกาสที่จะเข้าใจแจ่มแจ้ง” เฉินมู่ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ก่อนจะพูดต่อ “แต่มันก็มีข้อจำกัดอยู่เหมือนกัน นั่นคือหลังจากการดื่มแล้ว จะต้องรออีกครึ่งปีถึงจะสามารถดื่มเพื่อเข้าสู่ภาวะเข้าใจได้อีกครั้ง”

แต่ทันใดนั้น เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในหัวของเฉินมู่:

【ตามความคิดเห็นของโฮสต์ ระบบได้ปรับเปลี่ยนคุณสมบัติของชาตรัสรู้ เป็นชาตรัสรู็ชั้นเลิศ แล้ว!】

【หมายเหตุ ชาตรัสรู็ชั้นเลิศ จะช่วยให้เกิดการเข้าใจแจ่มแจ้งทุกครั้งที่ดื่ม ไม่มีข้อจำกัดอีกต่อไป!】

เฉินมู่ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมาเพราะเคยชินกับการที่ระบบคอยปรับเปลี่ยนสิ่งต่างๆ ให้ตามใจตนเองอยู่แล้ว แต่สำหรับเย่ชิงเฉิง เมื่อได้ยินชื่อชานี้ เธอก็เหมือนจะนึกอะไรบางอย่างออก

“ชาตรัสรู้?” เย่ชิงเฉิงทวนคำ พลางจ้องมองแก้วที่เธอเพิ่งดื่มหมดไป ราวกับเห็นภาพในหัวว่าประมุขของนิกายเคยเก็บชานี้ไว้เป็นสมบัติล้ำค่า ถึงขนาดแค่ดมกลิ่นก็ยิ้มแก้มปริแล้ว แต่ตอนนี้เธอกลับดื่มมันจนหมดแก้วในทีเดียว!

เย่ชิงเฉิงตกตะลึง แต่เมื่อเฉินมู่ถามว่า “จะดื่มอีกไหม?” เธอก็รีบปฏิเสธพร้อมส่ายหน้า “ของล้ำค่าขนาดนี้ ให้ข้าดื่มได้ยังไง มันสิ้นเปลืองเกินไปแล้ว!”

เฉินมู่หัวเราะเล็กน้อยก่อนจะพูด “มันก็แค่ชา จะเปลืองอะไรนักหนา?” พร้อมยกชาอีกถ้วยขึ้นดื่มเอง

ทันใดนั้นเฉินมู่กลับไม่รู้สึกถึงพัฒนาการใดๆ ในด้านพลังของตัวเอง จึงถามระบบด้วยความสงสัย

【ตอบ: กระบวนวิชาทั้งหมดของท่านได้บรรลุถึงขั้นสมบูรณ์แบบสูงสุดแล้ว】

เมื่อเข้าใจถึงเหตุผล เฉินมู่ยักไหล่และปล่อยผ่าน ก่อนจะพบว่าตนเองได้เกิดการเข้าใจแจ่มแจ้งในวิชากระบวนใหม่ เป็นกระบวนวิชาขั้นสูงสุดในระดับฟ้าชื่อว่า สายฟ้าทลายโลก และในทันที กระบวนวิชานั้นก็ถูกพัฒนาเป็นขั้นสมบูรณ์แบบสูงสุดด้วยพลังของระบบ!

ในตอนนี้ เย่ชิงเฉิงเองก็ลังเล เธอจ้องมองชาถ้วยใหม่ที่ถูกเติมให้เต็มในแก้ว ก่อนจะคิดว่า “ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ดื่มอีกสักครั้งจะเป็นอะไรไป”

เพียงดื่มลงไปเท่านั้น เธอก็สัมผัสได้ถึงพลังบางอย่างที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างอีกครั้ง

“ท่านเฉินมู่! ข้า…ข้าเข้าใจแจ่มแจ้งอีกแล้ว!”

เฉินมู่หัวเราะเบาๆ “ดูเหมือนว่าข้าจะหยิบชาผิด ชานี้ไม่ใช่แค่ชาตรัสรู้ ธรรมดา แต่เป็นชาตรัสรู็ชั้นเลิศ ซึ่งสามารถช่วยให้บรรลุเข้าใจแจ่มแจ้งได้ทุกครั้งที่ดื่ม ไม่ต้องกังวลไป ข้ามีอีกเยอะ”

ในขณะที่เย่ชิงเฉิงยังคงตกตะลึงอยู่นั้น ที่ประตูคฤหาสน์ เสียงของเฉินเทียนหลินดังขึ้น

“มู่เอ๋อร์! มีข่าวดีใหญ่! พ่อหาคู่หมั้นให้เจ้าแล้ว…”

แต่ยังไม่ทันพูดจบ เฉินเทียนหลินกลับหยุดชะงักทันทีเมื่อกลิ่นหอมของชาตรัสรู้ ลอยมาปะทะจมูก เขาตะลึงจนลืมคำพูด

“นี่มัน…ชาตรัสรู้ อย่างนั้นหรือ?!”