บทที่ 290 แอสการ์ดขอให้ฉันเป็นกษัตริย์ (1) (ฟรี)
"คุณถังต้องการพบเจ้า"
เกรนด์มาสเตอร์ทำตามมารยาทและนำพาเทียนฉี ธอร์ และเฮล่าลงจอดตรงหน้าวัลคีรี่
"ถังคนไหน?"
เมื่อเห็นร่างจริงของเกรนด์มาสเตอร์ลงจอด ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้จะโจมตีเธอ
วัลคีรี่จึงผ่อนคลายการป้องกันลงเล็กน้อย
เมื่อเทียนฉีและคนอื่นๆ เข้ามาใกล้ ม่านตาของวัลคีรี่หดเล็กลง
ร่างของเธอถอยกรูดทันที และคลื่นสังหารรุนแรงปะทุจากร่างของเธอ
กริชในมือของเธอถูกยกขึ้นและชี้ไปที่เฮล่าจากระยะไกล
"เฮล่า?! นี่เป็นท่านจริงๆ เหรอ?"
เธอไม่รู้จักเทียนฉีหรือธอร์
เมื่อครู่ความสนใจของวัลคีรี่ถูกดึงดูดโดยเกรนด์มาสเตอร์และม้าเพกาซัสสีขาว แต่เธอไม่สังเกตเห็นเฮล่าที่จูงม้าอยู่
ในตอนนี้ เพกาซัสเข้ามาใกล้และเห็นใบหน้าของเฮล่าชัดเจน
ใบหน้านี้ปรากฏในฝันร้ายของเธอมาตลอด 2,000 ปี
เมื่อเห็นมันทันทีทันใด ราวกับฝันร้ายกลายเป็นความจริง วัลคีรี่กลับไปยังสนามรบอันโหดร้ายนั้น
เธอจ้องมองเฮล่า ที่กำลังมองเธออยู่เช่นกัน
เฮล่าอยากรู้ว่า คนที่ไม่มีใครรู้จักคนนี้เหมาะจะเป็นกษัตริย์มากกว่าตัวเธอเองได้อย่างไร?
วัลคีรี่ถือกริชและถอยหลังทีละก้าว
เธอเกลียดเฮล่า แต่เธอกลัวเฮล่ามากกว่า
ตลอด 2,000 ปีที่ผ่านมา เฮล่าเป็นฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนในความฝันของเธอ
เทียนฉีก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า "อย่ากังวลไป เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อฆ่าคุณ"
"คุณเป็นใคร?"
เทียนฉีวางตราประจำตำแหน่งเจ้าชายบนหน้าอกและพูดว่า "ผมคือเจ้าชายแห่งแอสการ์ด คุณสามารถเรียกผมว่าเจ้าชายถัง"
"แล้วเขาล่ะ?" วัลคีรี่ใช้สายตาชี้ไปที่ธอร์
"เขาคือกษัตริย์องค์ปัจจุบันของแอสการ์ด ธอร์ ธอร์"
"หือ? แล้วโอดินล่ะ?"
"อายุขัยของเขาหมดลงแล้ว วิญญาณของเขาไปสู่วัลฮาล่าแล้ว"
วัลคีรี่หยุดชะงักและแข็งค้างอยู่กับที่
สำหรับชาวแอสการ์ด โอดินคือสวรรค์และความศรัทธา!
โดยเฉพาะผู้ที่มีชีวิตรอดมาจากยุคโบราณ ได้ประสบช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์ที่สุดของโอดินและเต็มไปด้วยความเคารพบูชาต่อโอดิน
เมื่อได้ยินข่าวกะทันหัน ก็อดรู้สึกเศร้าไม่ได้
หลังจากผ่านไปพักใหญ่ วัลคีรี่หายใจลึกและพูดว่า "ในสงครามระหว่างเทพเจ้าเมื่อ 2,000 ปีก่อน กองทัพวัลคีรี่ของเราได้อุทิศชีวิตให้กับโอดิน ฉันไม่อยากเกี่ยวข้องอะไรกับแอสการ์ดอีกแล้ว"
"ฉันยอมตายดีกว่ายอมรับการเกณฑ์ของพวกคุณ!"
วัลคีรี่คิดว่า แอสการ์ดคงถูกใจพลังการต่อสู้ของเธอและต้องการเกณฑ์เธอกลับไปแอสการ์ด
แม้ว่าเธอจะรู้สึกคลางแคลงใจบางอย่าง
การเกณฑ์เธอเป็นวัลคีรี่ไม่จำเป็นต้องมีกษัตริย์ เจ้าชาย และเทพีแห่งความตายเฮล่ามาด้วย
แต่ในความรีบร้อน เธอคิดไม่ถึงความเป็นไปได้อื่นๆ
เทียนฉียิ้มและพูดว่า "คุณเข้าใจผิดแล้ว พวกเรามาที่นี่เพื่อขอให้คุณกลับไปแอสการ์ดและเป็นกษัตริย์!"
"หะ? คุณพูดว่าอะไรนะ?"
เทียนฉีพูดช้าลงและพูดอย่างจริงจังอีกครั้ง "ในนามของแอสการ์ด พวกเราขอต้อนรับคุณกลับไปเป็นกษัตริย์!"
"….หะ!"
วัลคีรี่ยืนแข็งทื่ออยู่กับที่และสบถออกมาโดยไม่ตั้งใจ
ลืมหุบคาง และสมองเกือบจะหยุดทำงาน
จากนั้น ดูเหมือนจะมีพายุความคิดในหัว และคำถามมากมายพุ่งออกมา
อาจเป็นไปได้ว่าฉันออกจากแอสการ์ดมา 2,000 ปี และตอนนี้เรื่องตลกเกี่ยวกับการจับคนแข็งแกร่งได้กลายเป็น "การเป็นกษัตริย์"?
ไม่ กษัตริย์องค์ปัจจุบัน เจ้าชาย เทพีแห่งความตายผู้เย็นชาจะไม่มีทางพูดล้อเล่นเกี่ยวกับตำแหน่ง "กษัตริย์" แน่นอน
พวกเขาต้องการให้ฉันเป็นกษัตริย์จริงๆ เหรอ?
เป็นไปไม่ได้! ฉันไม่มีทางเชื่อแม้ว่าจะตายก็ตาม
แม้ว่าพลังการต่อสู้ของฉันจะดี แต่ก็ห่างไกลจากการจัดอันดับในแอสการ์ด อย่าว่าแต่จะเทียบกับเฮล่าเลย
นอกจากนี้ เฮล่าจะยอมให้ฉัน คนที่ไม่มีใครรู้จัก สืบทอดบัลลังก์เหรอ?
ตอนนั้น เธอกล้าแข่งขันกับโอดินเพื่อความเป็นกษัตริย์และฆ่าเทพีแห่งความตายในแอสการ์ด
อ้อใช่ นี่ต้องเป็นความฝันแน่ๆ
ฉันดื่มมากเกินไปช่วงนี้ และเฮล่า ฝันร้าย กำลังพยายามแกล้งฉันด้วยวิธีต่างๆ
เอาล่ะ ความฝันนี้ค่อนข้างสมจริงและแปลกใหม่ ไม่รู้ว่าจะยังจำได้มั้ยเมื่อตื่นขึ้นมา
ชั่งมันเถอะ ฉันควรกลับไปนอนและซ่อนตัวให้สบายดีกว่า
เมื่อตื่นจากความฝัน ก็จะเป็นวันใหม่ ดื่มให้น้อยลงดีกว่า...
วัลคีรี่เดินไปที่ยานอวกาศของเธอเหมือนซอมบี้
"เฮ่ๆๆ..." ธอร์รีบหยุดเธอไว้และโบกมือตรงหน้าตาของเธอ "เจ้าจะไปไหน?"
"ฉันจะกลับไปนอน" วัลคีรี่ตอบอย่างเซื่องซึม
เฮล่าเริ่มหมดความอดทนและก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ต้องการปลุกวัลคีรี่
มีเสียง "ป๊อป" ดังขึ้น มือของเฮล่าถูกเทียนฉีคว้าไว้
"เฮล่า นี่คือกษัตริย์องค์อนาคตของแอสการ์ด ถ้าเธอกล้าไม่ให้เกียรติเขา เธออยากรับการลงโทษจากฉันหรอ?"
"ฮึ!" เฮล่าพูดอย่างโกรธเคือง "ดูสิว่าเธอขี้ขลาดแค่ไหนแล้วยังจะมีความสามารถเป็นกษัตริย์?"
"เราคอยดูกันได้"
เฮล่าพูดอย่างโกรธๆ "อย่าหวังว่าข้าจะเชื่อฟังคำสั่งของเธอ"
"เธอไม่ต้องฟัง แต่เธอห้ามก่อปัญหา"
"ฮึ!" เฮล่าไม่มีทางเลือกนอกจากถอยกลับไป
สภาพของวัลคีรี่ถูกย้อนกลับไปในชาติก่อนของเทียนฉี
เหมือนทหารในกองทัพ ที่พเนจรและเสื่อมทรามอยู่ต่างแดนมาหลายปี
ทันใดนั้น บุคคลทรงอิทธิพลเช่นประธานาธิบดีและผู้บัญชาการสูงสุดในปัจจุบันก็ลงมาจากท้องฟ้า
พูดว่า: พวกเราไม่เป็นประธานาธิบดีแล้ว คุณมาเป็นสิ คุณมาเถอะ
ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ใช่ประธานาธิบดีของประเทศเล็กๆ แต่เป็นประธานาธิบดีของมหาอำนาจระดับโลก
อำนาจท่วมท้น และหนึ่งคำพูดเป็นความจริง!
ไม่มีใครจะเชื่อหรอก ที่แย่ไปกว่านั้นคือศัตรูเก่าของเธอ เทพีแห่งความตายผู้เป็นฝันร้าย เฮล่า ก็กำลังจูงม้าเพกาซัส
เห็นได้ชัดว่าเธอมาด้วยเพื่อต้อนรับเธอ
วัลคีรี่จะกล้ายอมรับเรื่องนี้ได้อย่างไร?
แม้แต่การที่คนธรรมดาจะก้าวขึ้นมาประสบความสำเร็จก็ต้องผ่านกระบวนการ
คุณต้องค่อยๆ พัฒนาขึ้นทีละขั้น แสดงให้เห็นและตบหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า จึงจะสามารถไปถึงจุดสูงสุดของชีวิตและเหยียบศัตรูไว้ใต้เท้าได้
แต่ในตอนนี้ โดยไม่มีการเตรียมตัวใดๆ ศัตรูกลับลดตัวลงมาและมาจูงม้าให้
ใครจะกล้าเชื่อ?!
ไม่เพียงแต่วัลคีรี่จะช็อก แม้แต่เกรนด์มาสเตอร์ที่อยู่ข้างๆ ก็งงงันไปด้วย
เขามีชีวิตอยู่มาอย่างน้อยหลายล้านปี มีเรื่องแปลกใหม่อะไรที่เขาไม่เคยเห็น?
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นชายผู้ยิ่งใหญ่ที่ควบคุมมัลติเวิร์สไว้ เชิญคนที่ไม่มีใครรู้จักให้มาเป็นกษัตริย์
ชื่อเสียงยังสูงกว่าชายผู้แข็งแกร่งคนนี้เสียอีก
ท้ายที่สุด คนหนึ่งเป็นกษัตริย์อีกคนเป็นเจ้าชาย และพวกเขาเต็มใจมาต้อนรับ อย่างน้อยก็คงไม่ขัดคำสั่งใช่มั้ย?
คิดถึงตรงนี้ เกรนด์มาสเตอร์มองไปที่วัลคีรี่
กำลังคิดเหมือนกันว่า หญิงผิวดำคนนี้มีคุณสมบัติพิเศษที่เขาไม่รู้หรือเปล่า?
คนที่นายถังยอมมาต้อนรับจะต้องไม่ใช่ผู้ทรงพลังที่ซ่อนตัวอยู่คนอื่นใช่มั้ย? หรือว่าเป็นผู้ถูกเลือกที่มีสถานะพิเศษ?
จากนั้น ความคิดของเกรนด์มาสเตอร์ก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว
เขาย้อนนึกถึงทุกฉากที่ได้พบวัลคีรี่ในช่วงเกือบ 2,000 ปี
ทุกครั้งที่หญิงผิวดำคนนี้มาจับนักรบโคลอสเซียม เขาจ่ายเงินเต็มจำนวนโดยไม่มีการหักใดๆ
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เคยดูถูกเธอหรือมีความขัดแย้งหรือแค้นเคืองใดๆ...
หลังจากยืนยันว่าไม่มีอะไรที่ทำให้เธอขุ่นเคือง เกรนด์มาสเตอร์ก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เกรนด์มาสเตอร์ไม่ได้กลัววัลคีรี่ แต่กลัวเทียนฉี
กลัวว่าหลังจากวัลคีรี่ขึ้นเป็นกษัตริย์แล้ว เธอจะพูดกับเทียนฉีว่า "เจ้าชายถัง เกรนด์มาสเตอร์คนนั้นยังติดหนี้ฉันอยู่ ช่วยทำลายดาวซาคาร์ให้ฉันหน่อย"
ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใครได้ที่นี่
