บทที่ 13 : ซีซีน้อย ร่างกายแกร่งไร้เทียมทาน

หลี่เช่อจับถ้วยสุราอย่างสงบ ลิ้มรสสุราเหลืองเก่าที่อุ่น

กลิ่นสุราฝาดแผ่ซ่านในปาก แต่จิตใจล่องลอยไปยังต้นเต๋าที่ผุดขึ้นบนผืนดินอันกว้างใหญ่

ลูกสาวครบหนึ่งขวบ ต้นเต๋าออกผล

เกิดผลของเต๋า "มังกรและช้างทองคำ"!

นี่เป็นผลของเต๋าลูกที่สองของหลี่เช่อ ลูกแรกคือ "เซียนช่าง" เพิ่มพรสวรรค์ด้านแกะสลักไม้ ทำให้เขามีทุนในการดำรงชีวิตในโลกนี้

อีกทั้งได้เป็นช่างแกะสลักของร้านสกุลซวี่ เข้าอยู่ในลานใหญ่ของร้าน ปกป้องให้ลูกสาวหลี่นวนซีเติบโตอย่างปลอดภัยจนครบหนึ่งขวบ

หลี่เช่อเข้าใจความสำคัญของผลของเต๋าดี

ดังนั้น เขาจึงตั้งตารอผลของเต๋าลูกที่สอง บัดนี้ในที่สุดก็ออกผลแล้ว!

[มังกรและช้างทองคำ (ผลของเต๋า): เลือดเนื้อมังกรและช้าง ร่างแกร่งไม่ทำลาย ร่างกายแกร่งไร้เทียมทาน]

ตรงหน้า คำอธิบายเกี่ยวกับผลของเต๋า "มังกรและช้างทองคำ" พลันทะลักออกมาราวกับคลื่น

ในชั่วพริบตา หลี่เช่อรู้สึกว่าพลังเลือดในร่างเดือดพล่าน ราวกับเลือดเนื้อเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

หากต้องการ กระตุ้นผลของเต๋า ยังสามารถทำให้ร่างกายเปลี่ยนแปลงได้!

อย่างไรก็ตาม ขณะนี้เฒ่าเฉินอยู่ข้างกาย หลี่เช่อจึงไม่คิดลอง ยังไม่ได้ศึกษาความสามารถพิเศษของมังกรและช้างทองคำ

เลือดเนื้อมังกรและช้าง ร่างแกร่งไม่ทำลาย ร่างกายแกร่งไร้เทียมทาน!

หลี่เช่อรู้สึกตื่นเต้น อารมณ์ดียิ่ง ดื่มสุราในถ้วยหมดในอึกเดียว

นี่เป็นผลของเต๋าที่สามารถยกระดับวิทยายุทธ์ของตน!

และเป็นผลของเต๋าที่หลี่เช่อต้องการอย่างเร่งด่วนในตอนนี้!

ผลของเต๋านี้ไม่เพียงยืนยันความจริงของเรื่องลูกสาวหนึ่งขวบหนึ่งผลของเต๋า ยังทำให้หลี่เช่อเข้าใจว่าตนต้องทุ่มเทยิ่งขึ้นเพื่อปกป้องให้ลูกสาวเติบโตอย่างปลอดภัย...

แม้กระทั่ง มองดูลูกสาว... อายุยืนไม่ตาย!

หัวใจหลี่เช่อเต้นเบาๆ หากลูกสาวอายุยืนไม่ตาย หนึ่งขวบหนึ่งผลของเต๋า...

เขาจะไม่ได้ผลของเต๋ามากมาย อนาคตจะเติบโตไปถึงระดับไหนได้?

"โอ้ เจ้าหนูนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ดื่มสุราห้าวขนาดนี้?" เฒ่าเฉินมองอย่างแปลกใจที่หลี่เช่อดื่มสุราในถ้วยหมดในคราวเดียวด้วยอารมณ์พลุ่งพล่าน

หลี่เช่อยิ้ม สายตาอ่อนโยนมองไปที่ซีซีที่กำลังเหยียบรถหัดเดิน "ไม่รู้ตัว หนูน้อยก็ครบขวบแล้ว..."

เฒ่าเฉินได้ยินแล้ว มุมปากยิ้มกว้าง สายตาเอ็นดูกลับไปมองซีซีอีกครั้ง

"ใช่แล้ว ตอนแรกตัวเล็กนิดเดียว ตอนนี้โตขึ้นหน่อยแล้ว"

"ตาแก่อย่างข้าไม่มีลูก ไม่มีหลาน... ซีซีน้อยคนนี้ ถูกชะตากับตาแก่อย่างข้านัก"

เฒ่าเฉินก็ดื่มสุราเหลืองเก่าหมดในอึกเดียวเช่นกัน ใจสบาย ขจัดความมืดมนทั้งหมด

ตั้งแต่นี้ไป ซีซีก็คือหลานสาวแท้ๆ ของเขาเฒ่าเฉิน!

ดูเหมือนเข้าใจความหมายในคำพูดของเฒ่าเฉิน หลี่เช่อจึงรินสุราให้เขาอีกถ้วย ทั้งสองชนถ้วยดื่มจนหมด

ลานฝึกวรยุทธ์

หิมะโปรยปราย

หลายร่างในลานฝึกกำลังฝึกฝนอย่างเร่าร้อน พลังเลือดพลุ่งพล่านเดือดพล่าน กระจายหิมะที่ตกลงมา

หลี่เช่อเปลี่ยนชุดฝึก มาที่ลานฝึก

ไกลออกไป สองร่างเห็นหลี่เช่อ จึงหยุดการเคลื่อนไหว หายใจเป็นไอร้อน

เจ้าซวนรูปร่างสูงโปร่ง ผมดำยาวมัดรวบ ดูคล่องแคล่วที่สุด ยิ้มพูด "อาจารย์เฉิน มาแล้วหรือ?"

"วันนี้ไม่ใช่งานวันเกิดครบขวบของซีซีหรือ?"

อีกคนที่กำลังฝึกคือหวังเจิ้งผิน ก็ยิ้มพูด "ข้ากับเจ้าซวนกำลังจะฝึกเสร็จแล้วไปร่วมงานเลี้ยงพอดี"

"ฮ่าๆๆ ไปกันๆ ซีซีครบขวบ พวกเจ้าที่เป็นลุงเป็นป้าจะขาดของขวัญไม่ได้นะ" หลี่เช่อหัวเราะ

"งานเลี้ยงจัดที่หอชุนเฟิงนอกเมือง หอชุนเฟิงส่งพ่อครัวและคนงานมาดูแลทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ข้าไม่มีอะไรต้องทำ ซีซีก็ถูกเฒ่าเฉินพาไป ดังนั้น ว่างๆ ก็เลยมาฝึก"

หวังเจิ้งผินได้ยินแล้ว เม้มปาก "งานเลี้ยงของหอชุนเฟิงหรือ ดูท่าคืนนี้จะได้ลิ้มรสอาหารดีๆ แล้ว"

คุยกันสองสามประโยค ทั้งสามคนก็ฝึกวรยุทธ์ต่อ

ผู้จัดการสองซวี่เป่ยหูเคยพูดไว้ว่า หากพวกเขาสามคนต้องการถึงขั้นขัดผิวสมบูรณ์ ต้องขยันฝึกฝนสองปีจึงจะทำได้ หากขี้เกียจไปบ้าง อาจต้องใช้เวลานานกว่านั้น

ดังนั้นทั้งสามคนจึงไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย หลี่เช่อแก่กว่าเจ้าซวนและหวังเจิ้งผินมาก ตอนนี้ยี่สิบปีแล้ว แก่กว่าทั้งสองคนสามสี่ปี

หากไม่ขยัน อนาคตอายุมากขึ้น พลังเลือดลดลง วิทยายุทธ์อาจจะยากที่จะก้าวหน้าอีก

ดังนั้นซวี่เป่ยหูเคยพูดว่า วิธีฝึกร่างกายที่สำคัญที่สุดคือความขยัน แข่งกับเวลา

เกือบปีที่ผ่านมา หลี่เช่อฝึกยุทธ์ตอนเช้า แกะสลักไม้ตอนบ่าย ทดลองทำกลไกตอนกลางคืน...

ยุ่งและเต็มเปี่ยม

การฝึกขัดผิวก็ไม่ได้ละเลย ตอนนี้ถึงขั้นขัดผิวเริ่มชำนาญแล้ว

ในด้านความก้าวหน้า แม้แต่กับเจ้าซวนและหวังเจิ้งผินยังดีกว่าเล็กน้อย

แม้ซวี่เป่ยหูจะบอกว่าการฝึกร่างกายไม่เน้นพรสวรรค์ แต่ก็ยังมีความแตกต่างเล็กน้อย

หลี่เช่อมาที่ลานฝึกตอนนี้ แน่นอนว่าเพื่อทดสอบผลของเต๋า "มังกรและช้างทองคำ"

กำลูกดัมเบล พลังเลือดในร่างพลุ่งพล่าน เลือดที่เดือดพล่านจากเนื้อหนังกระแทกกระทั้นผิวหนัง ทำให้ผิวหนังในทันใดเป็นสีแดงก่ำ อุณหภูมิสูงขึ้น คลื่นความร้อนม้วนตลบ!

ในเวลาเดียวกัน

ผลของเต๋า "มังกรและช้างทองคำ" ตามที่เขากระตุ้นพลังเลือด ราวกับถูกกระตุ้นอย่างสมบูรณ์ เริ่มสั่นหึ่งๆ!

ตรงหน้า ทันใดนั้นมีคำอธิบายปรากฏขึ้น

[ผลของเต๋า: มังกรและช้างทองคำ (ระดับ 1, 1%)]

ความยินดีผุดขึ้นในดวงตา มีพลังที่มองไม่เห็นแผ่ไปทั่วร่าง กระแทกผิวหนัง ราวกับในชั่วพริบตาผ่านการกระแทกนับพันนับหมื่นครั้ง เร่งความเร็วในการฝึกขัดผิว!

หลี่เช่อที่เดิมขัดผิวเริ่มชำนาญ รู้สึกว่าพลังในร่างพุ่งสูงขึ้นทันที ผิวหนังแข็งแกร่งยิ่งขึ้น มีแสงสว่างรางๆ วูบไหว อาศัยพลังจากการกระตุ้นผลของเต๋า จากขัดผิวเริ่มชำนาญ... ก้าวขึ้นสู่ขั้นสมบูรณ์ในคราวเดียว!

และต่างจากผลของเต๋า "เซียนช่าง" ความสุกงอมของผลของเต๋ามังกรและช้างทองคำ เพียงแค่เขาขยันฝึกฝนก็พอ!

พูดง่ายๆ คือสามารถบ่มเพาะได้!

หลี่เช่อดีใจยิ่งนัก นึกในใจ แสงรางๆ บนร่างก็หายไปทันที พลังอันแข็งแกร่งก็ถูกเก็บซ่อนหมดสิ้น

ราวกับหายไปจากใต้หล้าอย่างสมบูรณ์

"เก็บและปล่อยได้ตามใจ ผลของเต๋าที่เหมาะกับการซ่อนกำลังจริงๆ!"

พลังเลือดถูกเก็บ ไม่แสดงออกแม้แต่น้อย

"เช่นนี้ ข้าก็ไม่ต้องกังวลว่าจะถูกสงสัยเพราะวรยุทธ์เพิ่มขึ้นเร็วเกินไป รากฐานของข้า... ซวี่เป่ยหูเคยตรวจสอบแล้ว หากเพิ่มขึ้นเร็วเกินไป ย่อมถูกสงสัย อาจถึงขั้นเอาชีวิตไม่รอด"

"ในยุคสมัยวุ่นวายเช่นนี้ สกุลซวี่สามารถนั่งมั่นในเมืองเฟยเหลย์มาสองร้อยปี เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่โหดเหี้ยม..."

"ดังนั้น ต้องระวังคนไว้บ้าง"

หลี่เช่อครุ่นคิดครู่หนึ่ง ค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ

ในลานฝึก เขาฝึกตามขั้นตอนด้วยวิธีขัดผิว ฝึกไปครึ่งวัน

[ผลของเต๋า: มังกรและช้างทองคำ (ระดับ 1, 2%)]

ความสุกงอมของผลของเต๋าเพิ่มขึ้น 1%!

นี่ทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าหลี่เช่อยิ่งเข้มข้น รอจนไม่มีใครสังเกตเห็นเขา เขาก็เปิดประตูอีกครั้ง ปล่อยพลังเลือดที่แฝงอยู่ในผลของเต๋า

ทันใดนั้น พลังเลือดก็แข็งแกร่งขึ้นอีก ถึงขั้นขัดผิวสมบูรณ์ ผิวหนังเป็นประกายทองอ่อนๆ ขมับพองโต พลังอันแข็งแกร่งแล่นไปในหมัดและฝ่ามือ

ลิ้มรสความเพิ่มขึ้น 1% ของความสุกงอม ที่นำมาซึ่งการเพิ่มพลัง... ใบหน้าหลี่เช่อทันทีเต็มไปด้วยความยินดี นั่นก็คือ ตอนนี้เขา... มีคุณสมบัติที่จะบุกเข้าสู่ขั้นเปิดเส้นเอ็นแล้ว!

เริ่มฝึกวิชาพลังภายใน!

นอกจากนี้ ผลของเต๋า "มังกรและช้างทองคำ" ยังมีผลพิเศษในการปลุกพลังมังกรและช้าง น่าเสียดายที่ตอนนี้ในลานฝึกมีคนมากและหลายสายตา หลี่เช่อจึงไม่สะดวกจะกระตุ้น

แต่สามารถจินตนาการได้ว่า การปลุกพลังมังกรและช้าง จะนำมาซึ่งการเพิ่มพลังที่ยิ่งใหญ่กว่าแน่นอน!

เก็บพลังเลือดกลับเข้าสู่ผลของเต๋าอีกครั้ง

หลี่เช่อแหงนหน้า เกล็ดหิมะร่วงหล่นเบาๆ บนแก้มของเขา

มุมปากอดยิ้มไม่ได้

ในด้านพลังส่วนตัว...

ในที่สุดก็มีความหวัง!

หวังว่า... จะมีโอกาสถึงขั้นฆ่าประมุขนิกายหลิงอิ่งให้ตายได้!

(จบบท)