ตอนที่ 25

ตอนที่ 25

หลี่เหิงจัดการวัตถุดิบอย่างรวดเร็ว เร็วกว่าคนอื่นๆ หลายเท่า

คนอื่นใช้เวลา 20 นาที แต่เขาใช้แค่ 5 นาทีก็เสร็จแล้ว

ผู้ชมยังดูไม่ทันไร เขาก็วางมีดลง

จากนั้นก็เริ่มลงมือทำอาหาร

ขั้นตอนการทำอาหารไม่ได้หวือหวา สื่อต่างๆ ก็เลยหันไปถ่ายเชฟคนอื่นๆ

พอเปรียบเทียบกัน ก็เกิดคำวิจารณ์ขึ้น

โดยเฉพาะผู้เข้าแข่งขันหมายเลข 1 โต่วหยุนเฉิง ที่ได้คะแนนสูงสุด ทำไมถึงต่างจากหลี่เหิงราวฟ้ากับเหว

ไม่ใช่แค่ทักษะการใช้มีด แม้แต่เทคนิคการทำอาหาร หรือแม้กระทั่งท่วงท่า ก็ดูไม่เท่ห์เท่าหลี่เหิง

ทันใดนั้น ในสนามก็เริ่มมีเสียงวิจารณ์ โต่วหยุนเฉิงโดนด่าเละ

โต่วหยุนเฉิงเป็นคนที่รักการทำอาหาร อายุแค่ 25 ปี ก็มีฝีมือไม่ธรรมดา

เขาตั้งใจจะคว้าอันดับหนึ่งให้ได้

แต่เขาก็สังเกตเห็นสายตาของผู้ชม เงยหน้าขึ้นมอง แล้วขมวดคิ้ว

เกิดอะไรขึ้น?

สายตาแบบนั้นหมายความว่ายังไง?

โต่วหยุนเฉิงรู้สึกงงๆ

แต่ยังไง การตั้งใจทำอาหารก็สำคัญกว่า

สีหน้าที่งุนงงของเขา ไปเข้าตาคุณโต่ว ที่กำลังดูถ่ายทอดสดอยู่

โต่วกวงเซิง ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน สบถออกมาด้วยความโกรธ 'ไอ้เด็กนี่มันโง่จริงๆ คนเขามองแบบนั้น ด่าขนาดนั้น ยังทำหน้างงอยู่ได้ ส่วนเจ้าหมายเลข 18 นั่น คิดว่าตัวเองเจ๋งมากหรือไง รอแข่งเสร็จก่อนเถอะ จะบอกให้รู้เรื่อง ว่าใครคือตัวเต็ง'

เลขาที่ยืนอยู่ข้างๆ พยักหน้าเห็นด้วย

ในฐานะเลขา เธอย่อมรู้เบื้องลึกเบื้องหลังของการแข่งขันครั้งนี้ นี่คือสิ่งที่คุณโต่ว เตรียมไว้เพื่อหลานชายของตัวเอง

ถึงแม้เธอจะไม่เข้าใจว่า ทำไมคุณชายโต่วหยุนเฉิง ถึงอยากเป็นเชฟ แต่ความรักที่เจ้านายมีต่อหลานชาย ก็ทำให้เธอไม่กล้าถาม

'คุณโต่ว ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ นี่แสดงให้เห็นว่า คุณชายหยุนเฉิง เป็นคนเรียบง่าย ใจดี' เลขาเฟิง เช็ดเหงื่อบนหน้าผาก แต่ก็ยังยิ้มแย้ม

'หึ! เพราะฉันเป็นตาแก่ที่รักหลานหรอกนะ!' คุณโต่ว พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ราวกับแตงโมแตก ทำให้เลขาเข้าใจอะไรขึ้นมาบ้าง

'เอาเถอะ ฉันว่ากระแสในเน็ตมันแปลกๆ เธอไปจ้างพวกลูกสมุน ไปคอมเมนต์เชียร์หน่อย อย่าให้มันมาสงสัยในชัยชนะของหยุนเฉิง' คุณโต่ว สั่ง

เลขาพยักหน้า 'ค่ะ!'

ไม่นาน เลขาเฟิงก็กลับมา

'คุณโต่ว เรียบร้อยแล้วค่ะ' เลขาเฟิงรายงาน

คุณโต่วพยักหน้า 'ดีมาก เธอลงไปดูแลข้างล่างด้วย โดยเฉพาะพวกกรรมการ ไปกำชับพวกนั้นอีกที อย่าให้เกิดข้อผิดพลาด'

'ค่ะ!'

•

ในขณะเดียวกัน...

หลี่เหิงกำลังตั้งใจทำอาหาร

เขาไม่รู้เลยว่า โลกอินเทอร์เน็ตกำลังร้อนระอุ

จริงๆ แล้ว ก็แค่โลกออนไลน์ใน 'มุม' ของการแข่งขัน ศึกเชฟแห่งดาราสมุทร เท่านั้นที่ร้อนระอุ

เพราะนี่เป็นแค่การแข่งขันเล็กๆ ในท้องถิ่น คนดูมีแค่หลักแสน

ถึงแม้จะมีทักษะมีดเทพของหลี่เหิง ช่วยเพิ่มคนดู แต่ก็แค่หลักล้านเท่านั้น

และคนดูก็เป็นคนที่สนใจการแข่งขันนี้

ถ้าไม่ดังออกไป ก็คงไม่มีใครรู้

เดิมที ด้วยแรงสนับสนุนจากแฟนคลับของหลี่เหิง และคนที่มากินแพนเค้กของเขา กระแสสังคมค่อนข้างดี ทุกคนเชียร์หลี่เหิง

ทันใดนั้น ก็เกิดพายุลูกใหญ่พัดกระหน่ำ!

พายุลูกนี้รุนแรงมาก ทำลายกำแพงกระแสที่หลี่เหิงสร้างขึ้นอย่างยากลำบาก จนพังทลาย

ฝ่ายตรงข้ามฉวยโอกาส ใช้คนจำนวนมาก ใช้วิธีการต่างๆ นานา เช่น เปลี่ยนประเด็น พูดเกินจริง โจมตีตัวบุคคล ปล่อยข่าวลือ ใส่ร้ายป้ายสีหลี่เหิงว่า เป็นคนนิสัยไม่ดี จิตใจคับแคบ ชีวิตส่วนตัวเหลวแหลก เน้นแต่ลีลา แต่ไม่มีฝีมือจริง

ในเวลาอันสั้น ก็มีคนจำนวนมากที่ไม่รู้ข้อเท็จจริง หลงเชื่อ

เห็นกระแสตีกลับ แฟนคลับของหลี่เหิงก็เริ่มร้อนใจ

หลายคนเคยกินแพนเค้กและผลไม้ของเขา ย่อมรู้ดีว่าฝีมือของหลี่เหิง ไม่ธรรมดา

พวกเขา รู้ทันทีว่า เจอกับ 'กองทัพน้ำ io' เข้าให้แล้ว

ต้องเผชิญหน้ากับกองทัพน้ำที่โหดเหี้ยม พวกเขารู้สึกว่า สู้ไม่ได้เลย

ฝ่ายตรงข้ามมีเป็นหมื่น แต่พวกเขามีแค่หลักร้อย ไม่มีประโยชน์อะไรเลย

'หึ! กองทัพน้ำเหรอ? ถ้าพวกนั้นจ้างได้ เราก็จ้างได้เหมือนกัน!'

'ใช่! พวกเรามีตั้งเยอะ ถ้ารวมเงินกัน ก็จ้างคนได้เป็นหมื่น'

'อย่าเลย ถ้าเราใช้กองทัพน้ำสู้กัน มีแต่จะเสียหายทั้งสองฝ่าย ใจเย็นๆ ก่อน ฉันว่าผู้จัดงานคงไม่กล้าทำอะไรหรอก'

'ใช่ๆ ฉันก็คิดแบบนั้น ใจเย็นๆ หน่อย'

'เฮ้อ... ฉันโมโหมาก!'

•

พอเกิดความขัดแย้งขึ้น ก็ไม่มีใครฟังใคร

กองทัพแฟนคลับหลักร้อยของหลี่เหิง แตกกระเจิงไปอย่างรวดเร็ว

หลี่เหิงไม่รู้เรื่องนี้เลย

แต่ตอนนี้ เขากำลังดีใจ เพราะเห็นค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ไม่นาน ค่าชื่อเสียงก็เพิ่มขึ้นกว่าหมื่น เขาสามารถซื้อช่องทักษะเพิ่มได้อีกช่องแล้ว

ติ๊ง!

หลี่เหิง ยกอาหารขึ้น

ปลาคาร์พตุ๋น!

นี่เป็นหนึ่งในอาหารจานโปรดของแม่ วันนี้เขาตั้งใจทำเป็นพิเศษ

รสชาติเข้มข้นกว่าเมื่อวาน

แต่เขาก็รู้ว่า วันนี้โอกาสชนะมีน้อย เลยตัดสินใจ ใช้ไม้ตาย

เสียงระฆังดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงพิธีกร

'ผู้เข้าแข่งขันหมายเลข 18 ทำอาหารเสร็จแล้ว เชิญกรรมการ อาจารย์ และผู้ชม ชิมอาหารได้'

เหมือนกับเมื่อวาน มีผู้ชม 4 คน ขึ้นมาชิมอาหาร

ไม่นาน...

กรรมการทั้ง 6 และผู้ชมทั้ง 4 ก็คีบปลาขึ้นมา ใส่เข้าปาก

ผู้ชมในสนาม ต่างจับจ้องไปที่พวกเขา อยากรู้ว่า อาหารที่หลี่เหิงทำ โดยใช้ทักษะมีดเทพแบบนั้น จะมีรสชาติเป็นอย่างไร?

ทันใดนั้น!

เสียงอุทานดังขึ้น

'โอ้โห! สดชื่นมาก!'

'ฉันรู้สึกเหมือนอยู่กลางทะเล กลายเป็นปลาตัวน้อย แหวกว่ายอย่างอิสระ ไม่มีเรื่องให้กังวล'

'ฉันนึกถึงแม่ ที่ชอบกินหัวปลาที่สุดเลย'

'ฮือๆ... ฉันนึกถึงยาย ที่เสียไปแล้ว ทุกครั้งที่ฉันกลับจากโรงเรียน ท่านจะทำปลาคาร์พตุ๋นให้กิน'

'อร่อย! อร่อยมาก!'

'กลิ่นหอมชวนน้ำลายสอ รสชาติกลมกล่อม แถมยังอบอุ่นเหมือนอยู่บ้าน สุดยอด!'

•

ครั้งนี้ หลี่เหิง ใช้คุณสมบัติทางยาของวัตถุดิบต่างๆ ปรุงอาหารจานพิเศษ ที่สามารถส่งผลต่ออารมณ์ของคนกินได้

หลี่เหิง รู้สึกว่า ทักษะการทำอาหารระดับ 5 น่าจะสามารถทำอาหารที่ส่งผลต่ออารมณ์ได้ และอยู่ได้นานกว่านี้

มันฟังดูเหลือเชื่อ แต่ก็สมเหตุสมผล

จริงๆ แล้ว มันไม่ใช่เวทมนตร์ แต่มันคือการผสมผสานวัตถุดิบต่างๆ ที่มีผลต่ออารมณ์ของคน

แต่ต้องเข้าใจคุณสมบัติของวัตถุดิบแต่ละชนิด

เช่น บางอย่าง กระตุ้นอารมณ์ทางเพศ บางอย่าง กระตุ้นความอยากอาหาร

แต่ตอนนี้ เขายังทำได้จำกัด ผลลัพธ์เลยอยู่ได้ไม่นาน

เขาสงสัยว่า อาหารที่ทำด้วยทักษะการทำอาหารระดับ 5 จะทำให้คนเห็นภาพหลอนได้ไหม?

เหมือนในการ์ตูน?

หลี่เหิงไม่รู้

เพราะเขายังห่างไกลจากทักษะการทำอาหารระดับ 5