ตอนที่ 19
ตอนที่19
บนโต๊ะกรรมการ
กรรมการทั้ง6คนต่างพากันส่ายหน้าถอนหายใจ
ทันใดนั้นก็มีคนกระซิบบอกอะไรบางอย่างพวกเขารีบหันไปมองที่เตาหมายเลข18
เมื่อเห็นทักษะการใช้มีดของหลี่เหิงพวกเขาก็ขมวดคิ้ว
c,hด้วยประสบการณ์และความรู้พวกเขาd]y[ไม่เข้าใจทักษะการใช้มีดแบบนี้
มันแปลกมากที่"ความเร็ว"และ"ความเชื่องช้า"ผสานกันอย่างลงตัว
ไม่เคยเห็นมาก่อน
"พวกคุณเคยเห็นวิชามีดแบบนี้ไหม?"หลิวคุนถาม
หวังเจิ้นเจ๋อและกรรมการอีก5คนส่ายหน้า
"เด็กคนนี้เป็นใคร?เรียนวิชามาจาก"เชฟระดับชาติ"หรือไง?"หวังเจิ้นเจ๋อถาม
เชฟระดับชาติ
เป็นตำแหน่งที่เชิดหน้าชูตามอบให้กับสุดยอดเชฟในวงการ
ถ้าฝีมือถึงขั้นสูงสุดก็จะได้รับการยกย่องเป็น"เชฟระดับชาติ"
อาหารที่พวกเขาทำอร่อยเทพกินคำเดียวก็ติดใจไม่มีวันลืม
หวังเจิ้นเจ๋อเคยกินอาหารที่"เชฟระดับชาติ"ทำหลายครั้งรสชาติอร่อยจนยากจะลืมเลือน
เขาเคยถามเชฟระดับชาติว่าฝึกฝนยังไงถึงเก่งขนาดนี้แต่เชฟคนนั้นกลับไม่ยอมบอก
ต่อมาหวังเจิ้นเจ๋อก็เข้าใจว่าการเป็น"เชฟระดับชาติ"ต้องอาศัยพรสวรรค์พรสวรรค์ที่หาได้ยากยิ่ง
พรสวรรค์อย่างเดียวไม่พอต้องอาศัยประสบการณ์ชีวิต"เชฟระดับชาติ"ทำอาหารที่"สะกดใจ"คนกินได้เรียกว่า"เวทมนตร์"ก็ว่าได้ซึ่งเป็นสิ่งที่อธิบายและเลียนแบบได้ยาก
ทักษะการใช้มีดที่แปลกประหลาดของหลี่เหิงทำให้หวังเจิ้นเจ๋อเกิดความคิดที่เหลือเชื่อ
"หรือว่า...เขาจะเป็น"เชฟระดับชาติ"ปลอมตัวมา?"
แต่...เป็นไปไม่ได้!
"เชฟระดับชาติ"ที่ไหนจะอายุแค่ยี่สิบกว่ากัน?
แต่...ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆล่ะ?
หรือว่าเขาร่ำเรียนวิชามาจาก"เชฟระดับชาติ"คนไหน?
พอคิดแบบนี้หวังเจิ้นเจ๋อก็"ติดใจ"กับความคิดนี้
เขามองไปที่กรรมการคนอื่นด้วยแววตาลังเล
ไม่ว่าหลี่เหิงจะเป็น"เชฟระดับชาติ"หรือไม่ก็ไม่ควรทำให้เขาขุ่นเคือง ถ้าเขาทำอาหารอร่อยก็ต้องให้คะแนนสูงๆ
อีกด้านหนึ่ง
ห้องทำงานผู้จัดการโรงแรมซิงไห่
โต่วกวงเซิงกำลังดูการถ่ายทอดสดการแข่งขันผ่านหน้าจอ
ทันใดนั้นเขาก็ขมวดคิ้ว
"เสี่ยวเฟิงไปถามหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น?"เขาชี้นิ้วไปที่หน้าจอ"ฉันจัดงานนี้เพื่อโปรโมทหลานชายแต่ทำไมกล้องถึงไปถ่ายเด็กคนนั้น?ใครเป็นคนสั่ง?ไปบอกให้เปลี่ยนเป้าหมายเดี๋ยวนี้!"
เลขาเฟิงอึ้งไปรีบมองไปที่หน้าจอเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น
"ค่ะคุณโต่ว รอสักครู่นะคะดิฉันจะไปถามให้"
"เร็วๆ!"โต่วกวงเซิงจ้องไปที่หลี่เหิงบนหน้าจอด้วยความโกรธ"เด็กนี่โผล่มาจากไหน?ฉันบอกแล้วไงว่าเชฟดังๆต้องได้ออกกล้องใครอนุญาตให้ถ่าย"ม้ามืด"แบบนี้?"
เขารู้สึกหงุดหงิดมาก
ทุกปีเขาจัดงาน"ราชาเชฟ"และ"เลือก"ราชาเชฟด้วยตัวเองแต่คนนอกไม่รู้ว่า"ราชาเชฟ"ที่เขาเลือกล้วน"ถูกกำหนด"ไว้แล้ว
ปีที่แล้วแผนการก็เป็นไปด้วยดีแต่ปีนี้กลับมีปัญหา
จู่ๆก็มี"ม้ามืด"โผล่มาทำให้เขาตั้งตัวไม่ทัน
โต่วกวงเซิงเคาะนิ้วลงบนโต๊ะใบหน้าที่บึ้งตึงค่อยๆผ่อนคลายลง รอเลขาเฟิงโทรไป ถึงแม้โต่วกวงเซิงจะดูไม่โกรธแต่ในใจคงคุกรุ่นเหมือนภูเขาไฟ
โต่วกวงเซิงรอสักพักจึงถามว่า"เป็นยังไงบ้าง?"
"คุณโต่วคะ ดิฉันถามฝ่ายสื่อแล้วพวกเขาบอกว่าหัวหน้าสั่งมาค่ะ"
"แล้วทำไมหัวหน้าถึงสั่งแบบนั้น?"โต่วกวงเซิงพยายามระงับอารมณ์ถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
เลขาเฟิงพูดเบาๆ"เป็นเพราะผู้เข้าแข่งขันหมายเลข18ค่ะ เขาโชว์ทักษะใช้มีดจนเป็นกระแสสื่อหลายสำนักและช่องทางการของรัฐเลยต้องโฟกัสที่เขา ไม่งั้นยอดวิวจะตก พวกเขาได้ตัดสินใจหลังจากชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียแล้ว"
"อืม"โต่วกวงเซิงครุ่นคิด
เลขาเฟิงยืนรอเจ้านายตัดสินใจ
สักพักโต่วกวงเซิงก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงใจเย็น"เด็กคนนี้มีแวว จัดให้เขาเป็นรองแชมป์ก็แล้วกัน"
"ค่ะคุณโต่ว"เลขาเฟิงรับคำ"ดิฉันจะไปบอกกรรมการเดี๋ยวนี้เลยค่ะ"
"อืม ไปเถอะ"
หลังจากเลขาเฟิงออกไปโต่วกวงเซิงก็ขมวดคิ้วแน่นขึ้น
"หวังว่าแกจะ"รู้จักที่ต่ำที่สูง"อย่า"ซ่า"ให้มากนัก"โต่วกวงเซิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเคาะนิ้วลงบนโต๊ะเสียงดัง"ปัง!"
ศูนย์ประชุมและนิทรรศการ
สนามแข่งขัน
เตาหมายเลข18
หลี่เหิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เขามอง"บะหมี่ไข่น้ำซุปปลา"10ชามที่"เสร็จสมบูรณ์"เงยหน้าขึ้น
พอเงยหน้าเขาก็สะดุ้ง
ผู้คนมากมายกำลังมองมาที่เขาด้วยสายตาที่หลากหลายมีทั้งสงสัยใคร่รู้ชื่นชมและดูถูก
ถึงแม้จะไม่รู้ว่าทำไมคนถึงมองเขาเยอะขนาดนี้แต่หลี่เหิงก็ไม่ได้ตื่นตระหนก เขายกมือขึ้นกดปุ่มบนโต๊ะ
"ติ๊ง!"
เสียงกริ่งดังขึ้นพร้อมกับเสียงของพิธีกร
"ขอแสดงความยินดีผู้เข้าแข่งขันหมายเลข18ทำอาหารเสร็จแล้ว เชิญพนักงานนำอาหารไปให้กรรมการและผู้ชม"
พนักงานสาวสวย5คนเดินเข้ามาหาหลี่เหิง หลี่เหิงพยักหน้าพวกเธอก็ยกบะหมี่คนละ2ชามเดินออกไป
3คนไปที่โต๊ะกรรมการอีก2คนไปที่"โซนผู้ชม"
นอกจากกรรมการแล้วยังมีผู้ชมอีก4คนที่ได้รับเลือกให้ชิมและให้คะแนน
ตอนนี้ทุกสายตาจับจ้องไปที่บะหมี่บนถาด ทั้งกรรมการและผู้ชมต่างก็อยากรู้ว่ารสชาติจะเป็นยังไง
หลี่เหิงเริ่มรู้สึกประหม่า
เขามั่นใจว่าอาหารที่เขาทำด้วยทักษะระดับ4ต้องอร่อยอยู่แล้วแต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขามาแข่งขันก็เลยอดตื่นเต้นไม่ได้
บนโต๊ะกรรมการ
กรรมการทั้ง6คนรับโทรศัพท์จากเลขาเฟิงแล้วพวกเขาเตรียมใจไว้แล้วว่าถ้าอาหารของหลี่เหิงไม่อร่อยก็จะให้"ตก"
แต่พอพวกเขาคีบบะหมี่เข้าปากก็ต้องตะลึง
ตอนนี้มีการถ่ายทอดสดไปยังแพลตฟอร์มต่างๆมีคนดูเป็นหมื่นทุกคนต่าง"ลุ้น"ไปกับ"ปฏิกิริยา"ของกรรมการ
อร่อยไหม?
ก่อนที่กรรมการจะพูดอะไรผู้ชม4คนที่ได้ชิมก็อุทานขึ้นพร้อมกัน
"อร่อยมาก!ไม่เคยกินบะหมี่ที่ไหนอร่อยเท่านี้มาก่อน!"
"รสชาติ"อูมามิ"เต็มปาก กัดคำเดียวก็"ฟิน"เหมือนได้กลายเป็นปลาแหวกว่ายอยู่ในทะเล"
"อร่อย!อร่อยจนอยากลงไปว่ายน้ามมมม ""
"โอ้พระเจ้า!อร่อยมาก!อร่อยจนจะร้องไห้เลย!"
