บทที่ 65 : สร้างคอนเนคชั่นอีกครั้ง!
บทที่ 65 : สร้างคอนเนคชั่นอีกครั้ง!
“ว่าไงนะ เธอเป็นเเพทย์อสูร?” โจวซงคิดว่าตัวเองหูฝาดไป
เมื่อเห็นเช่นนี้ เซียวซิงหยูก็ล้วงกระเป๋าเเล้วหยิบนามบัตรออกมาส่งให้อีกฝ่าย
โจวซงรับนามบัตรมาดู แล้วมองเซียวซิงหยูด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป
“เธอเป็นเเพทย์พิเศษของกิลด์นภา?”
“บนนามบัตรมีตราประทับเฉพาะของกิลด์ครับ ไม่มีทางเป็นของปลอม”
กิลด์นภาเป็นกิลด์อันดับสองของเมืองหลงอิ๋น เเละยังถือเป็นกิลด์ระดับท็อป 50 ของประเทศมังกร
เเพทย์พิเศษของกิลด์ระดับนี้ต้องเป็นเเพทย์อสูรที่มีฝีมือทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น
“น้องชาย ฉันรู้ว่าตราประทับของกิลด์ไม่มีทางเป็นของปลอมหรอก แต่ว่าอายุของเธอนี่...”
“ท่านเจ้าเมืองโจว เมื่อกี้ท่านบอกเองว่า วีรบุรุษมักเกิดในหมู่คนหนุ่มสาว ไม่ใช่เหรอครับ?” คำถามของเซียวซิงหยูทำให้โจวซงได้เเต่ยิ้มแห้งๆ
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง โจวซงก็กลับมาเข้าประเด็นเดิม
“ในเมื่อน้องชายเป็นเเพทย์อสูรมืออาชีพ งั้นช่วยดูอาการให้อสูรของฉันหน่อยสิ”
เซียวซิงหยูเดินไปที่จักรพรรดิแรดยักษ์สงคราม ด้วยพลังของดวงตาเทพอสูร เขาสามารถมองเห็นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆได้อย่างชัดเจน
จากนั้น เขาก็ดึงแมลงตัวเล็กๆขนาดเท่าเม็ดข้าวออกมาจากขนของมัน…แมลงตัวนี้มีสีน้ำตาลอมเหลือง มีฟันเลื่อยที่แหลมคมรอบปาก
“ท่านเจ้าเมืองโจว ท่านประจำการอยู่ชายแดนตะวันตกมานาน ท่านน่าจะเคยเห็นแมลงชนิดนี้ใช่ไหมครับ?”
“แมลงทรายอาถรรพ์”
“ใช่ครับ มันคือแมลงทรายอาถรรพ์”
จากนั้น เซียวซิงหยูก็เริ่มอธิบายให้โจวซงฟังเพิ่มเติม
“แมลงทรายอาถรรพ์เป็นอสูรแมลงสายเลือดระดับต่ำ ที่ไม่มีคุณสมบัติพิเศษและไม่มีพลังต่อสู้”
“เนื่องจากลักษณะเฉพาะของมัน แมลงทรายอาถรรพ์จึงมักจะปรากฏในทะเลทรายที่แห้งแล้ง…เมืองหวางเยียนเชิงที่ท่านประจำการอยู่ ก็ตั้งอยู่ในทะเลทรายเช่นกัน”
โจวซงหรี่ตาลง “เธอเคยไปหวางเยียนเชิง?”
“ผมไม่เคยไปครับ”
“แล้วทำไมถึงรู้ล่ะ?”
“เพราะโรคอสูรที่เกิดจากแมลงทรายอาถรรพ์ เป็นโรคที่ผมรู้จักครับ”
เซียวซิงหยูพูดต่อ ขณะที่โจวซงมองเขาด้วยความสงสัย
“แมลงทรายอาถรรพ์ชอบอาศัยอยู่ใต้ขนของอสูรขนาดใหญ่ มันไม่มีพิษ ไม่ทำให้ถึงตาย แต่มันสามารถวางไข่ได้เยอะเเละบ่อยครั้งมาก”
“เมื่อพวกมันออกมาจากไข่ พวกมันจะดูดกินไขมันและเลือดใต้ผิวหนังของอสูร…ปล่อยนานๆไป อสูรก็จะเป็นโรคผิวหนังอย่างรุนแรง มีอาการคันอย่างรุนแรงจนทำให้หงุดหงิดง่าย, รวมทั้งจะมีอาการเส้นประสาทอ่อนแอ เบื่ออาหาร และนอนไม่หลับ”
ถึงแม้โจวซงจะไม่ได้พูดอะไร แต่สีหน้าของเขาแสดงให้เห็นว่าเซียวซิงหยูพูดถูกทุกอย่าง
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง โจวซงก็ถามเข้าประเด็นอีกครั้ง
“น้องชาย เธอมีวิธีรักษาไหม?”
“ถ้ามีเวลา...ผมสามารถรักษาได้ครับ” เซียวซิงหยูพยักหน้าอย่างมั่นใจ
“งั้นไปกับฉันเถอะ...เเพทย์เซียว” โจวซงมองนามบัตรอีกครั้ง แล้วเปลี่ยนสรรพนามที่ใช้เรียกเซียวซิงหยู เป็นคำว่า “เเพทย์เซียว” เเทน
สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าโจวซงยอมรับในตัวเซียวซิงหยูแล้ว
…..
ยี่สิบนาทีต่อมา
ณ คฤหาสน์ตระกูลโจว
วีรบุรุษอย่างโจวซงที่อุทิศตนเพื่อประเทศชาติและประจำการอยู่ชายแดนมาหลายสิบปี ย่อมมีคฤหาสน์หรูหรามาก
คฤหาสน์ของเขานั้นกว้างขวางราวกับสวนหลวง นอกจากบ้านหลังใหญ่ที่เขาอาศัยอยู่แล้ว ยังมีห้องบันเทิง ห้องพักฟื้น และพื้นที่อเนกประสงค์อื่นๆอีกมากมาย
ณ เวลานี้…เซียวซิงหยูถูกพาไปยังห้องพักฟื้นของเหล่าอสูร
“เเพทย์เซียว บอกตรงๆเลยนะ แมลงทรายอาถรรพ์นี่สร้างความเดือดร้อนให้กับเหล่าปรมาจารย์อสูรในหวางเยียนเชิงอย่างมาก”
“อย่างจักรพรรดิแรดยักษ์สงครามของฉัน พอฝนตกก็จะมีผื่นแดงขึ้นทั้งตัว หลังจากนั้นก็จะคันจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ ประสิทธิภาพในการต่อสู้ก็แย่ลงเรื่อยๆ”
นี่คือสิ่งที่น่ารังเกียจของแมลงทรายอาถรรพ์ มันไม่ทำให้ถึงตาย แต่จะทรมานอสูรตัวอื่นๆไปเรื่อยๆจนทำให้เกิดปัญหาทางจิตใจ และทำให้ประสิทธิภาพในการต่อสู้ลดลง
“หลายปีมานี้ ฉันจ้างเเพทย์อสูรชื่อดังมามากมาย แต่ก็ไม่มีใครสามารถกำจัดแมลงทรายอาถรรพ์บนตัวของจักรพรรดิแรดยักษ์สงครามได้เลย”
“นอกจากนี้ ในหวางเยียนเชิงยังมีปรมาจารย์อสูรประจำการอยู่เป็นพันคน...อสูรของพวกเขาก็ล้วนแต่ถูกแมลงทรายอาถรรพ์รบกวนเหมือนกัน”
เมื่อได้ยินเช่นนี้, เซียวซิงหยูก็พูดอย่างมั่นใจ
“ท่านเจ้าเมืองโจว ไม่ต้องกังวลครับ, มีผมอยู่ ผมจะกำจัดแมลงทรายอาถรรพ์บนตัวของจักรพรรดิแรดยักษ์สงครามให้ได้”
“ฝากด้วยนะ เเพทย์เซียว”
โจวซงเลือกที่จะเชื่อใจเด็กหนุ่มคนนี้อย่างมาก, เเละนั่นก็เพราะการที่เซียวซิงหยูสามารถวิเคราะห์อาการของจักรพรรดิแรดยักษ์สงครามได้ในเวลาอันสั้น แสดงว่าเขาไม่ใช่เเพทย์อสูรธรรมดาๆ
“ท่านเจ้าเมืองโจว ผมต้องการสมุนไพรบางอย่างครับ”
“บอกมาได้เลย ที่บ้านฉันมีสมุนไพรทุกชนิด”
ตระกูลใหญ่ๆอย่างตระกูลโจวมักจะมีคลังสมุนไพรส่วนตัวที่ไม่ต่างจากร้านขายยาข้างนอก
เซียวซิงหยูเดินไปที่ตู้ยา แล้วเริ่มหยิบสมุนไพรมาผสม พลางพึมพำ
“กลีบดอกหลินหยิน 15 กรัม หญ้าเทียนจู๋ 20 กรัม เห็ดฟูหลิง 25 กรัม...”
หลังจากผสมยาพื้นฐานแล้ว เซียวซิงหยูก็หยิบขวดเล็กๆออกมาจากกระเป๋า
ข้างในนั้นบรรจุน้ำยาสูตรลับเฉพาะที่เขาปรุงขึ้นเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เขาเทสมุนไพรทั้งหมดและน้ำยาสูตรลับลงในหม้อดิน แล้วเคี่ยวเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงจนในที่สุดเขาก็ได้น้ำยาสีม่วงเข้มข้นประมาณ 50 มิลลิลิตร
“ท่านเจ้าเมืองโจว นี่คือน้ำยาที่ใช้รักษาแมลงทรายอาถรรพ์โดยเฉพาะ…มันชื่อว่ายาวิญญาณม่วงบริสุทธิ์ ให้จักรพรรดิแรดยักษ์สงครามดื่มได้เลยครับ”
“ยานี้ มีผลข้างเคียงอะไรไหม?” โจวซงถามด้วยความระมัดระวัง
“ว่ากันว่ายาทุกชนิดล้วนมีพิษ แต่ยาวิญญาณม่วงบริสุทธิ์ที่ผมปรุงขึ้นนั้นปลอดภัย อสูรสามารถดื่มได้โดยไม่มีผลข้างเคียงครับ”
มีคำกล่าวว่า ถ้าไม่เชื่อใจก็อย่าใช้งาน…เเต่ถ้าเชื่อใจแล้วก็ไม่ต้องคิดมากอะไร
ในเมื่อโจวซงเลือกที่จะเชื่อใจเซียวซิงหยูตั้งเเต่เเรกแล้ว ดังนั้น เขาก็จะเชื่อใจให้ถึงที่สุด
“ดื่มซะ”
โจวซงลูบขนของจักรพรรดิแรดยักษ์สงคราม แล้วเทยาวิญญาณม่วงบริสุทธิ์ใส่ปากของมัน
อึกๆๆๆๆ~~~~
หลังจากดื่มแล้ว...นาทีแรก ดวงตาแดงก่ำของจักรพรรดิแรดยักษ์สงครามก็กลับมาชุ่มชื้น
นาทีที่สอง ขนที่แห้งกร้านของมันเริ่มกลับมาเงางาม
นาทีที่สาม มันเริ่มนอนลงอย่างสงบและหลับไป
“มันไม่ได้นอนหลับสนิทแบบนี้มานานมากแล้ว” โจวซงรู้สึกประทับใจกับฉากนี้มาก
ขณะที่จักรพรรดิแรดยักษ์สงครามกำลังหลับอยู่นั้น แมลงทรายอาถรรพ์และไข่ของมันก็ร่วงหล่นจากขนของจักรพรรดิเเรดยักษ์สงครามออกมาเป็นจำนวนมาก
เรียกว่าเป็นยาที่ออกฤทธิ์แล้วเห็นผลทันที!
ไม่ถึงห้านาที แมลงทรายอาถรรพ์ตัวสุดท้ายบนร่างกายของจักรพรรดิแรดยักษ์สงครามก็ร่วงลงพื้น เเละกลายเป็นกองเลือด
“ยานี่มันวิเศษจริงๆ!” โจวซงปรบมือชมเชย
“เเพทย์เซียว ต่อไป...”
“ผมรู้ว่าท่านเจ้าเมืองโจวกังวลเรื่องอะไร”
“เเต่วางใจเถอะครับ แมลงทรายอาถรรพ์และไข่ของมันบนตัวจักรพรรดิแรดยักษ์สงครามถูกกำจัดหมดแล้ว เเถมสรรพคุณของยาวิญญาณม่วงบริสุทธิ์จะคงอยู่ในร่างกายอสูรของท่านไปตลอด”
“ผิวหนังของเเรดสงครามจะมีกลิ่นเฉพาะตัว กลิ่นนี้ไม่ฉุน ไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์…แต่กลิ่นนี้จะทำให้แมลงทรายอาถรรพ์ไม่กล้าเข้าใกล้หรือมาอาศัยอยู่บนตัวเเรดสงครามอีก”
“เเละนั่นหมายความว่า พอท่านกลับไปหวางเยียนเชิง…จักรพรรดิแรดยักษ์สงครามก็จะไม่ถูกแมลงทรายอาถรรพ์รบกวนอีกต่อไป”
เซียวซิงหยูไม่ทำอะไรครึ่งๆกลางๆ, ถ้าเขาลงมือรักษาแล้ว เขาจะต้องรักษาให้หายขาดเท่านั้น!
“เซียวซิงหยู เธอเป็นเเพทย์ที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!” โจวซงตื่นเต้นมาก
ตอนนี้ เซียวซิงหยูได้ช่วยเหลือสัตว์อสูรตัวสำคัญของเขา…ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกเป็นหนี้บุญคุณอีกฝ่ายอย่างมาก
ณ เวลานี้…เซียวซิงหยูสามารถสร้างคอนเนคชั่นกับคนใหญ่คนโตได้อีกคน โดยที่ไม่ต้องพยายามอะไรมากเลย
………………..
