บทที่ 527 เอื้อมคว้าไม่ถึง
"ย่า ขอหนูผ่านไปเถอะนะ คุณย่า..." 'ย่า' แยกเขี้ยวยิ้ม เปิดทางให้ 'เธอ' ร่างพองขึ้น ค่อยๆ สูงใหญ่ขึ้น ผมขาวโพลนทั้งศีรษะยาวออก สย่าไหล่ปกคลุมบ่า ในความมืด มองเห็น 'ย่า' เหมือนหมีที่สวมร่างมนุษย์ ยวี่ยวี่เดินผ่านทางเดินข้างปลายเตียงภายใต้สายตาของ 'ย่า' ประตูห้องนอนอยู่สองสามก้าวข้างหน้า แต่ทุกก้าวที่...
