บทที่ 50 จารึกไว้ในความทรงจำของผู้รอดชีวิตทุกคน!

"หัวหน้าครับ แล้วผู้วิวัฒนาการล่ะครับ จะได้รับพลังจากผลึกสมองได้ไหม?"

ซูยี่ยิ้มเบาๆ โยนผลึกสมองให้ชินลี่หนึ่งก้อน

"ลองเองสิ แล้วจะรู้"

ตัวซูยี่เองไม่ใช่ผู้วิวัฒนาการ จึงไม่มีทางตอบคำถามนี้ได้

ให้เขาลองเองเป็นวิธีที่ดีที่สุด

ชินลี่สูดหายใจลึก ส่งโทรศัพท์ให้ซูยี่เก็บไว้ให้ แล้วใส่ผลึกสมองเข้าปากกัดแตก

กระแสความร้อนพุ่งกระจายไปทั่วร่างในทันที

เขารู้สึกว่าเซลล์ในร่างกายกำลังฉีกขาด แล้วก็เพิ่มจำนวน แข็งแกร่งขึ้น

เขาไม่ได้ล้มลงดิ้นไปมา แต่ยืนอยู่ตรงนั้น ทนรับความเจ็บปวดของร่างกายอย่างเงียบๆ

ทางด้านนี้ หลิงซวงทั้งสามคนกินอิ่มแล้ว ฟื้นฟูกำลังแล้ว

"รู้สึกมหัศจรรย์จัง ฉันรู้สึกว่าตัวเองเต็มไปด้วยพลัง มันไม่น่าเชื่อมากๆ" เย่จือมองกำปั้นตัวเอง เธอรู้สึกว่าตอนนี้สามารถชกวัวตายได้

"ไม่เพียงเท่านั้น ฉันยังมีเกราะป้องกันด้วย" พอหลิงซวงออกแรง ผิวหนังก็ถูกปกคลุมด้วยเกล็ดสีดำ

"นี่คือความสามารถของหนูกลายพันธุ์ พวกคุณน่าจะมีเหมือนกัน" พูดพลาง หลิงเยว่มองพี่ชายและพี่สะใภ้

แน่นอน บนร่างของหลิงชุนก็ปรากฏเกล็ดสีดำ ตามด้วยเย่จือที่มีเกล็ดปรากฏเช่นกัน แม้ว่าจะดูไม่สวย แต่หลิงซวงกลับรู้สึกอุ่นใจมาก

เกล็ดของหนูกลายพันธุ์นี้สามารถป้องกันกระสุนได้ด้วยซ้ำ เห็นได้ชัดว่าพลังป้องกันแข็งแกร่งแค่ไหน

"ไม่รู้ว่าจะใช้ได้นานแค่ไหน ดูแล้วหนูกลายพันธุ์ใช้ได้ไม่นาน" หลิงซวงลูบเกล็ดบนตัว ยังอิจฉาเกราะที่ซูยี่และหลิงเยว่สวมใส่อยู่

แค่ดูก็รู้ว่าสวยกว่ามาก ไม่เหมือนของตัวเองที่ดูน่าเกลียด

"ฉันจับเวลาให้พวกคุณแล้ว" ว่าแล้วซูยี่ก็หยิบดาบถังที่เคยใช้ส่งให้หลิงซวง

ส่วนอีกสองเล่มให้หลิงชุนกับเย่จือ

ทั้งสามคนต่างมีอาวุธ เมื่อรวมกับความสามารถของพวกเขาแล้ว ถือว่ามีพลังการต่อสู้ระดับสูงสุดในที่หลบภัยนี้แล้ว

พวกเขาถือดาบโลหะผสมขั้นสูง เริ่มฝึกอยู่ข้างๆ

พวกเขาล้วนไม่เคยเรียนการใช้ดาบมาก่อน การฟันจึงดูแข็งๆ เป็นธรรมดา

หลิงเยว่ก็เช่นกัน พวกเขาไม่มีทางเหมือนซูยี่ที่สามารถได้รับวิชาการต่อสู้ต่างๆ ผ่านการเช็คอิน

ตอนนี้ ซูยี่เองก็ยังไม่ได้ชำนาญการใช้ดาบ

ที่ใกล้เคียงที่สุดก็คือวิชาฟันดาบ

แต่การฟันดาบกับการใช้ดาบเป็นคนละเรื่องกัน สอนพวกเขาก็ไม่มีประโยชน์

เว้นแต่ว่าซูยี่จะพบสถานที่ที่สอนการใช้ดาบ แล้วไปเช็คอินเพื่อรับวิชา จากนั้นค่อยถ่ายทอดให้พวกเขา

"ได้เวลาแล้ว เกราะเกล็ดของพวกคุณใช้ได้ 12 นาที ก็ถือว่าไม่เลวเลย ตอนนี้รู้สึกยังไงบ้าง?" ซูยี่พูดพลางมองทั้งสามคน

"รู้สึกหิวนิดหน่อย ความสามารถนี้ใช้พลังงานค่อนข้างมาก" หลิงซวงแสดงความรู้สึกเป็นคนแรก

"ความสามารถของพวกคุณดีกว่าของฉันตั้งเยอะ ฉันกินผลึกสมองแมวกลายพันธุ์ ได้แค่เพิ่มความเร็ว พละกำลัง และความคล่องตัวเท่านั้น" หลิงเยว่รู้สึกอิจฉา การมีเกราะเกล็ดถือเป็นเรื่องดี

"น่าจะเป็นแบบนั้น เห็นตอนคุณต่อสู้คล่องแคล่วเหมือนแมว แถมคุณก็มีเกราะที่สวยด้วย ดูเหมือนพลังป้องกันก็ไม่น้อยนะ" หลิงซวงเดินไปข้างๆ หลิงเยว่ ลูบเกราะบนตัวหลิงเยว่

พูดอีกอย่างก็คือ เธอยอมได้รับความสามารถและเกราะแบบหลิงเยว่มากกว่า

เธอคิดว่า หลิงเยว่คงพูดแบบนั้นเพื่อปลอบใจเธอแน่ๆ

"พวกคุณไปพักก่อนดีกว่า เมื่อคืนคุณทั้งสองคงไม่ได้พักเท่าไหร่ใช่ไหม?"

"ทางนี้มีพวกเราคอยดูชินลี่อยู่" หลิงซวงชวน

เพราะเมื่อวานซูยี่ต่อสู้มาทั้งวัน เมื่อคืนก็คงเกิดเรื่องอีกไม่น้อย

"ไม่เป็นไร ไม่เหนื่อย สภาพของพวกเราดีอยู่" ซูยี่ปฏิเสธข้อเสนอของหลิงซวง

ผ่านไปครึ่งชั่วโมงกว่า ชินลี่ก็ลุกขึ้นยืน

"มหัศจรรย์จริงๆ ผมรู้สึกว่าพลังของตัวเองเพิ่มขึ้นไม่น้อย และได้ความสามารถเกราะเกล็ดด้วย" ชินลี่พูดอย่างตื่นเต้น เพราะเขาเป็นผู้วิวัฒนาการ ไม่คิดว่าจะสามารถได้รับความสามารถของสัตว์กลายพันธุ์แบบนี้

แค่ไม่รู้ว่าจะได้รับความสามารถของสัตว์กลายพันธุ์ได้แค่อย่างเดียวหรือเปล่า

หลังจากรู้ถึงความมหัศจรรย์ของผลึกสมองแล้ว ถ้ามีโอกาส เขาจะต้องลองผลึกสมองของสัตว์กลายพันธุ์ชนิดอื่น ดูว่าจะได้ความสามารถอื่นๆ หรือไม่

ในโลกที่เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาด ไม่มีใครจะรังเกียจว่ามีความสามารถมากเกินไป ยิ่งมากยิ่งดี

"ร่างกายคุณดูเล็กลงนิดหน่อย ดูกระชับขึ้น บางทีการตอบสนองและความเร็วอาจเพิ่มขึ้น ทำให้การต่อสู้โดยรวมดีขึ้น" ซูยี่มองชินลี่ รู้สึกว่าเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ ร่างกายที่เล็กลงเห็นได้ชัด

"เดี๋ยวผมลองดู" ชินลี่ยิ้มอย่างดีใจ แล้วรับหม้อแรงดันที่ซูยี่ส่งมาให้ คว้าเนื้อชิ้นหนึ่งกินทันที

ผ่านไปสักพัก พวกเขาก็ขึ้นไปข้างบน

ซูยี่เก็บของเรียบร้อยแล้วก็ตามขึ้นไปบนพื้นดิน

ชินลี่พาซูยี่และหลิงเยว่ไปที่รถสื่อสารดาวเทียม ตอนนี้พวกเขามีแค่คันเดียว

"ติดต่อกองทัพ"

ทหารสื่อสารในรถรีบโทรวิดีโอผ่านดาวเทียมทันที แล้วภาพของผู้บังคับบัญชาระดับสูงของกองทัพก็ปรากฏขึ้น

"รายงานท่านนายพลลู่ กองทัพยุคหลังวันสิ้นโลกของเรามีข้อมูลสำคัญที่ต้องรายงาน" ชินลี่ทำความเคารพ

"บันทึก" ผู้บังคับบัญชาฝ่ายนั้นทำความเคารพตอบ แล้วสั่งให้คนเตรียมบันทึก

"กองทัพยุคหลังวันสิ้นโลกของเราเปลี่ยนชื่อเป็นกองทัพเจ็ดสังหาร หลิงเยว่คือแม่ทัพคนใหม่ของเรา และซูยี่ก็เป็นแม่ทัพของเราเช่นกัน"

"แม่ทัพทั้งสองของเราค้นพบว่าในสมองของสัตว์กลายพันธุ์จะมีผลึกอยู่หนึ่งก้อน เมื่อกินเข้าไปจะได้รับความสามารถของสัตว์กลายพันธุ์ กลายเป็นผู้มีพลังพิเศษ ปัจจุบันผลึกสมองที่เรามีอยู่มีจำกัด ชั่วคราวพบว่าหนึ่งคนจะได้รับความสามารถของสัตว์กลายพันธุ์ได้เพียงชนิดเดียว"

"นอกจากนี้ ผู้วิวัฒนาการก็สามารถใช้ผลึกสมองรับความสามารถได้"

"ผมได้บันทึกกระบวนการไว้แล้ว หลังจากใช้ผลึกสมอง จะอ่อนแรงมาก ต้องกินเนื้อสัตว์กลายพันธุ์หรือผลึกสมองใหม่เพื่อเติมพลังงาน ตอนนี้จะส่งวิดีโอไปให้ รองแม่ทัพกองทัพเจ็ดสังหาร ชินลี่ รายงานเสร็จสิ้น!"

เมื่อฟังคำพูดของชินลี่จบ ผู้บังคับบัญชาฝ่ายนั้นถึงกับตะลึง

"ดี ดี ดีมาก ขอบคุณแม่ทัพหลิงที่ให้ข้อมูลสำคัญยิ่ง ข้อมูลนี้มีคุณค่าสูงมากสำหรับมนุษยชาติทั้งหมด ผมขอเป็นตัวแทนกองทัพและผู้รอดชีวิตทั้งหมดในเมืองหลวงแสดงความขอบคุณ ชื่อของพวกคุณจะถูกจารึกไว้ในความทรงจำของผู้รอดชีวิตทุกคน!"

พูดพลาง อีกฝ่ายก็ทำความเคารพให้ซูยี่และหลิงเยว่

"ผมจะประกาศข่าวสำคัญนี้ออกไปเดี๋ยวนี้ อาจจะติดต่อพวกคุณอีกครั้งในภายหลัง"

พูดจบ อีกฝ่ายก็รีบตัดการติดต่อ

เพราะข่าวนี้สำคัญเกินไป อาจจะเปลี่ยนชะตากรรมของมนุษยชาติได้ เขาจึงคิดว่าไม่ควรรอแม้แต่วินาทีเดียว

หลังจากนั้นหนึ่งนาที โทรศัพท์ของซูยี่และหลิงเยว่ก็สั่น

นอกจากกองทัพจะติดต่อกองทัพอิสระที่อื่นๆ แล้ว ยังใช้ระบบสื่อสารส่งข่าวที่ซูยี่และหลิงเยว่ให้ไปยังโทรศัพท์ทุกเครื่อง

และยังบอกด้วยว่าข่าวนี้มาจากซูยี่และหลิงเยว่แห่งกองทัพเจ็ดสังหาร พวกเขาคือวีรบุรุษของมนุษยชาติ

(จบบท)