บทที่ 46 เกราะที่งดงามเหนือธรรมชาติ!

หลิงเยว่พยักหน้า พยุงซูยี่มาที่ขอบโลงหิน

จากนั้น หลิงเยว่ก็ผลักฝาโลงออก

ส่องไฟฉายดู ข้างในมีมัมมี่นอนอยู่ สวมชุดเกราะประณีตงดงาม

"ถอดชุดเกราะนี้ออกมา น่าจะมีพลังป้องกันดีทีเดียว" ซูยี่บอกให้หลิงเยว่ลงมือ

"ท่านแม่ทัพ ขออภัยด้วย" หลิงเยว่พูดแล้วปีนเข้าไปในโลง

ใช้เวลาสักพัก หลิงเยว่ก็ถอดชุดเกราะออกมาได้

"เกราะนี้เบามาก และนุ่มด้วย ไม่รู้ว่าทำจากวัสดุอะไร รูปแบบก็ไม่เหมือนเกราะโบราณเลย แยกเป็นเสื้อกับกางเกง กางเกงคล้ายกับกางเกงสมัยใหม่มาก"

"เอ๊ะ ซูยี่ ในถุงนี้ดูเหมือนจะมีอีกชุดนะ" หลิงเยว่พูดพลางหยิบถุงผ้าขึ้นมา แล้วดึงชุดสีแดงออกมา

เบาพอๆ กัน น่าจะทำจากวัสดุเดียวกัน

"ชุดนี้น่าจะเป็นชุดผู้หญิง บางทีอาจจะเตรียมไว้ให้หญิงที่ท่านรัก น่าเสียดายที่ดูเหมือนท่านจะไม่มี ไม่งั้นคงไม่เก็บไว้ในโลงศพของตัวเอง"

หลิงเยว่ค้นในโลงหินอีกรอบ แต่ไม่พบอะไรอีก

ออกมาจากโลงหินแล้ว หลิงเยว่ก็ปิดฝาโลงกลับเข้าที่

เพราะเอาของเขามาแล้ว อย่างน้อยก็ต้องปิดฝาให้เรียบร้อย

"มา ลองชุดนี้ดูสิ ดูว่าพอดีไหม ใส่ชุดนี้แล้ว ฉันว่าสัตว์กลายพันธุ์คงทำลายเกราะนี้ไม่ได้"

หลิงเยว่ไม่รังเกียจ สวมเกราะลงบนตัวทันที

เกราะชุดนี้ออกแบบอย่างวิจิตร คล้ายเกราะห่วงโซ่ เป็นชิ้นเดียวกันทั้งตัว

ไม่นานหลิงเยว่ก็สวมใส่เสร็จ

"ดูเหมือนจะใหญ่ไปหน่อย ถ้ารัดให้แน่นกว่านี้ได้ก็ดี" หลิงเยว่รู้สึกว่าหลวมเกินไป

ซูยี่ก้าวเข้าไปข้างหน้า สัมผัสเกราะนุ่มของหลิงเยว่

"หงส์ตรงนี้หมุนได้ บางที..." ซูยี่หมุนหงส์ที่ไหล่ พบว่าสามารถรัดชุดให้แน่นขึ้นได้จริงๆ

"งดงามเหนือธรรมชาติจริงๆ คนโบราณเก่งขนาดนี้เลยหรือ มีแม้กระทั่งเข็มขัดรัดเอว" หลิงเยว่พูดด้วยความประหลาดใจ

เธอจึงหมุนหงส์อีกตัวที่ไหล่อีกข้าง อีกด้านก็รัดแน่นขึ้นเช่นกัน

"มหัศจรรย์จัง ฉันชอบเกราะนี้มาก!" หลิงเยว่ดีใจเหมือนเด็ก นอกจากเกราะจะพิเศษแล้ว สำคัญคือยังเป็นคู่กับของซูยี่ด้วย

เกราะคู่รัก แม่ทัพท่านนี้ช่างโรแมนติกเหลือเกิน

น่าเสียดายที่ไม่มีอาวุธคู่รัก

แต่เธอก็ชอบดาบถังของซูยี่มาก น้ำหนักพอเหมาะ และคมกริบ

ไม่รู้ว่าเมื่อซูยี่มีหอกแล้ว จะให้ดาบถังกับเธอไหม

"มา ฉันช่วยใส่ให้" หลิงเยว่หยิบเกราะนุ่มสีดำจากพื้น แล้วช่วยซูยี่สวมใส่

จริงๆ แล้วเมื่อครู่ซูยี่อยากอัพเกรดเกราะนุ่มให้หลิงเยว่

แต่ระบบบอกว่าต้องใช้ 5,000 แต้ม เขาจึงล้มเลิกไป

แม้จะเพิ่งได้แต้มมาหมื่นแต้ม แต่ใช้ 5,000 แต้มอัพเกรดเกราะชิ้นเดียว ซูยี่ยังรู้สึกเสียดาย

โชคดีที่เกราะนี้มีฟังก์ชั่นรัดให้แน่น

การออกแบบนี้วิจิตรมากจริงๆ เรียกว่างดงามเหนือธรรมชาติก็ไม่เกินจริง

ด้วยความช่วยเหลือของหลิงเยว่ ซูยี่ก็สวมเกราะนุ่ม

ปรับมังกรคู่บนไหล่เล็กน้อย เกราะนุ่มของซูยี่ก็พอดีตัว

"เกราะนุ่มนี้เจ๋งมาก พอดีตัว แต่ไม่กระทบการเคลื่อนไหวเลย แถมยังเบามาก และยังมีฮู้ด สวมแล้วป้องกันศีรษะได้ สะดวกกว่าหมวกเกราะอีก" หลิงเยว่สวมฮู้ดที่ติดกับชุดแล้วลองขยับ

"เยี่ยมจริงๆ ไม่นึกว่าฆ่าราชาหนูจะทำให้เราได้เกราะวิเศษมาสองชุด ไม่รู้ว่าจะมีสุสานโบราณแบบนี้อีกกี่แห่ง น่าเสียดายที่ไม่ได้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับแม่ทัพท่านนี้เลย"

ซูยี่อยากรู้เรื่องราวของแม่ทัพท่านนี้จริงๆ เพราะได้รับประโยชน์จากท่านมากมาย

"ฉันจะลองค้นหาอีก หวังว่าจะได้อะไรบ้าง นายพักตรงนี้นะ" หลิงเยว่บอกซูยี่ แล้วหยิบไฟฉายกับดาบถังออกไปค้นหา

ซูยี่มองหอกในมือ รู้สึกว่ามันอาจมีกลไกพิเศษ

และก็เป็นจริงตามคาด ซูยี่พบกลไก

มันยืดหดได้ สามารถสั้นลงได้เกือบหนึ่งเมตร และยังถอดแยกเป็นสองท่อนได้

หอกเล่มนี้ ซูยี่ชอบมาก

แต่ตอนนี้ร่างกายเขายังรับวิชาหอกไม่ไหว จึงใช้หอกราชันย์ผู้พิชิตได้ไม่สะดวก

เก็บมันเข้าพื้นที่เก็บของ มันหนักมาก ซูยี่ถือก็เหนื่อย

แต่พอเก็บในพื้นที่เก็บของกลับไม่รู้สึกถึงน้ำหนักเลย

"ซูยี่ เร็วเข้า ทางนี้มีอาวุธเยอะแยะ มีทองคำด้วยเยอะเลย"

หลิงเยว่พบอะไรบางอย่าง รีบเรียกทันที

ซูยี่ตามเสียงและแสงไฟมาถึงห้องสุสานอีกห้อง

ที่นี่ ซูยี่เห็นเครื่องหมาย 'X' สีแดง แสดงว่าเขาเช็คอินที่นี่ไม่ได้

พอเข้าไป ซูยี่ก็เห็นหีบหลายใบ ข้างในเต็มไปด้วยแท่งทอง

ซูยี่หยิบขึ้นมาแท่งหนึ่ง ไม่มีตราประทับอะไรเลย

มีชั้นวางอันหนึ่ง บนนั้นมีดาบและกระบี่วางอยู่ ดูประณีตมาก

อย่างน้อยฝักดาบก็ประณีต

หลิงเยว่หยิบดาบเล่มหนึ่งที่มีรูปทรงคล้ายดาบถัง แต่เอนเอียงไปทางดาบเหมียว

ฝักดาบสีแดง ดูเข้ากับเกราะนุ่มของเธอมาก

ซูยี่ก็หยิบดาบลงมาเล่มหนึ่ง ชักออกมา ไม่มีสนิม

"มา ลองดาบถังของฉันดู"

ซูยี่อยากรู้ว่าอันไหนแข็งแกร่งกว่า

ระหว่างดาบในมือกับดาบถังโลหะผสมขั้นสูงที่ระบบสร้างขึ้น

หลิงเยว่วางดาบแดงลง จับดาบถังด้วยสองมือ ฟันลงมาที่ดาบในมือซูยี่

ดาบยาวในมือซูยี่ขาดออกทันที

แต่ดาบถังในมือหลิงเยว่ยังสมบูรณ์ สมกับที่ใช้ 100 แต้มอัพเกรด

"สวยแต่ไร้ประโยชน์ ฉันนึกว่าจะแข็งแกร่ง" หลิงเยว่ผิดหวังเล็กน้อย

ซูยี่ยิ้มบางๆ เก็บดาบสองเล่มจากชั้นวาง รวมถึงดาบที่หลิงเยว่วางไว้

เขาตั้งใจจะอัพเกรดดาบสีแดงแล้วมอบให้หลิงเยว่

"ไปกันเถอะ เราต้องให้คนมาขนศพออกไป"

กลับมาที่ห้องข้าง ซูยี่เก็บศพราชาหนูเข้าพื้นที่เก็บของ

พื้นที่มีจำกัด ไม่สามารถเอาศพทั้งหมดกลับไปได้ จึงต้องให้คนมาขนศพหนูกลายพันธุ์ทั้งหมดกลับที่หลบภัย

"อืม งั้นเราขึ้นไปกันก่อนเถอะ" หลิงเยว่พูดพลางเตรียมจะออกไปพร้อมกับซูยี่

ทันใดนั้น ซูยี่ก็ร้องครวญครางขึ้นมา

"ลูกแก้วในสมอง มันแตกแล้ว" ซูยี่ผลักหลิงเยว่ออก

"เธอ เธอออกไปข้างนอกก่อน อย่าให้ฉันทำร้ายเธอโดยไม่ตั้งใจ" ซูยี่รู้สึกว่ากระเพาะของเขาเหมือนกำลังลุกไหม้ และกำลังลามไปทั่วร่างกาย

หลิงเยว่เข้าใจทันที วิ่งไปที่ทางออกสุสาน

เธอเคยมีประสบการณ์มาก่อน ความรู้สึกนั้นเหมือนร่างกายถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ อย่างทรมาน

(จบบท)