บทที่ 237(236) มีเพียงโบราณกาลเท่านั้นที่ต่อกรกับโบราณกาลได้

บทที่ 237(236) มีเพียงโบราณกาลเท่านั้นที่ต่อกรกับโบราณกาลได้

บทที่ 237(236) มีเพียงโบราณกาลเท่านั้นที่ต่อกรกับโบราณกาลได้ "ขุนนางกบฏ พูดจาเหลวไหล!" เสียงแหลมคมดังมาจากหลังม่านอย่างกะทันหัน แม้เป็นเสียงคน แต่กลับแฝงความน่าสะพรึงยิ่งกว่าปีศาจ ทำให้ทั้งท้องพระโรงเย็นเยียบ ขุนนางฝ่ายบุ๊นทั้งหมดหน้าซีดคล้ำคุกเข่าลงกับพื้น หากมีคนนอกอยู่ที่นี่ คงรู้สึกประหลาดอย่างย...