บทที่ 230 ราชรถปีกทอง ท่านเทพอสูรจุติ!
ณ ดินแดนตะวันออก ในป่าเขาที่กำลังถูกพายุฝนโหมกระหน่ำ หญิงสาวผู้หนึ่งที่ผมเผ้ายุ่งเหยิง อุ้มทารกน้อยไว้ที่แผ่นหลัง จู่ๆ ก็ล้มลงกับพื้น แม้ร่างกายจะเปรอะเปื้อนโคลนตม แต่นางก็ไม่กล้าหยุดพัก รีบกลิ้งตัวหลบไปด้านข้างทันที ในขณะเดียวกัน กระบี่เหาะเล่มหนึ่งพุ่งแทงมาในมุมแปลกประหลาด พอดีกับจุดที่นางเพิ่งล้ม...