บทที่14 ตลาดมืด

ณ  โรงอาหาร

“พวกนายจะเลือกแนวทางฝึกสัตว์อสูรแบบไหนกัน” โอดะที่นั่งอยู่ตรงข้ามริวและพึ่งกินข้าวเสร็จหันมาถามพวกเขา

“ฉันน่าจะเลือกแนวทางฝึกแบบเดียว” ริวตอบกลับทันทีอย่างไม่ลังเล

เขาไม่ได้อยากเป็นทหารดังนั้นเขาจึงเลือกแนวทางฝึกแบบเดี่ยว นอกจากนี้โดยส่วนตัวแล้วเขาชอบฝึกให้สัตว์อสูรแต่ละตัวมีความสามารถรอบด้านมากกว่าที่จะโดดเด่นในด้านเดียว

อีกอย่างหนึ่งการฝึกแบบทีมนั้นจะเห็นประสิทธิภาพของมันได้อย่างแท้จริงก็ต่อเมื่อปฎิบัติร่วมทีมกันหลายคน ดังนั้นวิธีการนี้จึงเหมาะกับทหารที่ต่อสู้ร่วมกันโดยเป็นหน่วยรบมากกว่า

ในขณะนี้ที่ริวชอบผจญภัยออกไปสำรวจที่ต่างๆคนเดียวและนอกจากนี้เขายังมีเป้าหมายในการเข้าแข่งขันลีกด้วย ดังนั้นวิธีการฝึกแบบเดี่ยวจึงเหมาะกับเขามากกว่า

“ฉันน่าจะเลือกแนวทางฝึกแบบทีม” ชินที่นั่งอยู่ข้างริวพูดออกมาซึ่งไม่ได้ทำให้พวกเขาแปลกใจเท่าไหรเพราะพวกเขารู้อยู่แล้วว่าชินอยากเป็นทหาร

“ส่วนฉันน่าจะเลือกแบบเดี่ยวเพราะฉันชอบแบบนั้นมากกว่า” โอดะพูดออกมา ก่อนจะทำท่าเหมือนนึกอะไรบางอย่างได้

“ว่าแต่พวกนายได้ยินข่าวเกี่ยวกับอาณาจักรลับหรือยัง”

“อาณาจักรลับ!?”

คำพูดของโอดะทำให้ริวและชินขมวดคิ้วเล็กด้วยความสงสัยเล็กน้อย

อาณาจักรลับคือเปรียบเสมือนโลกใบเล็กในอีกมิติหนึ่ง  ด้านในอาณาจักรลับต่างเต็มไปด้วยสมบัติล้ำค่าไม่ว่าจะเป็นผลไม้วิเศษ อุปกรณ์ส่วมใส่สัตว์อสูร หินแห่งการเรียนรู้และอื่นๆ รวมถึงมีสัตว์อสูรที่หายากและไม่เป็นที่รู้จักอาศัยอยู่ที่นั้นด้วย

ดังนั้นอาณาจักรลับคือจึงเปรียบเสมือนขุมสมบัติที่เต็มไปด้วยโอกาสมากมายที่ดึงดูดผู้คนจำนวนมาก แต่อย่างไรก็ตามมันก็แฝงไปด้วยภัยคุกคามร้ายแรงเช่นกัน

เมื่อสามปีที่แล้ว ผู้คนนับไม่ถ้วนเสียชีวิตในอาณาจักรความลับหรือติดอยู่ในห้วงนิทราชั่วนิรันดร์ แม้กระทั้งผู้ฝึกสัตว์อสูรระดับราชา เนื่องจากในอาณาจักรลับพวกเขาพบกับสัตว์เทพแห่งความมืด ดาร์คเนส  ซึ่งสังหารคนไปจำนวนนับไม่ถ้วนในอาณาจักรลับ

นอกจากนี้มันยังออกจากอาณาจักรลับไปด้านนอกอีกด้วย! แต่หลังจากที่มันออกมามันก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

แน่นอนว่าผู้คนมากมายต่างกลัวกันมากว่าสัตว์เทพที่เปรียบเสมือนนิวเคลียร์ตัวนี้จะปรากฎตัวต่อหน้าพวกเขาทำให้สหพันธ์ดาวประกายฟ้าพยายามติดตามร่องรอยของดาร์คเนสอยู่ตลอดเพื่อความปลอดของพลเมือง แต่ตลอด3ปีที่ผ่านมาพวกเขาไม่เจอร่องรอยอะไรเลย

ดังนั้นอาณาจักรลับจึงเป็นสถานที่ๆอันตรายมากแต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็มีคนนับจำนวนมากเต็มใจเข้าไปกอบโกยทรัพย์สมบัติต่างๆเพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกเขา แม้จะเต็มไปด้วยภัยอันตรายก็ตาม

“นายไปได้ยินมาจากไหน” ริวถามด้วยน้ำเสียงสนใจเล็กน้อย

“ที่จริงฉันแค่ได้ยินมาจากคนอื่นๆเท่านั้น แต่รายละเอียดฉันไม่รู้หรอก” โอดะตอบกลับไป

ริวที่ได้ฟังก็ไม่ได้ถามอะไรต่ออีก แต่หลังจากกลับบ้านไปเขาตัดสินใจจะหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้เพิ่ม แน่นอนว่าเขาสนใจเกี่ยวกับอาณาจักรลับเป็นอย่างมาก

หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้มาที่ห้องสนามฝึกเหมือนเดิม เมื่อถึงเวลาที่อลันนัดไว้ทุกคนก็มาถึงที่นี่แล้ว อลันที่เห็นว่าทุกคนมาแล้วจึงสอบถามแนวการฝึกที่พวกเขาเลือกเป็นรายบุคคลและจดบันทึกไว้  หลังเสร็จสิ้นอลันก็พากลุ่มนักเรียนไปทดสอบสมรรถภาพทางร่างกายของแต่ละคนและปล่อยพวกเขากลับบ้านไปซึ่งเป็นการจบการอบรมวันแรก

“หู้ววว….”

หลังจากที่กลับบ้านมาริวก็ก้มตัวนอนบนโซฟาด้วยท่าทีเหนื่อยล้าเล็กน้อยจากทดสอบร่างกายที่ครูฝึกจัด หลังพักเล็กน้อยเขาก็นึกอะไรได้บางอย่าง

" จริงสิ!อาณาจักรลับ '

ริวลุกขึ้นมาหาข้อมูลเกี่ยวกับอาณาจักรลับทันที หลังใช้เวลาสักพักเขาก็ได้ข้อมูลมา ดูเหมือนว่าจะมีพลังมิติของอาณาจักรลับเล็ดลอดออกมาในป่าทางตอนเหนือใกล้ๆเมืองเพลิงตะวันทำให้สันนิษฐานกันว่าจะมีอาณาจักรลับปรากฎขึ้นในอีกไม่ช้า

ริวนั่งคิดวิเคราะห์อย่างรอบคอบ อาณาจักรลับเต็มไปด้วยโอกาสมากมายเขาไม่อยากพลาดเกี่ยวกับมัน  แต่แน่นอนความปลอดภัยของเขาก็สำคัญเช่นกัน อาณาจักรลับย่อมดึงดูดผู้คนที่แข็งแกร่งมากมายจำนวนมากซึ่งตอนนี้เขายังอ่อนแอเกินไปกว่าที่จะไปแย่งชิงสมบัติร่วมกับคนพวกนั้นได้

“ดูเหมือนว่าบางทีฉันอาจจะต้องไปตลาดมืดเผื่ออาจจะโชคดีเจอของที่ช่วยปกป้องฉันหรือเพิ่มพลังให้ไคจูได้”

ตลาดมืดเป็นตลาดใต้ดินที่ค้าขายสินค้าต่างๆไม่ว่าจะเป็นอุปกรณ์ส่วมใส่ สมุนไพรวิเศษ หรืออื่นๆ รวมถึงมีการขายสัตว์อสูรด้วย  โดยจะมีการเปิดเฉพาะตอนกลางคืนเท่านั้น ผู้คนที่นั้นต่างปกปิดหน้าตาของตัวเองเพื่อไม่ให้ระบุตัวตนของพวกเขาได้ เพราะคนที่มาขายส่วนใหญ่แล้วไม่ใช่คนดีกันเท่าไหร รวมถึงมีคนขายสัตว์อสูรที่ได้รับมาอย่างผิดกฎหมายอีกด้วย

…

ตลาดมืดใต้ดินของเมืองเพลิงตะวันตั้งอยู่ในบาร์ลับๆแห่งหนึ่งของเมือง นอกจากจะเป็นทางเข้าตลาดมืดแล้วนี้ยังเป็นสถานที่รวมตัวของคนหนุ่มสาวมากมายอีกด้วย บาร์นี้สามารถพบเห็นชายหนุ่มและหญิงสาวในชุดที่สวยงามกำลังพูดคุยกันพร้อมจิบแอลกฮอล์ในมือได้ทุกทิศทาง

ริวสวมชุดสีดำและหน้ากากสีดำบนใบหน้าของเขา หลังจากเดินเข้าไปในบาร์ชื่อ Night Star เขาก็เดินตรงไปที่ชั้นใต้ดินชั้นที่สองทันที

ชั้นใต้ดินชั้นแรกเป็นบาร์ขนาดใหญ่ ส่วนชั้นที่สองจะเป็นตลาดมืดซึ่งนอกจากจะมีอะไรขายมากมายแล้ว ยังมีการประมูลจัดขึ้นทุกเดือนอีกด้วย

อากิบอกเขาว่าตลาดมืดใต้ดินแห่งนี้มีภูมิหลังที่แข็งแกร่งมากซึ่งนอกจากเมืองเพลิงตะวันแล้วเมืองอื่นๆก็ยังมีตลาดใต้ดินแบบนี้เหมือนกัน ถึงริวจะไม่แน่ใจมากนักแต่เขาคิดว่าเบื้องหลังของตลาดใต้ดินนี่น่าจะเป็นบุคคลระดับสูงของสหพันธ์ดาวประกายฟ้า ไม่งั้นป่านี้ตลาดมืดแห่งนี้คงถูกคนจากสหพันธ์มาจัดการแล้ว

ริวเดินมาถึงทางเข้าชั้นสองและถูกหยุดโดยคนที่เฝ้าประตู  พวกเขาตรวจสอบริวชั่วครู่ก่อนจะปล่อยให้เขาเข้าไป

หลังจากที่เขาเดินเข้าไปเขาก็พบเห็นถนนที่เรียงรายไปด้วยแผงขายของทุกชนิด ริวมองดูขณะเดินโดยหวังว่าจะได้ของที่มีค้าสักชิ้น

เสียงฝีเท้าของเขาหยุดอยู่หน้าแผงขายไข่สัตว์อสูรและใช้ระบบเพื่อระบุคุณสมบัติของไข่เหล่านี้

น่าเสียดายที่ไม่มีสัตว์อสูรที่มีคุณสมบัติระดับราชาอยู่ในกลุ่มไข่นี้ แน่นอนว่าจากประสบการ์ณสามเดือนที่ผ่านมาเขาชินกับมันเรียบร้อยแล้ว หากสัตว์อสูรระดับราชาปรากฏขึ้นอย่างง่ายดาย เขาคงเริ่มฝึกฝนสัตว์อสูรไปนานแล้ว

หลังจากผ่านพื้นที่ไข่สัตว์อสูรไป ริวก็มาถึงพื้นที่สัตว์อสูรโตเต็มวัย พื้นที่สัตว์อสูรแบ่งออกเป็นสองประเภทใหญ่ๆ คือ พื้นที่สัตว์อสูรเด็ก และพื้นที่สัตว์อสูรโตเต็มวัย

ริวมองไปที่สัตว์อสูรโตเต็มวัยที่ถูกล่ามโซ่และกักขังอยู่ในกรง ร่างกายของพวกมันผอมแห้งเห็นได้ชัดว่ามันได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ

สัตว์อสูรโตเต็มวัยเหล่านี้โดยพื้นฐานแล้วพวกคนขายจะให้อาหารวันละครั้งเท่านั้นเพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายและเพื่อควบคุมพวกมันไม่ให้ก้าวร้าวเกินไป

โดยปกติแล้วพลังการต่อสู้ของพวกมันจะอยู่ระดับกลางเท่านั้นและตัวที่ทรงพลังที่สุดอยู่ในระดับสูง

หลังจากผ่านพื้นที่สัตว์อสูรโตเต็มวัย ริวก็มาถึงพื้นที่สัตว์อสูรเด็ก ส่วนใหญ่สัตว์อสูรเด็กที่ปรากฏที่นี่จะมีคุณสมบัติไม่ดี มีพัฒนาการที่ด้อยกว่าปกติและมีข้อบกพร่อง

ในความคิดของริวเหตุผลที่เป็นเช่นนี้เพราะพวกคนที่มาขายต่างเลี้ยงดูมันไม่ดีและทำให้สภาพจิตใจมันอ่อนแอจนส่งผลถึงการพัฒนาของมัน

ทันทีที่เขามาถึงบริเวณนี้ ดวงตาของริวก็เบิกกว้างเล็กน้อย

【เจ้าหญิงผ้าไหมราตรี】

  เพศ: หญิง

  ธาตุ: พลังจิต

  คุณสมบัติ: สูงสุด

  ความแข็งแกร่ง: ต่ำ

ไม่คิดเลยว่าจะเจอสัตว์อสูรคุณสมบัติสูงสุดตั้งแต่แรก นี่ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี

“พี่ชาย.. คุณมาที่นี่เพื่อเลือกสัตว์อสูรเหรอ?” เจ้าของแผงขายที่สวมหน้ากากอยู่ถามและพูดต่อว่า

“เจ้าหญิงผ้าไหมราตรีนี้ค่อนข้างหายากและรูปแบบวิวัฒนาการขั้นสุดท้ายของมันค่อนข้างสวยงาม พี่ชายคุณสนใจมันไหม”

“…..”