บทที่ 780 การเจรจา
บทที่ 780 การเจรจา
ในมิติแห่งดวงดาวที่ไม่มีที่สิ้นสุด โลกแห่งพ่อมดและโลกแห่งเทพเจ้าราวกับเป็นสองด้านของกรวยขนาดยักษ์ ทั้งสองแข็งแกร่งจนยากจะเปรียบเทียบกันได้ โดยมีโลกขนาดเล็กจำนวนมากคั่นกลางอยู่
ท่ามกลางโลกขนาดเล็กเหล่านี้ ยังมีโลกขนาดใหญ่อย่างโลกแห่งนรก โลกน้ำแข็ง และโลกเงามืด หรือ โลกแห่งเงา ซึ่งถึงแม้จะไม่อาจเทียบกับสองโลกแรกได้ แต่ก็เปี่ยมไปด้วยพลังต้นกำเนิดของโลกอย่างล้นเหลือ
โลกแห่งความฝัน กลับน่าพิศวงยิ่งกว่า
โลกนี้ไม่มีรูปร่างที่แน่นอน แต่กลับแผ่ขยายผ่านหลายโลกจนดูเหมือนจะปรากฏอยู่ทุกหนแห่ง ในช่วงที่พลังแห่งความฝันอยู่ถึงขีดสุด มันไม่ด้อยไปกว่าโลกแห่งพ่อมดเลยด้วยซ้ำ!
แต่ด้วยการเสื่อมถอยของพลังแห่งความฝัน โลกที่น่าพิศวงและน่าสะพรึงกลัวนี้จึงตกต่ำลงสู่จุดต่ำสุดในปัจจุบัน
ลักษณะพิเศษของโลกแห่งความฝันนี้ ถูกสิ่งมีชีวิตมากมายใช้เป็นเครื่องมือ สร้างสะพานเชื่อมโยงและแลกเปลี่ยน โดยเฉพาะแม่แห่งงูหมื่นตัวที่ครอบครองพลังแห่งความฝัน
“ในเมื่อเป็นคำเชิญจากอีกฝ่าย เช่นนั้นก็ไปเถอะ!”
เรย์ลินยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่ร่างของเขาจะหายไปจากห้องทดลองในทันที
เขามีความมั่นใจในพลังแห่งความฝัน ถึงแม้ว่าในตอนนี้เขายังไม่อาจต่อกรกับแม่แห่งงูหมื่นตัวได้ แต่เขาก็มีความสามารถเพียงพอที่จะหนีออกจากโลกแห่งความฝันได้อย่างปลอดภัย
ในสถานการณ์เช่นนี้ เป็นไปไม่ได้ที่แม่แห่งงูหมื่นตัวจะคิดทำร้ายเขา มีความเป็นไปได้สูงที่อีกฝ่ายจะต้องการเจรจาเพื่อหาข้อตกลงร่วมกัน
ท้ายที่สุด ไม่ว่าความไม่พอใจของแม่แห่งงูหมื่นตัวจะมากเพียงใด ความจริงที่ว่าเรย์ลินได้หลุดพ้นจากพันธนาการของสายเลือด และได้กลายเป็นแหล่งกำเนิดสายเลือดใหม่ ก็ยังคงเป็นความจริงอยู่ดี
ในฐานะสิ่งมีชีวิตที่มีชีวิตรอดมานับพันปี และผ่านพ้นสงครามสิ้นสุดยุคโบราณมาได้ แม่แห่งงูหมื่นตัวไม่อาจปฏิเสธความเป็นจริงนี้ได้
...
เปลวไฟสีแดงเข้มลุกโชนอยู่กลางอากาศ บานประตูขนาดมหึมาปรากฏขึ้นท่ามกลางทุ่งร้าง ก่อนที่เรย์ลินจะก้าวออกมาจากกรอบประตูนั้น
“ที่นี่...ยังคงเป็นโลกแห่งความฝันอยู่หรือเปล่า?”
เรย์ลินมองไปรอบ ๆ สิ่งที่เห็นคือ ต้นไม้แห้งเหี่ยว ลำธารและทะเลสาบที่แห้งขอด ทั้งโลกดูเหมือนจะรกร้าง ไม่มีสัญญาณของสิ่งมีชีวิตแม้แต่น้อย
แม้ว่าเรย์ลินจะรู้ล่วงหน้าแล้วว่าด้วยการเสื่อมถอยของพลังแห่งความฝัน โลกแห่งความฝันทั้งหมดจะเข้าสู่ช่วงเวลาแห่งความเงียบสงบ แต่สภาพเช่นนี้ก็ยังทำให้เขาประหลาดใจไม่น้อย
“จากสภาพเช่นนี้ เกรงว่าโลกแห่งความฝันทั้งหมดคงใกล้ถึงจุดจบแล้ว…”
เรย์ลินขมวดคิ้วเล็กน้อย ในขณะเดียวกันก็คิดถึงชนพื้นเมืองที่เขาเคยพบเจอในโลกแห่งความฝันตอนที่เขายังเป็นพ่อมดระดับห้า
“พวกของจิลเลียน...ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง คงไม่พ้นต้องเจอกับจุดจบที่เลวร้าย...”
ชนพื้นเมืองแห่งโลกแห่งความฝันที่เรย์ลินเคยพบเจอ เป็นเพียงกลุ่มที่ต่ำต้อยที่สุดในโลกนี้ แม้ว่าพวกเขาจะได้รับความรู้จากเรย์ลินก่อนหน้านี้ แต่พลังเพียงเล็กน้อยนี้ก็ยังไม่เพียงพอที่จะปกป้องตัวเองได้
และพลังนี้ เมื่ออยู่ต่อหน้าเหล่าจ้าวแห่งภัยพิบัติ ก็ไม่ต่างอะไรจากมดตัวเล็ก ๆ
ทันใดนั้น ดินแดนรอบตัวก็กลายเป็นความว่างเปล่า ทั้งทุ่งร้างเปลี่ยนเป็นท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว
ท่ามกลางอวกาศที่ไร้สิ้นสุด ลูกกลมขนาดยักษ์ที่ดูคล้ายดวงอาทิตย์ แต่เต็มไปด้วยหัวของงูมากมาย ปรากฏขึ้นอย่างช้า ๆ ท่ามกลางเสียงขู่คำราม สายตาของแม่แห่งงูหมื่นตัวเต็มไปด้วยความลึกล้ำ
“เพราะเช่นนี้เอง จึงเป็นแรงผลักดันให้พวกเรามุ่งมั่นแสวงหาความเป็นนิรันดร์และการหลุดพ้น แม้จะต้องแลกด้วยชีวิต!”
เรย์ลินหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะย่ำเท้าไปข้างหน้า
เปรี้ยง!
รอยร้าวสีดำปรากฏขึ้นบนพื้นดาว ทั้งอวกาศพังทลายลงด้วยเสียงดังกึกก้อง
...
...รอยร้าวเหล่านี้แผ่ขยายออกไปราวกับใยแมงมุม ก่อให้เกิดพายุแห่งมิติขนาดใหญ่ ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวใต้ฝ่าเท้าของเรย์ลินแตกกระจาย พื้นที่รอบตัวกลับคืนสู่โลกแห่งความฝันอีกครั้ง
“เรย์ลิน! พลังของเจ้าตอนนี้มีค่าพอที่พวกเราจะต้องยอมรับและให้ความเคารพ!”
แม่แห่งงูหมื่นตัวกล่าวพลางมองเรย์ลินที่เหยียบย่ำท้องฟ้าดาวดวงมหึมาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยแสงลึกลับ เสียงของเธอมีเสน่ห์อย่างลึกล้ำจนยากจะอธิบาย
นี่เป็นพลังแห่งสายเลือดที่แสดงออกโดยธรรมชาติของอีกฝ่าย ทว่าต่อเรย์ลิน พลังนี้ไม่มีผลใด ๆ อีกต่อไป
“เฉพาะพลังที่เทียบเท่ากันเท่านั้น จึงจะเป็นพื้นฐานของการสร้างความสัมพันธ์”
เรย์ลินเข้าใจหลักการนี้มานานแล้ว ใบหน้าของเขาไม่ได้แสดงความรู้สึกใด ๆ ขณะที่เอ่ยถามอย่างสงบว่า
“แม่แห่งงูหมื่นตัว การที่ท่านเชิญข้ามาในครั้งนี้ เกรงว่าจะไม่ใช่เพื่อพูดคุยเรื่องนี้กระมัง?”
“ใช่แล้ว…” เสียงของแม่แห่งงูหมื่นตัวดังราวกับบทเพลงที่เศร้าสร้อย
“ในหมู่สายเลือดของข้า การมีเจ้าเป็นหนึ่งในนั้นนับว่าเป็นทั้งโชคดีและโชคร้าย! แต่ในเมื่อแหล่งกำเนิดสายเลือดได้แยกจากกันไปแล้ว การยึดติดก็ไม่มีประโยชน์อันใดอีก…”
“ดูเหมือนท่านจะมีวิธีแก้ปัญหา?” เรย์ลินกล่าวด้วยน้ำเสียงเจือความขบขัน แต่แม่แห่งงูหมื่นตัวทำเหมือนไม่ได้ยิน
“หากเจ้ายินดีช่วยข้าในการช่วงชิงโลกเงามืด ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ข้าจะถือว่าไม่เคยเกิดขึ้น อีกทั้งยังสนับสนุนเจ้าให้เป็นหนึ่งในแหล่งกำเนิดสายเลือดของพวกเรา แบ่งปันพลังแห่งโลกเงามืดร่วมกัน…”
แม่แห่งงูหมื่นตัวเม้มริมฝีปากของเธอ ราวกับต้องเสียสละสิ่งสำคัญ และท่าทีที่อ่อนโยนและน่าสงสารนี้ คงทำให้สิ่งมีชีวิตเพศผู้ใดที่เห็นต้องคลั่งไคล้เป็นแน่
แต่เรย์ลินไม่ได้หลงใหลในเสน่ห์ของเธอ ตรงกันข้าม เขากลับประหลาดใจกับความกล้าของแม่แห่งงูหมื่นตัว
“ช่วงชิงโลกเงามืด หรือ โลกแห่งเงา? ท่านนี่ช่างมีความทะเยอทะยานไม่เบาเลยนะ ท่านแม่แห่งงูหมื่นตัว!” เรย์ลินสูดลมหายใจลึก รำลึกถึงข้อมูลเกี่ยวกับแม่แห่งงูหมื่นตัวที่เขาเคยรู้
“ก็จริงอยู่ อีกฝ่ายเดิมทีใช้พลังแห่งเงามืดในการหลอมรวมกฎเกณฑ์ของตนเอง สร้างเส้นทางขึ้นมา และนั่นทำให้เธอปรารถนาโลกเงามืดอย่างมาก ในยุคโบราณเธอเคยพยายามช่วงชิงโลกนั้นมาแล้ว แต่ก็ล้มเหลวอย่างน่าเสียดาย…”
การจะก้าวสู่การเป็นสิ่งมีชีวิตระดับแปดจำเป็นต้องใช้ตัวกลางบางอย่างเพื่อหลอมรวมกฎเกณฑ์จนสร้างเส้นทางที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง
ผู้ที่สามารถทำเช่นนั้นได้ก็คือผู้ที่อยู่ในจุดสูงสุดของระดับแปด ซึ่งสามารถมองไปยังขอบเขตของระดับเก้าได้ เช่น มารดาแห่งแกนโลก
การพยายามครั้งก่อนของแม่แห่งงูหมื่นตัวล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง เธอจำเป็นต้องย้ายสายเลือดของตัวเองออกจากโลกเงามืดและย้ายไปยังโลกแห่งนรก
อย่างไรก็ตาม แหล่งกำเนิดของโลกเงามืดยังคงเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้เธอสามารถบรรลุถึงระดับแปดสูงสุดได้ เธอจึงไม่อาจละทิ้งมันได้
ดังนั้น การที่เธอเริ่มต้นการโจมตีอีกครั้งจึงไม่ใช่เรื่องแปลก แต่สิ่งที่เรย์ลินคาดไม่ถึงคือ การที่เธอมาเชิญเขาให้ช่วยเหลือ
“ช่วยช่วงชิงโลกเงามืด? เกรงว่าข้าคงช่วยอะไรไม่ได้!”
เรย์ลินรู้ดีถึงระดับของโลกเงามืด โลกนี้มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับโลกแห่งนรก และเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตที่ยึดมั่นในกฎเกณฑ์มากมาย
การร่วมมือกับแม่แห่งงูหมื่นตัวก็เท่ากับต้องเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตระดับกฎเกณฑ์เหล่านั้นโดยตรง และ
"เรย์ลินสงสัยว่าในโลกเงามืดอาจมีสิ่งมีชีวิตทรงพลังระดับสุดยอด เช่น มารดาแห่งแกนโลก ซึ่งอาจเป็นอุปสรรคที่ทำให้แผนของแม่แห่งงูหมื่นตัวล้มเหลว"
การเข้าร่วมกับเธอในสถานการณ์เช่นนี้ไม่ต่างอะไรจากการฆ่าตัวตาย
“สิ่งมีชีวิตในโลกเงามืดไม่ได้มากมายอย่างที่เจ้าคิด! อีกทั้ง เจ้ายังสืบทอดสายเลือดของข้า พลังของเจ้าในโลกเงามืดจะได้รับการสนับสนุนอย่างแน่นอน แม้แต่แหล่งกำเนิดของโลกเงามืดก็ยังช่วยเจ้าได้เกินกว่าที่เจ้าจะคาดคิด…”
แม่แห่งงูหมื่นตัวดูเหมือนจะเข้าใจความกังวลของเรย์ลินดี และในระดับของเธอแล้ว การหลอกลวงด้วยกลวิธีต่าง ๆ มักไม่ได้ผลอีกต่อไป สิ่งที่มีประสิทธิภาพที่สุดคือการล่อด้วยผลประโยชน์โดยตรง
“ท่านแม่แห่งงูหมื่นตัว ท่านมั่นใจในความสำเร็จในการยึดครองโลกเงามืดมากถึงเพียงนี้เชียวหรือ?” ความมั่นใจของอีกฝ่ายทำให้เรย์ลินอดถามออกมาไม่ได้
“ครั้งก่อน ข้าเกือบจะสำเร็จอยู่แล้ว! แต่ขาดผู้ช่วยที่มาจากสายเลือดเดียวกัน!”
แม่แห่งงูหมื่นตัวมองเรย์ลินด้วยสายตาที่สื่อความหมายลึกซึ้ง ซึ่งทำให้เรย์ลินรู้สึกขนลุก
“ผู้ช่วยที่มาจากสายเลือดเดียวกัน? ก็จริงอยู่…ข้ากับแม่แห่งงูหมื่นตัวเป็นสิ่งมีชีวิตที่มาจากแหล่งกำเนิดสายเลือดเดียวกัน พลังของเราสามารถผสานกันได้อย่างสมบูรณ์แบบ! หากครั้งก่อนเธอพลาดไปเพียงเล็กน้อย การเพิ่มพลังของข้าเข้าไป อาจจะ…”
ในดวงตาของเรย์ลินมีแสงวูบไหว ขณะที่เขาวิเคราะห์สถานการณ์อย่างรวดเร็ว
แน่นอน แม้แม่แห่งงูหมื่นตัวจะพูดจนดูเหมือนยอดเยี่ยมแค่ไหน เขาก็ไม่มีทางหลงกล
เพียงแค่คำสัญญาที่คลุมเครือเกี่ยวกับการลบล้างความบาดหมางในอดีตและการแบ่งปันอำนาจ เขาจะเสี่ยงชีวิตเพื่อเธอหรือ? นี่มันเรื่องตลกชัด ๆ!
สิ่งที่อันตรายยิ่งกว่าคือ เรย์ลินในตอนนี้ยังคงอยู่ในระดับเพียง "ครึ่งหนึ่งของระดับเจ็ด" เท่านั้น หากเขาอยู่ในโลกแห่งพ่อมด แม้แม่แห่งงูหมื่นตัวจะมาด้วยตัวเอง เขาก็มั่นใจว่าจะทำให้อีกฝ่ายต้องลำบากจนไม่อาจหลีกหนีได้ แต่การต่อสู้เพื่อแย่งชิงการควบคุมโลกเงามืดย่อมต้องอาศัยตัวตนจริงของเขาลงไปยังโลกนั้น
ในฐานะโลกต่างแดน และเป็นสนามรบหลักของอีกฝ่าย เรย์ลินรู้ตัวดีว่าเขาไม่มีทางโง่พอที่จะเดินเข้าไปในปากของอีกฝ่ายด้วยตัวเอง
เมื่อถึงเวลานั้น ต่อให้แม่แห่งงูหมื่นตัวไม่สามารถยึดโลกเงามืดได้สำเร็จ เธอก็ยังสามารถกลืนกินเขาเพื่อเพิ่มพลังให้ตัวเองได้
“ขออภัย! ข้าไม่สามารถช่วยเรื่องนี้ได้!”
เรย์ลินที่คิดไตร่ตรองอย่างรอบคอบจึงตอบปฏิเสธโดยไม่ลังเล
ทันทีที่คำพูดของเขาหลุดออกมา เขาสัมผัสได้ถึงความอึดอัดในอากาศรอบตัวอย่างกะทันหัน ดวงตาอันงดงามของแม่แห่งงูหมื่นตัวหรี่ลงจนแทบกลายเป็นเส้นตรง ความน่าสะพรึงกลัวแพร่กระจายออกมาจากลูกกลมที่เต็มไปด้วยหัวของงู
อย่างไรก็ตาม เรย์ลินยังคงสงบนิ่งไร้ความกลัว เงาของงูปีกทากาเลียนขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นด้านหลังเขา ส่งเสียงคำรามท้าทายแม่แห่งงูหมื่นตัว
พลังสายเลือดจำนวนมหาศาลเริ่มแสดงท่าทีปั่นป่วน ราวกับจะหลุดออกจากร่างของแม่แห่งงูหมื่นตัว
เรย์ลินซึ่งหลุดพ้นจากการควบคุมสายเลือดของแม่แห่งงูหมื่นตัว ไม่เพียงแต่จะไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ จากเธออีกต่อไป แต่ยังมีพลังประหลาดที่สามารถยับยั้งเธอได้ในระดับหนึ่ง
แน่นอนว่า พลังนี้ถึงแม้จะน่าทึ่งเพียงใด แต่เมื่อเทียบกับความแตกต่างทางพลังระหว่างพวกเขาแล้ว ก็ยังไม่อาจสร้างผลกระทบใดได้
แต่พลังนี้ก็เพียงพอที่จะทำให้เรย์ลินหนีออกจากโลกแห่งความฝันได้อย่างปลอดภัย
เมื่อแม่แห่งงูหมื่นตัวตระหนักถึงเรื่องนี้ เธอก็ได้แต่ยอมรับความจริงอย่างไม่มีทางเลือก...
..........