บทที่ 305 ตอนพิเศษ : 3 (จุดเริ่มต้นใหม่ : ตอนจบ)
【แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ】
【แค่ คอมเมนต์ ก็เหมือนการให้กำลังใจแล้วนะครับ รบกวน comment กันหน่อยน๊า ;-;】
【Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย】
บทที่ 305 ตอนพิเศษ : 3 (จุดเริ่มต้นใหม่ : ตอนจบ)
ทุกคนในครอบครัวนั่งล้อมรอบโต๊ะอาหารทรงกลมด้วยบรรยากาศที่อบอุ่น สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่รถ SUV สีดำที่จอดอยู่ด้านนอก
ไม่นาน ประตูรถก็เปิดออก กู่ฝานจัดเสื้อผ้าเรียบร้อย ก่อนจะเดินเข้ามาในห้องโถง
"พ่อ แม่ ป้า ๆ ผมกลับมาแล้วครับ"
กู่ฝานกล่าวทักทายทุกคนด้วยท่าทางนอบน้อม สุภาพอ่อนโยน
ต่างจากเมื่อก่อนที่เขาเป็นคนเอาแต่ใจ ตอนนี้เขาดูมีมารยาทมาก
"เสี่ยวฝาน มานั่งเร็ว" กู่เฉินหนานโบกมือเรียก
"ครับ"
กู่ฝานพยักหน้า แล้วไปนั่งข้าง ๆ กู่ซิน
กู่ฝานกับกู่ซินกลับมาแล้ว นอกจากกู่หยูที่ยังอยู่ที่โรงเรียน ทุกคนในครอบครัวก็อยู่กันพร้อมหน้า
ทุกคนเริ่มลงมือทานอาหาร พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
ไม่นาน ไป๋หยูเทียนก็คีบอาหารใส่ชามของกู่ฝาน
"ขอบคุณครับ ป้าไป๋" กู่ฝานพยักหน้า
"เสี่ยวฝาน เล่าให้ป้าฟังหน่อยสิ ที่เมืองหลวงมีคนที่ชอบบ้างหรือยัง?" ไป๋หยูเทียนถามด้วยท่าทางอยากรู้อยากเห็น
"เอ่อ..."
กู่ฝานอึ้งไปครู่หนึ่ง เม้มปากครุ่นคิด "มีอยู่คนหนึ่งครับ"
"แล้วทำไมไม่พาเขามาให้พวกเราดูตัวล่ะ?" ฟางหยวนหยวนที่นั่งข้าง ๆ ถามด้วยความอยากรู้
"เฮ้อ"
กู่ฝานยิ้มแห้ง ๆ ส่ายหน้า "ถึงแม้พวกเราจะชอบพอกัน แต่ครอบครัวของเธอไม่ยอมรับ..."
"หา?"
คันนอนวางตะเกียบลง หันมามองด้วยความตกใจ "ครอบครัวของเธอไม่ยอมรับ? พวกเขาไม่กลัวพลาดลูกเขยทองคำอย่างนายเหรอ?"
"คือ..." กู่ฝานเว้นช่วงครู่หนึ่ง "จริง ๆ แล้ว ที่เมืองหลวงแทบไม่มีใครรู้เลยว่าผมเป็นคนของตระกูลกู่ ยิ่งไปกว่านั้น ครอบครัวของผู้หญิงคนนั้นก็เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวง พวกเขาดูถูกผม แล้วยังแนะนำลูกพี่ลูกน้องให้เธออีก"
ได้ยินดังนั้น กู่เฉินหนานก็รู้สึกอึ้ง
เขามองกู่ฝานด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
บ้าจริง นี่มันพล็อตนิยายเทพมังกรชัด ๆ !
พระเอกมีอำนาจล้นฟ้า แต่คนในพื้นที่ใหม่ไม่รู้จัก คนที่ตัวเองชอบก็ถูกที่บ้านแนะนำให้แต่งงานกับลูกพี่ลูกน้อง แถมที่บ้านของเธอยังดูถูกพระเอกอีก
พล็อตพระเอกสุดคลาสสิกชัด ๆ !
"แล้วเสี่ยวฝาน แกคิดจะทำยังไง?" กู่เฉินหนานถามด้วยความอยากรู้
กู่ฝานอึ้งไปครู่หนึ่ง รีบรับปาก "พ่อครับ ผมจะไม่ใช้อิทธิพลของตระกูลกู่เพื่อให้ที่บ้านของเธอเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อผม ผมจะใช้ความสามารถของตัวเองพิสูจน์ให้พวกเขาเห็น"
กู่เฉินหนานพยักหน้า "พ่อเชื่อแก แต่ถ้าอีกฝ่ายทำเกินไป พ่อแนะนำให้แกเปิดเผยตัวตน"
"พ่อครับ ผมรู้ครับ จริง ๆ แล้วพวกเราแอบคบกันอยู่ พอผมกลับมาช่วงนี้ เธอก็เย็นชาใส่ผม ไม่ตอบข้อความ โทรไปหลายสายกว่าจะรับ ผมว่าพวกเราคงไปกันไม่รอดแล้วล่ะครับ" กู่ฝานพูดด้วยความเศร้า
"แล้วแกไม่ลองถามเธอตรง ๆ ล่ะ ว่าเธอคิดยังไง?" กู่เฉินหนานถามพลางคีบอาหาร
กู่ฝานส่ายหน้า "ไม่ต้องถามหรอกครับ ถ้าเธอไม่อยากจากผมไป ต่อให้ผมไม่ถาม เธอก็ไม่ไปไหน แต่ถ้าเธอตัดสินใจจะจากผมไปแล้ว ต่อให้ผมถาม เธอก็ไปอยู่ดี ช่วงนี้ผมต้องโฟกัสกับการที่ตระกูลกู่จะเข้าครอบครองธุรกิจในเมืองหลวง ไม่ใช่เรื่องแบบนี้หรอกครับ"
กู่เฉินหนานพยักหน้า ไม่ได้ให้คำแนะนำอะไร
เพราะกู่ฝานโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว เขาต้องเลือกทางเดินของตัวเอง
กู่เฉินหนานโบกมือ "เอาล่ะ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว กินข้าวกันเถอะ"
พูดจบ เขาก็นึกอะไรขึ้นได้ จึงหันไปบอกกู่ฝานกับกู่ซิน "เย็นนี้เลิกเรียน พวกแกสองคนไปรับเสี่ยวหยูนะ"
"ครับ/ค่ะ" ทั้งสองคนรับคำ
...
ในเวลาเดียวกัน ที่บ้านตระกูลหลิน เมืองหลวง
"เสี่ยวน่า ช่วงนี้หนูคงคิดดีแล้วสินะ ลูกพี่ลูกน้องของหนูเป็นคนหนุ่มไฟแรงของตระกูลเรา ต่อไปกิจการของตระกูลก็ต้องให้เขาดูแล ถ้าหนูแต่งงานกับเขา ต่อไปหนูก็จะเป็นคุณนายของตระกูลหลินในเมืองหลวง"
ในห้องของหลินน่า
หญิงวัยกลางคนกำลังนั่งอยู่บนเตียง พูดโน้มน้าวหลินน่า
หลินน่าก็คือคนที่กู่ฝานชอบ
"เพื่อนร่วมชั้นของหนูคนนั้น กู่...กู่ อะไรนะ?" หญิงวัยกลางคนพยายามนึกชื่อของกู่ฝาน
"กู่ฝานค่ะ" หลินน่าตอบ
"ใช่ ๆ กู่ฝาน ได้ยินเขาบอกว่าครอบครัวของเขาเป็นแค่ครอบครัวธรรมดา ๆ ในเมืองโมตู พวกเธอฐานะต่างกัน ไม่ใช่คนในโลกเดียวกัน"
"ยิ่งไปกว่านั้น ใครจะไปรู้ว่าเขาเข้าหาเธอเพราะหวังผลประโยชน์จากตระกูลหลินรึเปล่า?"
พูดจบ หญิงวัยกลางคนก็ครุ่นคิด "เสี่ยวน่า ลองคิดดูสิ หนูเป็นคนของตระกูลหลิน มีฐานะสูงส่งกว่ากู่ฝานตั้งเยอะ เขายังหน้าด้านคบกับหนู แสดงว่าเขาต้องมีแผนการอะไรบางอย่างแน่ ๆ "
"หนูคิดว่าเขาชอบหนูจริง ๆ เหรอ? อยากอยู่กับหนูจริง ๆ เหรอ?"
"ไม่! เขาแค่หวังผลประโยชน์จากการที่หนูเป็นคนของตระกูลหลิน!"
"คิดให้ดี ๆ นะ พรุ่งนี้ลูกพี่ลูกน้องจะพาหนูไปเที่ยวต่างประเทศ ก่อนหน้านั้นให้คำตอบแม่ด้วย"
พูดจบ หญิงวัยกลางคนก็เดินออกจากห้องไป
หลินน่านอนพิงหัวเตียง มองตามหญิงวัยกลางคนออกไปจากห้อง ก่อนจะหลับตาลง ครุ่นคิดอยู่นาน
สุดท้ายก็ดูเหมือนจะตัดสินใจได้ เธอหรี่ตา กัดฟันแน่น หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เปิดแชทของกู่ฝาน แล้วพิมพ์ข้อความ
"กู่ฝาน ที่ผ่านมาฉันคบกับนาย ฉันก็ทำดีกับนายมากพอแล้ว แต่ฉันคิดดูดี ๆ แล้ว พวกเราไม่ใช่คนในโลกเดียวกัน ลูกเขยของตระกูลหลินต้องเป็นคนหนุ่มไฟแรง ฉันจะตอบตกลงเรื่องลูกพี่ลูกน้องที่เคยเล่าให้นายฟัง พวกเราเลิกกันเถอะ"
พิมพ์มาถึงตรงนี้ หลินน่าก็รู้สึกว่ายังไม่พอ จึงพิมพ์ต่อท้าย
"ฉันไม่สนว่านายจะคิดยังไง แต่สำหรับฉัน ต่อให้นายดีกับฉันแค่ไหน ฉันก็จะรู้สึกว่านายกำลังพยายามไต่เต้าเข้าตระกูลหลิน พูดตามตรง ตอนนี้นึกย้อนกลับไป ความดีของนายมันทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง"
พิมพ์เสร็จ หลินน่าก็อ่านทวนอีกครั้ง ก่อนจะกดส่งโดยไม่ลังเล
ทันทีที่ส่งข้อความ หลินน่าก็บล็อกกู่ฝานทันที
...
ในเวลาเดียวกัน
"สำหรับข้อเสนอการซื้อกิจการครั้งนี้ พวกเราพอใจมาก ไม่ทราบว่าคุณคิดยังไงบ้าง?"
ในห้องทำงาน
หลินเฟิง พ่อของหลินน่า นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน อ่านข้อเสนอการซื้อกิจการอย่างละเอียด ครู่หนึ่งเขาก็พยักหน้า "ดีมาก พวกเราก็พอใจเช่นกัน"
ชายในชุดสูทสีดำที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามยักไหล่ "หลังจากซื้อกิจการบริษัทของคุณแล้ว ธุรกิจเคมีภัณฑ์ในเมืองหลวงก็จะตกเป็นของตระกูลกู่ทั้งหมด แต่ไม่รู้ทำไม คุณชายถึงกำชับเป็นพิเศษว่าให้ซื้อกิจการบริษัทของคุณในราคาที่สูงกว่าปกติ"
หลินเฟิงได้ยินก็รีบพยักหน้า "คุณชายดีกับตระกูลหลินของผมมากขนาดนี้ ต่อไปตระกูลหลินของผมก็จะยึดถือคุณชายเป็นหลัก"
"โอเค งั้นพวกเราก็ตกลงตามนี้นะ อีกไม่กี่วันก็จะดำเนินการตามขั้นตอน"
"ครับ ๆ เชิญครับ"
ชายในชุดสูทสีดำเดินออกจากห้องทำงาน โทรหากู่ฝาน "คุณชาย เรื่องซื้อกิจการบริษัทเคมีภัณฑ์ของตระกูลหลินเรียบร้อยแล้วครับ"
ส่วนหลินเฟิงที่อยู่ในห้องทำงานไม่ได้สนใจเรื่องนี้ เขารีบโทรหาหลานชายทันที
"ฮัลโหล นายก็ดูแลเสี่ยวน่าให้ดี ๆ ล่ะ ทางนี้สนับสนุนให้นายกับเสี่ยวน่าคบกันเต็มที่..."
...
ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_
