บทที่ 239 มีคนโกง
อย่างไรก็ตาม เขาสบถในใจ ตอนนี้ทั้งสามคนติดอยู่ในห่วงเวลา ไม่มีใครสามารถหรือกล้าที่จะออกไป ว่างก็ว่างไป ดังนั้น สตีเฟนจึงเริ่มคิดวิเคราะห์ในขณะที่ถูกฆ่าซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งตัวกะพริบเป็นระยะ ราวกับติดอยู่ในกาลอวกาศ ลอยละล่อง ห่วงเวลาที่สตีเฟนสร้างขึ้นครอบคลุมเพียงหลุมดำบนท้องฟ้าและบางส่วนของนิวยอร์กซิต...
