บทที่ 226 เร่งเวลา
ประโยคนั้นชั่งทำร้ายจิตใจเหลือเกิน พาล์เมอร์ที่คอยให้ความช่วยเหลืออย่างเงียบๆ มาตลอด ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป หันหลังและวิ่งหนีไปพร้อมน้ำตา ในเวลานั้น ข้างนอกเป็นเวลากลางคืนและฝนตกหนัก พาล์เมอร์เสียใจมากจนวิ่งฝ่าสายฝนไปโดยไม่สนว่าจะมีร่มหรือไม่ ทันใดนั้น ร่มคันหนึ่งก็ปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่...
