บทที่ 168 เทพมารทมิฬอ่อนแอเกินไป
เสียงของหลี่เหยาทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์หันมาสนใจเขา ซางจื่ออวี่ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะลั่นออกมา “ฮ่าฮ่าฮ่า!” “ได้ยินชื่อเสียงของหลี่เหยามานาน วันนี้ได้พบกับตัวจริง ต้องบอกว่าชื่อเสียงของเขาไม่เกินจริงเลย!” ความรู้สึกยินดีและโล่งใจที่เกิดขึ้นนั้น ซางจื่ออวี่เท่านั้นที่เข้าใจได้ อสูรที่พวก...
