บทที่ 162 กราบข้าเป็นอาจารย์สิ
“เจ้าก็ฉลาดอยู่หรอก ทักษะดีใช้ได้ แต่น่าเสียดาย... โลกนี้มันมีอัจฉริยะมากมาย! เจ้าไปสร้างศัตรูกับท่านอาจารย์ คิดว่า...วันนี้คงเป็นวันสุดท้ายของเจ้าแล้ว!” พูดจบ ชายวัยกลางคนก็โจมตีอย่างต่อเนื่อง การโจมตีแต่ละครั้งนั้นแข็งแกร่งขึ้นกว่าก่อนหน้านี้หลายเท่า พริบตาที่เขากวาดมือออกไป พลังที่แผ่กระจายออกมาน...