ตอนที่ 754 ความลับอันยิ่งใหญ่ที่คุณปู่ของ เย่เฉิน ซ่อนไว้

หลิน เยว่เจวียน หันมามอง เย่เฉิน แล้วพูดขึ้นว่า :

“ฉันว่าต้น ต้าถังเฟิ่งอวี่ ต้นนี้ค่อนข้างสวยมากเลย เลยอยากซื้อมาปลูกสักต้น”

ในความคิดของเธอ ต้น ต้าถังเฟิ่งอวี่ นี้น่าจะราคาแค่หลักพัน หรืออย่างมากสุดก็หลักหมื่น

เนื่องจากครอบครัวของ เย่เฉิน ไม่น่าจะมีดอกไม้ราคาแพงมากมาย

“ต้าถังเฟิ่งอวี่ เหรอครับ? ไม่แพงหรอก แค่สามล้านกว่าเอง”

เย่เฉิน ตอบ หลิน เยว่เจวียน ด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

แค่…แค่สามล้านกว่าเอง?!

นี่เรียกว่าไม่แพงเหรอ?!

เมื่อได้ยินราคาของ ต้าถังเฟิ่งอวี่ หลิน เยว่เจวียน ถึงกับอึ้งไปทันที

กล้วยไม้ต้นเดียวราคาเกินสามล้าน มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว

หลิน เยว่เจวียน นิ่งงัน สีหน้าตกตะลึงสุดขีด

ราคานี้เกินกว่าที่เธอจะคาดคิดไว้

แม้บ้านเธอจะมีดอกไม้หายากราคาแพงหลายต้น แต่แพงที่สุดก็แค่ประมาณสองแสนเท่านั้น

เธอเคยคิดมาตลอดว่าดอกไม้ราคาแพงของบ้านเธอนั้น ต้นเดียวก็มีค่ามากกว่าดอกไม้ทั้งหมดในบ้านของ เย่เฉิน

แต่ความจริงกลับตรงกันข้าม

กล้วยไม้แค่ต้นเดียวในบ้านของ เย่เฉิน มีมูลค่ามากกว่าดอกไม้ทั้งหมดในบ้านเธอรวมกันเสียอีก

หลิน เยว่เจวียน พูดตะกุกตะกักออกมาไม่เป็นคำ

“เอ่อ…เสี่ยวเฉิน…เธอคงไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม? กล้วยไม้ต้นเดียวจะราคาเป็นล้านได้ยังไง?”

หลังจากตั้งสติได้สักพัก เธอจึงถามกลับด้วยความไม่เชื่อ

ในความคิดของเธอ ไม่มีทางที่กล้วยไม้ต้นเดียวจะราคาแพงขนาดนี้

เงินสามล้าน ถ้าอยู่ในเมืองหลินไห่ ยังสามารถซื้อบ้านธรรมดาได้ตั้งสองถึงสามหลังเลย

“ถ้า ป้าหลิน ไม่เชื่อ ลองค้นหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตดูก็ได้ครับ”

เย่เฉิน ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ

เพียงแค่พิมพ์ชื่อ ต้าถังเฟิ่งอวี่ ลงไปในอินเทอร์เน็ต ก็จะเจอข้อมูลราคาทันที

เมื่อได้ยิน เย่เฉิน พูดแบบนั้น หลิน เยว่เจวียน ก็รีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาค้นหา

เธอไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ

แต่เมื่อเธอค้นหา และเห็นข้อมูลเกี่ยวกับ ต้าถังเฟิ่งอวี่ พร้อมราคาที่ปรากฏบนหน้าจอมือถือ

หลิน เยว่เจวียน ถึงกับตกใจจนหน้าซีด

ต้น ต้าถังเฟิ่งอวี่ เคยขายได้ราคาสูงถึงสามถึงห้าล้านหยวนต่อหนึ่งต้น!

เป็นไปได้อย่างไร?!

หลิน เยว่เจวียน เบิกตากว้าง มองดูภาพ ต้าถังเฟิ่งอวี่ ในโทรศัพท์มือถือ แล้วหันไปมองเปรียบเทียบกับต้นที่บ้านของ เย่เฉิน

ทั้งสองต้นดูเหมือนกันมาก.. เหมือนกันแทบจะทุกกระเบียดนิ้ว เหมือนกันจนแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่ต้นในบ้าน เย่เฉิน จะเป็นของปลอม

เมื่อความจริงปรากฏตรงหน้า หลิน เยว่เจวียน ก็ต้องยอมรับ

ดอกไม้ในบ้านของ เย่เฉิน มีมูลค่ามากกว่าดอกไม้ทั้งหมดในบ้านของเธอจริงๆ

น่าอายมาก…

หลังจากตกตะลึงอยู่นาน หลิน เยว่เจวียน ก็พยายามปลอบใจตัวเอง

ไม่เป็นไร.. เพราะ เย่เฉิน มีต้น ต้าถังเฟิ่งอวี่ แค่ต้นเดียวเท่านั้น เธอพอจะรับได้

แต่ทันใดนั้น สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นกล้วยไม้ต้นเล็กๆ สามต้นที่ปลูกอยู่ข้าง ต้าถังเฟิ่งอวี่

ดวงตาของ หลิน เยว่เจวียน พลันเป็นประกาย

ด้วยความที่ หลิน เยว่เจวียน มักมาเยี่ยมบ้านนี้อยู่บ่อยๆ ดังนั้นเธอจึงพอจะรู้ว่าดอกไม้ในบ้านนี้มีอะไรบ้าง

“อ๊ะ! กล้วยไม้สามต้นเล็กๆ นี้ เป็นต้นที่เพิ่งได้มาเหมือนกันหรือเปล่า?”

เธอพยายามเปลี่ยนหัวข้อสนทนา เพื่อเบี่ยงประเด็นออกจาก ต้าถังเฟิ่งอวี่

“ใช่ค่ะ เป็นต้นที่ เสี่ยวเฉิน เพิ่งเอามาให้”

แม่ของ เย่เฉิน พยักหน้า

“พวกมันต้นเล็กแค่นี้ คงเป็นพันธุ์ธรรมดาใช่ไหม?”

หลิน เยว่เจวียน คาดเดา

“ดอกไม้พวกนี้น่าจะสวยมากตอนที่มันบานสะพรั่ง”

“น่าจะใช่ค่ะ”

แม่ของ เย่เฉิน พยักหน้าอีกครั้ง เธอก็เคยได้ยิน เย่เฉิน พูดแบบนั้นเหมือนกัน

“เสี่ยวเฉิน ต้นพวกนี้ราคาเท่าไหร่เหรอ? ป้าว่าจะให้ลูกชายป้าซื้อมาปลูกสักแปดต้นสิบต้น”

หลิน เยว่เจวียน ถามอีกครั้งเพื่อรักษาหน้าของตัวเอง

เธอคิดว่าบ้านของ เย่เฉิน มีต้น ต้าถังเฟิ่งอวี่ ที่ราคาเกินสามล้านต้นเดียวก็ถือว่าสุดยอดแล้ว ไม่น่าจะมีต้นไม้ดอกไม้ที่แพงไปกว่านี้อีกแล้ว

“ต้นพวกนี้.. ราคาก็ไม่แพงหรอกครับ เพียงแต่ว่ามันหายากมาก อย่าว่าแต่แปด หรือเก้าต้นเลย ต่อให้หาเพิ่มอีกสักหนึ่ง หรือสองต้นก็ยากแล้ว”

เย่เฉิน ส่ายศีรษะ

“มันจะขนาดนั้นเลยเหรอ? เสี่ยวเฉิน บอกป้าเถอะว่าราคาเท่าไหร่”

หลิน เยว่เจวียน พูดขึ้น เธอเตรียมใจไว้แล้ว

“ต้น ซู่กวนเหอติ่ง ต้นหนึ่งมีมูลค่ากว่า 10 ล้าน ถ้า ป้าหลิน อยากได้สัก 10 ต้น อาจต้องเตรียมเงินไว้กว่า 100 ล้าน”

เย่เฉิน ตอบกลับ

“อะไรนะ...!”

หลิน เยว่เจวียน ถึงกับหน้าชา เธอตกใจจนแทบทรงตัวไม่อยู่

“เสี่ยวเฉิน เธอพูดจริงเหรอ? กล้วยไม้ต้นเล็กๆ แบบนี้ ต้นเดียวต้องใช้เงินกว่า 10 ล้านเนี่ยนะ?!”

“ใช่ครับ ต้นพวกนี้มีค่ามากกว่า ต้าถังเฟิ่งอวี่ อีก”

เย่เฉิน พยักหน้า

หลิน เยว่เจวียน ยืนนิ่งไปราวกับถูกแช่แข็ง เธอมองกล้วยไม้ต้นเล็กๆ ทั้งสามต้นตรงหน้า ซึ่งดูไม่โดดเด่นอะไร แต่กลับมีมูลค่ามากมายมหาศาล

หลังจากที่เคยเจอกับราคา ต้าถังเฟิ่งอวี่ มาแล้ว เธอก็ไม่กล้าสงสัยในคำพูดของ เย่เฉิน อีกแล้ว

ในตอนนี้ หลิน เยว่เจวียน รู้สึกสับสนอย่างหนัก

กล้วยไม้สามต้นนี้ มีมูลค่ารวมกันกว่า 30 ล้าน ซึ่งแพงกว่าบ้านที่เธออยู่เสียอีก

ก่อนหน้านี้ เธอเคยคิดว่า ต้าถังเฟิ่งอวี่ ในบ้าน เย่เฉิน ที่ราคากว่า 3 ล้านนั้นน่ากลัวพอแล้ว

แต่ตอนนี้ กลับมีต้น ซู่กวนเหอติ่ง ที่มูลค่ายิ่งสูงไปกว่านั้นอีก

กล้วยไม้เหล่านี้ ถ้าพูดถึงในแง่มูลค่า อาจจะแพงยิ่งกว่าเพชรเสียด้วยซ้ำ

ในใจของ หลิน เยว่เจวียน เกิดความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจอย่างมาก

เธอเคยมาที่นี่เพื่ออวดดอกไม้หายากราคาแพงที่ลูกชายเธอซื้อให้

แต่ตอนนี้กลับรู้ว่าของเธอไม่มีค่าเทียบเท่ากับของบ้าน เย่เฉิน ได้เลย แม้แต่เศษเสี้ยวของราคาด้วยซ้ำ

ความภาคภูมิใจทั้งหมดของเธอพังทลายลงในทันที

ลูกชายของคนอื่น ทำไมถึงเก่งขนาดนี้น่ะ?

“ฉันอิจฉาคุณจริงๆ ที่มีลูกชายที่ยอดเยี่ยมอย่าง เสี่ยวเฉิน”

หลิน เยว่เจวียน พูดกับแม่ของ เย่เฉิน ด้วยน้ำเสียงปลงตก(เศร้าใจ)

หลังจากนั้น หลิน เยว่เจวียน ก็ไม่กล้าจะอยู่ต่อ ขอตัวลากลับบ้านไปด้วยความอับอาย

ช่วงบ่าย เย่เฉิน และซู หนิงซวง พากันไปเยี่ยมคุณปู่ และคุณย่า เพื่อใช้เวลาอยู่กับพวกท่านทั้งสอง

ในขณะที่กำลังพูดคุย คุณปู่ที่ได้ยินว่า เย่เฉิน กำลังพัฒนาธุรกิจอยู่ที่เมืองเย่ว์เฉิง และดูเหมือนว่าจะไปได้ดี สีหน้าของคุณปู่เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ท่านมอง เย่เฉิน เหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็เก็บไว้ในใจ ไม่ได้พูดมันออกมา

สุดท้าย คุณปู่กลับพูดเน้นย้ำกับ เย่เฉิน ว่า :

“เสี่ยวเฉิน จำไว้นะว่าเรื่องความปลอดภัยสำคัญที่สุด การพัฒนาเป็นเรื่องรองลงมา..”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เย่เฉิน รู้สึกเหมือนมีอะไรแปลกๆ

เหตุใดเขาจึงรู้สึกอยู่เสมอว่าคำเตือนเรื่องความปลอดภัยของคุณปู่ครั้งนี้ ให้ความรู้สึกที่ต่างออกไปจากปกติ

เหมือนกับว่าคุณปู่มีนัยสำคัญแฝงอยู่ในคำพูด

แต่ เย่เฉิน ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะถือว่าการที่ผู้ใหญ่ห่วงใยเรื่องความปลอดภัยนั้นเป็นเรื่องปกติ

หลังจากใช้เวลาอยู่กับคุณปู่คุณย่ากว่าชั่วโมง แม่ของ เย่เฉิน ก็ส่งข้อความมาบอกว่าอาหารเย็นพร้อมแล้ว และให้เชิญคุณปู่คุณย่ามาทานอาหารด้วยกัน

ตอนนี้คุณปู่คุณย่าของเขาอาศัยอยู่ในบ้านใกล้ๆ กับบ้านของ เย่เฉิน

“เสี่ยวเฉิน แกพาย่าแกกลับไปก่อนเลย เดี๋ยวปู่ขอเข้าห้องน้ำก่อน แล้วจะตามไป”

คุณปู่บอกให้ เย่เฉิน พาคุณย่ากลับไปก่อน

“ครับ”

เย่เฉิน กับซู หนิงซวง พาคุณย่ากลับบ้านไปก่อน

ในบ้าน คุณปู่ยืนมองผ่านหน้าต่าง มองดู เย่เฉิน และทุกคนเดินจากไป ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ

จริงๆ แล้ว คุณปู่ได้ซ่อนความลับอันยิ่งใหญ่บางอย่างไว้ และไม่เคยบอกใคร...