ตอนที่ 16

ตอนที่16

"เฮ้ !ค่าร่างกายฉันเพิ่มขึ้น!"

"จริงด้วย! ค่าพละกำลังฉันก็เพิ่มขึ้นเหมือนกัน"

เสียงของพ่อแม่ดังมาจากห้องน้ำ เทียนเต๋าเพิ่งจะล้างหน้าเสร็จก็ได้ยินเสียงพ่อตะโกนเรียก"อาเต๋ารีบออกมาด่วน!"

"เกิดอะไรขึ้น?ทำไมค่าสเตตัสถึงเพิ่มขึ้น?"เมื่อเห็นเทียนเต๋าเดินออกจากห้องน้ำพ่อกับแม่ก็ถามด้วยความสงสัย

"ก็เพราะอาหารที่ทำจากตำราอาหารไงครับ"เทียนเต๋ายิ้ม"พ่อกับแม่ไม่รู้เหรอ?ลุงเผิงซื้อตำราอาหารให้อู๋อี้"

"หา?"พ่อของเทียนเต๋าตกใจ

แม่ของเทียนเต๋าก็เช่นกัน"แพงไหมน่ะ?"เธอถามด้วยความเป็นห่วง

"4แสน"เทียนเต๋าพูดพลางชู4นิ้ว

พ่อแม่ของเขาเบิกตากว้างอ้าปากค้าง

"4แสน!"

"พระเจ้า!"

แป็ก!

ทันใดนั้นไฟในห้องก็ดับ ทีวีก็ดับไปด้วย

"ไฟดับแล้ว"ทั้งสามคนพูดพร้อมกัน

"พ่อแม่ ผมไปนอนก่อนนะครับ"เทียนเต๋ารีบฉวยโอกาสหนีเข้าห้องนอน

ในความมืด พ่อแม่ของเทียนเต๋าคุยกันด้วยน้ำเสียงเบาๆ

"คุณว่าทำไมลุงอู๋ถึงยอมทุ่มขนาดนั้น?"แม่ถาม

"ก็เพื่อลูกน่ะสิ"พ่อถอนหายใจ

"งั้น...เราควรซื้อให้อาเต๋าบ้างไหม?"แม่ถามต่อ

พ่อครุ่นคิด"พรุ่งนี้ผมเลิกงานแล้วจะไปถามดู"

"จะไม่ช้าไปหน่อยหรอ!"

"ก็ตอนนั้นผมไม่รู้ อีกอย่างเงินเราก็..."

"เงินเดือนแค่นั้นมันสำคัญมากนักเหรอ?ลุงอู๋ยังยอมจ่าย4แสนเหรียญทองเลยนะ!"

"แต่..."

"แต่อะไร?อาเต๋าไม่ใช่ลูกของคุณรึไง?"แม่พูดพลางผลักแขนพ่อ

"อาเต๋าต่างจากเสี่ยวยี่ อาเต๋าเป็นนักรบ ผมไม่รู้ว่าเขาต้องใช้อะไร"พ่อแก้ตัว

"ก็ไปถามสิ"แม่พูด"ถ้าคุณไม่รู้ก็ไปถามครูประจำชั้นเขา"

"ก็ได้ พรุ่งนี้ผมจะไปถาม"

ทั้งคู่คุยกันอีกสักพักก็แยกย้ายกันไปนอน

เช้าวันรุ่งขึ้น เทียนเต๋าตื่นขึ้นมาด้วยเสียงนาฬิกาปลุก

ในเมืองใต้ดินไม่มีแสงอาทิตย์ต้องพึ่งนาฬิกาปลุกปลุกให้ตื่น

เขาลุกขึ้นเปิดไฟ ห้องที่มืดมิดก็สว่างขึ้น

10นาทีต่อมาเทียนเต๋าก็มาถึงลิฟทางขึ้นไปพื้นดินขณะที่ท้องฟ้ายังมืดอยู่

6โมงเช้า ยังเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงกว่าฟ้าจะสว่าง

แต่ผู้คนในเมืองก็เริ่มตื่นขึ้นมาแล้ว

ไม่ว่าจะเป็นนักรบที่เตรียมตัวออกไปผจญภัยหรืออาชีพสายชีวิตอื่นๆก็เริ่มต้นวันใหม่ที่แสนวุ่นวาย

เทียนเต๋าตื่นเช้าแล้วแต่ก็ยังมีคนที่เร็วกว่า

อู๋อี้นั้นเอง!

3นาทีก่อนหน้านี้

"พี่เทียน นี่บาร์บีคิวกับเนื้อกระต่ายผัดพริกเผาครับ"

"ขอบใจนะ!"เทียนเต๋ารับอาหารมาแล้วขึ้นลิฟต์ไปยังพื้นดิน

บนรถบัสที่มุ่งหน้าไปยังสมาคมนักรบ เทียนเต๋ากินอาหารเช้าพลางคิดถึงแผนการสำหรับวันนี้

หลังจากเก็บเลเวลเมื่อวาน ตอนนี้เขาเลเวล4แล้ว

ตามที่ครูสอน เขาควรจะเรียนรู้ทักษะ"ก่อกองไฟ"ซึ่งจะช่วยให้เขาทำอาหารในป่าได้และยังเอาไว้ใช้ในยามฉุกเฉินได้ด้วย

ถ้าเป็นคนที่ชอบสู้เป็นทีมก็ไม่จำเป็นต้องเรียนรู้ทักษะนี้

แค่มีคนในทีมรู้จักทักษะนี้ก็พอ

แต่เทียนเต๋าเป็น"หมาป่าเดียวดาย"ไม่มีทีม

เพื่อนที่สนิทก็เป็นอาชีพสายชีวิตไม่มีทางรวมทีมล่ามอนสเตอร์กับเขาได้

20นาทีต่อมาเทียนเต๋าก็มาถึงสมาคมนักรบและเรียนรู้ทักษะ"ก่อกองไฟ"ทันที

เทียนเต๋าขึ้นรถเมล์มุ่งหน้าไปยังประตูเมืองตะวันออก เช้านี้เขาตื่นเต้นเป็นพิเศษเพราะได้วางแผนการผจญภัยครั้งใหม่ไว้แล้ว เขาอยากจะทดสอบความแข็งแกร่งของตัวเองหลังจากที่ซื้ออุปกรณ์ระดับตำนานมา

เมื่อรถมาถึงประตูเมืองตะวันออก แสงอาทิตย์ก็สาดส่องท้องฟ้าสดใสเป็นเช้าวันใหม่ที่แสนสดชื่น ผู้คนมากมายกำลังเดินขวักไขว่ ทั้งนักรบที่กำลังจะออกไปล่ามอนสเตอร์ พ่อค้าแม่ค้าที่กำลังเตรียมเปิดร้านและชาวบ้านที่ออกมาจับจ่ายซื้อของ

เทียนเต๋าลงจากรถแล้วตรงไปยังทุ่งหมูป่าด้วยความมุ่งมั่น

เมื่อวานเขาใช้เวลาอยู่ที่ทุ่งหมูป่านาน ถึงจะได้ของดีๆมามากมายแต่ก็ไม่ได้ช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้เขามากนักเพราะมอนสเตอร์ที่นี่อ่อนแอเกินไป หมูป่าเลเวล3เป็นมอนสเตอร์สำหรับมือใหม่คงไม่ดรอปอุปกรณ์ดีๆหรอก สิ่งที่มีค่าที่สุดที่หมูป่าดรอปก็คือตำราอาหารซึ่งเขาก็ได้มาเยอะมาก

ถ้าเป็นคนอื่นต่อให้ล่าหมูป่าครึ่งวัน 3วัน 5วัน ก็คงไม่ได้ตำราอาหารมากเท่าเขา แต่เทียนเต๋าไม่ใช่คนอื่น เขามีพรสวรรค์"อัตราดรอป100%"ที่ช่วยให้เขามีโอกาสได้รับไอเท็มมากกว่าคนอื่นๆหลายร้อยเท่า

แต่วันนี้เขามีเป้าหมายใหม่เขาต้องการท้าทายตัวเองด้วยการล่ามอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งขึ้น

เป้าหมายของเทียนเต๋าในวันนี้คือ"หมูป่าขั้นสูง"ซึ่งเป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งกว่าหมูป่าทั่วไปมาก หมูป่าขั้นสูงไม่เพียงแต่จะมีเลเวลสูงกว่า3เลเวลแต่ยังมีบัฟพิเศษทำให้มันแข็งแกร่งกว่าหมูป่าทั่วไป2เท่า ถ้าเป็นมือใหม่ธรรมดาคงไม่กล้าเข้าใกล้

แต่เทียนเต๋ามั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเอง เขาใส่อุปกรณ์ระดับตำนานเพิ่มค่าสเตตัสให้20แต้ม ค่าสเตตัส20แต้มสามารถชดเชยเลเวลที่ต่างกัน5เลเวลได้สบายๆแถมเขายังกิน"เนื้อกระต่ายผัดพริกเผา"กับ"เนื้อย่าง"มาด้วยซึ่งช่วยเพิ่มค่าสเตตัสให้เขาอีก

เทียนเต๋ามั่นใจมากว่าสามารถจัดการหมูป่าขั้นสูงได้ด้วยตัวคนเดียว เขาเดินลึกเข้าไปในทุ่งหญ้ามองหาเป้าหมายพลางจินตนาการถึงไอเท็มมากมายที่จะได้รับ

ไม่นานเขาก็เห็นร่างสีม่วงปรากฏขึ้นตรงหน้า เทียนเต๋าย่องเข้าไปใกล้ๆก็พบว่ามันคือ"หมูป่าขั้นสูง"ตามที่เขาต้องการ

"พลังไร้ขีดจำกัด?"เทียนเต๋ามองบัฟบนหัวหมูป่าด้วยความตื่นเต้น"มันจะเพิ่มค่าสเตตัสให้หมูป่าสักเท่าไหร่กันนะ?10แต้ม...หรือ20แต้ม?ถ้าฆ่ามันได้จะได้ของดีๆอะไรบ้างนะ?"เขาคิดพลางจินตนาการถึงสมบัติมากมายที่กำลังจะได้รับ

"ค๊อกกก~~!"หมูป่าขั้นสูงเห็นเทียนเต๋าก็พุ่งเข้าใส่ทันทีพร้อมกับเสียงคำราม มันพุ่งเข้าชนด้วยความเร็วสูงราวกับรถบรรทุกที่เสียหลัก

เทียนเต๋าขมวดคิ้วด้วยความตกใจ

ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนดังมาจากข้างหลัง

"เฮ้ย!เจอมอนสเตอร์ขั้นสูง พวกเรา"รุม"มันเลย!"

"จัดไป!"

"อยู่ไหน?"

"วันนี้โชคดีจังมาถึงก็เจอของดีเลย"

"ฮ่าๆๆนี่แหละข้อดีของการออกจากเมืองเป็นกลุ่มแรก"

คน5-6คนวิ่งเข้ามา พวกเขามองเห็นเทียนเต๋าแต่ก็ไม่ได้สนใจ กลับพุ่งเข้าไปหาหมูป่าขั้นสูงทันทีราวกับว่ามันเป็นสมบัติที่ใครๆก็อยากได้

นี่มันแย่งมอนสเตอร์ชัดๆ!เทียนเต๋าคิดในใจแต่ก็ไม่ได้โกรธเขากลับรู้สึกโล่งใจ

ดีเลย!เขากำลังลังเลว่าจะสู้กับหมูป่าขั้นสูงที่บัฟ"พลังไร้ขีดจำกัด"ดีไหม แต่มีคนมาช่วย"รับมือ"มันให้แล้วเขาจะได้ยืนดูและประเมินความสามารถของหมูป่าไปพลางๆ

ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องดังขึ้น

"ฉันถูกชน!"

นักรบที่ใส่เกราะหนาๆคนหนึ่งลอยละลิ่วขึ้นฟ้าปลิวไปไกลกว่า3เมตรก่อนจะร่วงลงพื้นเหมือนตุ๊กตาที่ถูกเหวี่ยงทิ้ง

"ฉันก็โดน!"

คนอื่นๆต่างพากันตกใจ

"ระวัง!" นักรบคนนั้นตะโกนเตือนทั้งๆที่ยังเจ็บอยู่"พลังของมันสูงมากฉันรับไม่ไหว!"

"บ้าไปแล้ว!"

"นายเป็นนักรบเลเวล6แท้ๆรับมือไม่ได้เนี่ยนะ?"

"โอ๊ย!ฉันโดนอีกแล้ว!"

หมูป่าขั้นสูงใช้จังหวะที่ทุกคนกำลังชะงักพุ่งชนอีกครั้งทำให้อีกคนกระเด็นไปไกล คราวนี้คนที่โดนชนกระเด็นไกลกว่าเดิมและล้มลงอย่างแรงจนบาดเจ็บสาหัส

"ฮีลล!"

"รีบฮีลเร็ว!"

เทียนเต๋าเห็นดังนั้นก็หันหลังเดินหนีทันที เขาไม่อยากเข้าไปเสี่ยง ในเมื่อมีคนอื่นกำลังรับมือกับหมูป่าบ้าตัวนั้นแล้ว เขาก็ควรจะไปหาหมูป่าขั้นสูงตัวอื่นจะดีกว่า